Ankoraŭ mi provas inventi efektivigeblan sinakvuman sistemon por la abela ĝardeno. La problemoj enhavas ke la levitaj bedoj jam estas konstruitaj, kaj ne por sinakvumi; manko de prem-kompensita fonto de akvo; kaj projekta buĝeto de ĉirkaŭ $0.
Do mi rigardis kelkajn interretajn paĝojn, sed plejparte mi trovis specojn de poto-supre-sitelo ke bezonus rekonstrui la bedojn. Estis unu paĝo pri guta aistemo sed ĝi bezonis kranon kaj supozis ke ĝi konstruiĝis ĉe gazono. Do, lasiĝita al mia propra *ingenuity, mi aliafoje pensas pri speco da gutantaj boteloj, aŭ eble boteloj kun meĉoj, metitaj inter la plantojn. Sed, ĉu 2-litra botelo daŭrus dum tuta semajnfino kun warmega vetero? Precipe se mi detranĉas la finon por plenigi ilin pli facile?
Pli feliĉe, mi trovis kelkajn malgrandajn tabulojn ke devus funkcii por ŝirmi la eksteran ĉelaron de la orienta abelujo. Devos unuiĝi en paroj, tranĉitaj laŭmezure la deklivo de la tegmento, kaj ligita iel al la abelujo -- ankoraŭ mi ne estas ellaborinta kiel fari tiu -- sed se ili ne protektas sufiĉe, mi povas provi kovranta ilin kun rubaj sakoj aŭ peco de *dropcloth, kaj ĉiukaze estos pli bona ol la nenio ke estas tie nun. Aŭ eble la ĉelaro jam estas fariĝinta tro malseka kaj la afero estas vana, mi malkovros lunde.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
