Persimonoj

indiĝenaj de: la pli popularaj varioj estas indiĝenaj de Ĉinio, kvankam aliaj regionoj ankaŭ havas indiĝenajn variojn
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): ĉirkaŭ novembro

La persimonoj ke vi trovas en butikoj plej probable estos unu da la japanaj varioj. Estas persimono indiĝena al Usono sed ĝi plejparte kreskiĝas kiel ornamplanto. La plej komunaj varioj estas Fuyu, kiu havas la formon de platiĝita tomato kaj estas la plej bona elkto por senŝeligi kaj manĝi sen kuiri, kaj Hachiya, kiu pli konvenas por baki kaj havas pli pintan formon. Aliaj ĝeneralaj specoj enhavas la Hindan Persimonon, Nigra Persimonon, kaj lotusdiospiron. Teknike, persimonoj estas beroj. Tutoj estas en la Diospira genro, membroj de la Ebenaca familio kaj prenca al ebono. Persimona ligno fakte iufoje uziĝas por fari aĵojn kiel arkoj, lignaj flutoj, kaj manĝiloj, sed ĝi povas esti rompiĝema kaj malfacila por labori.

Persimonoj estas kelke nekomunaj, parolanta komerce, plejparte ĉar ili estas plej bonaj kiam ili estas tre maturaj. Kelkaj varioj estas pli dolĉaj kaj fariĝas manĝebla antaŭ ili fariĝas komplete molegaj, aliaj estas pli akraj kaj devus kuiriĝi aŭ manĝiĝi kun kulero.

Persimmonoj estas abundaj en vitaminoj A, B6, C, kaj E, mangano, kupro, fosforo, kaj fibro. Ili ankaŭ provizas multaj da fitonutraĵoj, flavonoidoj, kaj antioksidantoj. Ili profitas la haŭton, mukozojn, kaj okulojn, protektas kontraŭ buŝa, pulma, kaj brusta kanceroj, aktivigi la imunan sistemon, kaj ĝenerale helpas reguligi la entjeran korpon. Ili eĉ batalas lipidan absorbon, kiu helpas kun pezoperdo.

Persimmonoj povas malaltigi sangopremon, ke estas bonega novaĵo se via estas alta, sed ĝi povas esti danĝera por personoj kun malalta sangopremo. Ili ankaŭ havas multan fruktozon, kiu finiĝas ne esti tiel sana kiel ni diriĝis en pli grandaj kvantoj. Tre alta konsumado de persimmonoj povas kaŭzi la formiĝon de lignaj buloj en la stomako nomitaj bezoaroj, sed ne estas probabla ke ni manĝus tiel grandan kvanton ĉi tie.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj japanaj persimmonoj
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj indiĝenaj persimmonoj
Organic Facts
Web MD

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Aziastilaj peklitaj napoj

ĉirkaŭ 500 g. totala da salataj napoj kaj karotoj (kaj kukumo se dezirita); napoj devus domini
1/2 tekulero salo
4 supkuleroj sukero
7 supkuleroj riza vina vinagro
1/2 tekulero muelita zingibro, laŭ gusto
1-2 enteraj sekitaj ruĝaj piproj, nedeviga

Senŝeligu (se dezirita) kaj haku napojn kaj karotojn en pecojn pli malgrandaj ol 1/2-cola dika, senŝeligu kaj tranĉu kukumo laŭlonge en ses pecoj kaj transverse en 1-1 1/2-colajn pecojn. Miksu legomojn kun salo kaj lasu 1 horo; sekigu komplete. Solvu sukeron en vinagro, aldonu zingibron, verŝu supre legomoj kaj piproj, kaj skuu por kovri. Fridigu almenaŭ 6 horoj.

Far Dana Huffman.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Ĉokolado

indiĝena de: sudameriko

Dum la reputacio de ĉokolado estas pliboniĝinta dum la lasta jardeko, ĝi ankoraŭ ne atingas la kategorion de "manĝu multan, ĝi estas tre sana." La problemo estas ke simpla kakao (la nedolĉigita kakaopulvoro, ne la miksaĵo por trinkĉokolado) enhavas mulaj da bonaj aĵoj, sed fari ke ĝi estas bongusta bezonas grandajn kvantojn da sukero kaj graso.

Ĉokolado estas bonega fonto de antioksidantoj (laŭ kelkaj mezuroj, pli bona ol asaioj aŭ mirteloj), provizas multaj da mineraloj, kaj estas bona fonto de fibro. Ĝiaj nutraĵoj enhavas manganon, kupron, feron, magnezion, kalcion, vitaminojn A, B1-3, C, kaj E, pantotenan acidon, kaj polifenolojn, precipe flavanolojn. Ĝi ankaŭ enhavas malgradajn kvantojn da kafeinon kaj alian stimulanton, teobrominon. Ĝi povas moderigi rezistancon al insulino kaj mildigi la efekton de kolesterolo, kaj ĝi protektas kontraŭ koratakoj. Ĝi donacas kelkan protekton kontraŭ sunbruligo kaj sunkaŭzita damaĝo. Ĝi plibonigas sangan fluon al la haŭton kaj la cerbaĵon. Ĝi ankaŭ malkatenas endorfinojn kaj donacas feniletilaminon kaj serotoninon, ke povus ekspliki ĉar ĝi helpas kontraŭ antaŭmenstrua sindromo kaj depresieto.

La plej facila maniero por akiri tutajn tiujn avantaĝojn estas serĉi altan kvalitan malhelan ĉokoladon, ideale 70% aŭ pli kakao. Unu fonto sugestas optimuman dozon de 20 g. da dolĉamara ĉokolado ĉiu tri tagoj. edaŭrinde, ĉi tiu ne estas kiu aperos en la ordinara sako de Ŝercon aŭ Delekton, sed kio estas vivo sen la foja ekstravaganca lukso kaj pura sukera ekstaziĝo?

Tiam estas la malbona novaĵo. Prilaborita ĉokolado estas plena da sukero, maiza siropo, laktaj grasoj, hidrogenitaj oleoj, kaj aliaj aĵoj da la kategorio de "malsana sed bongusta." La stimulantoj en ĉokolado estas troviĝinta ekkaŭzi migrenojn en personoj ke emas havi ilin, malgraŭ la asertoj de iuj esploroj. Ankaŭ, la kupro en ĉokoladoe estas tial abunda kaj biohavebla ke ĝi pliigas la riskon de aĵoj kiel varikoj, hemoroidoj, aneŭrismoj, kontuzoj, kora malsano, apopleksio, kaj artrozo. En malpli drasta nivelo, alta ĉokolado konsumado ligiĝas kun sinusaj problemoj, pirozo, renaj ŝtonoj, ezofaga forflua malsano, kaj antaŭmenstrua sindromo.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri malhela ĉokolado
etikeda nutrada informo pri lakta ĉokolado
Cacaoweb
acu-cell.com

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Pomoj

indiĝena de: centra kaj sudokcidenta Azio, kaj orienta Eŭropo
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua aŭgusto tra oktobro

Pomoj provizas fitonutraĵojn ke helpas reguligi sangan sukera, kaj fibron ke helpas reguligi sangan grason por batali koran malsanon. Ili apogas digeston por plibonigi la bakterian ekvilibron en la granda intesto. Ili ankaŭ enhavas antioksidantojn kaj kontraŭinflamojn ke moderigas la riskon de kardiovaskula malsano, pulma kancero, kaj astmo. Manĝi enterajn pomojn (anstataŭ pomsaŭcon aŭ poman sekon) estas precipe helpa por satigi malsaton kaj helpas ke dietantoj manĝas malpli. Kvankam pomoj estas plejparte karbonhidrato, ili havas malaltan gliceman indekso. Ili ankaŭ provizas moderajn kvantojn da vitaminon C kaj kalion. La ruĝa koloro de poma ŝelo kaŭziĝas por la polifenolo antocjanino; kvercetino estas alia nutraĵo precipe troviĝita en la ŝelo de pomo. Polifenoloj ankaŭ kaŭzas la bruniĝon de tranĉitaj pomoj.

Pomoj estas membroj da la rozo familio, parenca al abrikotoj, prunoj, ĉerizoj, framboj, kaj migdaloj. Ili klasifikiĝas en du kategorioj: kuirpomoj kiel Granny Smith, Gravenstein, kaj Jonagold, kaj manĝapomoj kiel Fuji, Braeburn, kaj Ruĝa Delektinda (la hereda vario, ne la belaj sed sengustaj postaj specoj). Dum "kuirpomoj" ankaŭ povas manĝiĝi freŝaj, kaj fakte multaj preferas bonan acidan manĝeton, manĝapomoj malofte estas bonaj kuiritaj. Estas ĉirkaŭ 7000 poma varioj.

Pomoj estas alia da la "malpura dekduo" ke emas havi pesticidajn reziduojn kiam konvencie kreskitaj. Plimultaj pomoj estas kovritaj kun speco de vakso por preventi ke ili sekus kaj ŝrumpus; eĉ ekologiaj pomoj povas havi tian koveon se la vakso estas ekologia. La carbonhidratoj en pomoj povas kaŭzi problemojn por personoj kun incitebla intesta sindromo, sed veraj alergioj al pomoj estas nekutimaj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj pomoj
etikeda nutrada informo pri poma suko
World's Healthiest Foods
Authority Nutrition

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Pomsaŭco

kuirpomoj, tranĉita en kvaronoj aŭ okonoj (kaj senkernigitaj se vi estas tropostulema)
akvo
cinamo laŭ gusto (nedeviga)
sukero laŭ gusto (nedeviga)

Metu pomaj pecoj en kaserolon aŭ kaldronon (dependanta de la kvanton ke vi havas). Aldonu sufiĉan akvon por kovri la fundon de la kaserolo kaj preventi ke la pomoj brulus. Kuiru supre modera hejtilo, turnomovanta ofte, ĝis la pomoj estas tutaj molegaj. Pasu pomojn trans manĝaĵa muelilo por forigi ŝelojn kaj semojn (unue vi povus voli lasi ke ĝi malvarmas iomete krom se vi enladigos ĝin). Gustumu; aldonu cinamon se dezirita kaj iom da sukeron se estas necesa.

Jonagold estas bona vario por fari pomsaŭco. Saŭco povas enladigiĝi: paku dum varmega kaj prilaboru en bolanta akvo 20 minutoj por pindoj aŭ kvartoj, 15 minutoj por duonaj pindoj aŭ ĵeleaj bokaloj (bona libro pri enladigi provizos tutajn la detalojn).

Far Dorothy Huffman.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Meksikaj Fizalidoj

indiĝenaj de: Meksiko
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): aŭtuno

Kvankam meksikaj fizalidoj aspektas kiel tomatoj en foliakovro, ili estas pli apude parenca al fizalidoj. Normale ili estas verdaj kaj uziĝitaj en saŭcoj, sed estas ruĝaj kaj purpuraj varioj ke povas uziĝi por fari mermelado. Ili estas membroj de la solana familio kaj povas akceli inflamon, kvankam ili havas malpli alkaloidon (kiu estas ke oni povus nomi la proinflama koncernata) ol aliaj solanoj.

Meksikaj fizalidoj provizas vitaminojn A, C, kaj K, njacinon, kalion, manganon, magnezion, kaj fibron. Ili ankaŭ havas unikajn antioksidantajn fitokemiaĵojn nomataj witanolidoj, kiu havas kontraŭkancerajn kaj antibakteriajn ecojn, kaj antioksidantajn flavonoidojn kiel beta-karoteno. Ili havas pokajn kaloriojn, ke faras ke ili estas bona elekto por pezoperdo, kaj ilia njacino helpas plialtigi energiajn nivelojn. Ilia vitamino A kaj beta-karoteno faras ke ili profitas la okulojn.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj meksikaj fizalidoj
Organic Facts
receptoj por fermentita meksika fizalida saŭco

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Porkaĵa Lumbaĵo kun Meksika Fizalida Saŭco

Meksika fizalida saŭco:
2 funtoj meksikaj fizalidoj, lavitaj kaj foliakovroj forigitaj
2 grandaj ĥalapenjokapsikoj
1 granda cepo, tranĉita en pecoj
6-8 grandaj bulbetoj ajlo, senŝeligitaj
koriandro laŭ gusto
suko de 1 limedo
salo laŭ gusto

Metu bakfornan arakon kelkaj coloj da la rostilo. Aranĝu meksikajn fizalidojn, ĥalapenjokapsikojn, cepon, kaj ajlon en rostokaserolo kaj metu ĝin kelkaj coloj da la rostilo. Rostu 5-6 minutoj, ĝis ili ekas bruli. Turnu kaj rostu aliaj 5-6 minutoj, ĝis meksikaj fizalidoj estas moligitaj kaj nigraj. Forigu da bakforno kaj malvarmetiĝu ĉirkaŭ 20 minutoj. Fendu la ĥalapenjokapsikojn en du partoj laŭlonge kaj forigu la semojn (retenu kelkajn semojn por pli spica saŭco). Metu legomojn kaj iliajn sukojn en miksilon kaj muelu ĝis dezirita teksturo atingiĝas; ĝi devus havi kelkajn bulojn. Aldonu la koriandron, limedan sukon, kaj salon; miksu iom pli. Povas fariĝi ĝis 3 tagoj antaŭe.

Porkaĵa lumbaĵo:
3 supkuleroj faruno
1 supkulero salo
1/2 tekulero kumino
larda graso, porkograso, aŭ legoma oleo, por brunigi
2 funtoj porkaĵa lumbaĵo, tranĉita en kuboj
1/4 taso Meksika-stila biero
1 recepto meksika fizalida saŭco (vidu supre)

Unuigu farunon, salon, kaj kuminon en granda pelvo. Aldonu la porkaĵaj kuboj kaj singarde skuu por kovri. Brunigu la porkaĵon en varmega graso/oelo, kuiranta unun tavolon samtempe, ĉirkaŭ 1-2 minutoj per dlanko. Forigu kun kulero kun aperturoj, lasu, kaj daŭru kun la restanta porkaĵo. Metu la bieron en la fritilon kaj kuiru, degratanta restantajn brunigitajn pecetojn dum la biero bobelas. Remetu la brunigitajn porkaĵajn kubojn en la fritilon kaj aldonu meksika fizalida saŭco. Boligetu la miksaĵon; malaltigu varmegon kaj boleti 15-20 minutoj. Povas fariĝi antaŭe tago aŭ du; gusto pliboniĝas kun tempo.

Servu kun:
Malgrandaj maizaj aŭ farunaj tortiljoj
Kuirita rizo
Kuiritaj fazeoloj
Hakita koriandro
Limedaj pecoj

Adaptita da The Kitchn
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Vinberoj

indiĝena de: multaj regionoj, inkluzive Azio, Afriko, kaj Nordameriko
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua aŭgusto-septembro

Vinberoj povas klasifikiĝi kiel tabla, vina, aŭ sekvinbera vinberoj. Ili havas larĝan gamon da koloroj kaj grandecoj. Ili kultiviĝis en Azio tiel frua kiel 5000 Antaŭ la Komuna Erao kaj venas al ni kun speco de mistiko kiel la fonto de la sankta alkoholaĵo de la klasika mondo, vino. En la 2a jarcento century Komuna Erao, kiam ili estis plantiĝinta en la Rejna Valo, pli da 90 varioj koniĝis. Malsamaj indiĝenaj varioj povas troviĝi en tuta la mondo. Labruskaj kaj muscadiniaj vinberoj estas indiĝenaj de Nordameriko, dum Amuraj vinberoj estas indiĝena al Azio.

Vinberoj estas fonto de kelkaj fitonutraĵoj, inkluzive resveratrolo, ke krediĝas pliigi la longeco de la vivo. Ili havas malaltan gliceman indekson kaj helpas ekvilibrigi sangan sukeron (du kvalitoj ke, ĝi finiĝas, ne estas tiel apude ligitaj kiel ni estas rakontiĝinta). Ili ankaŭ provizas melatoninon kaj unikajn peptidojn kun antibakteriaj ecoj. La ŝeloj kaj semoj (se ĉeestantaj) estas speciale altaj en antioksidantoj kaj kontraŭinflamoj. Vinberoj ankaŭ multe profitas la kardiovaskulan sistemon, inkluzive sangoprema regulo kaj plibonigo de kolesterolaj niveloj. Regula consumado de vinberoj aŭ vinbera suko eĉ povas plibonigi vian povo de lerni, faranta ke ili estas bonega manĝeto por studantoj. Ili ankaŭ provizas vitaminojn B2, C, kaj K, kaj ankaŭ kupron kaj aliajn mikronutraĵajn mineralojn. Sekvinberoj, kompreneble havas pli sukeron kaj kaloriojn, sed alie ili havas kvazaŭ la samajn nutraĵojn.

Vinberoj estas alia da tiuj manĝaĵoj ke retenas bone pesticidajn reziduojn, ke faras ke ekologiaj vinberoj estas bona elekto. Genmanipulitaj vinberoj ekzistas, sed ankoraŭ estas tre raraj. Ĝenerale, ruĝaj vinberoj estas la plej dolĉaj, blanka vinberoj (efektive helaj verdaj) estas meza dolĉaj, kaj purpuraj kaj nigraj aŭ blunigraj vinberoj estas la malplej dolĉaj kaj la plej "vinbera" en gusto. Vinberoj povas frostigiĝi, kvankam ĝi reduktas iomete ilian guston; frostigitaj vinberoj povas fari bonegan someran manĝeton.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj vinberoj
etikeda nutrada informo pri vinbera suko
etikeda nutrada informo pri sekvinberoj
World's Healthiest Foods
sekvinberoj en Nutrition and You

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Spicita vinbera suko

3-4 funtoj blankaj vinberoj, aŭ miksaĵo da blankaj, ruĝaj, kaj purpuraj vinberoj*
akvo laŭ estas necesa
malavara 1-cola peco da cinama bastono
4 kariofiloj
1/4-cola peco da longa pipro**
iometo muskato
9 kardamomaj semoj
1/4 tekulero paradizgrajnoj**
1/4 tekulero hakita zingibro

Lavu kaj sentigu vinberojn. Metu en kaserolon kaj aldonu sufiĉan akvon por preventi ke la vinberoj brulas. Varmigu vinberojn malrapide, okaze premanta kaj turnomovanta, ĝis ili ekboletas. Boletigu vinberojn (ankoraŭ premanta kaj turnomovanta okaze) ĝis molaj kaj ekkrevanta, ĉirkaŭ 10 minutoj. Transloku al ĵelean sakon aŭ kelkajn tavolojn da gazo kaj lasu ke suko senakviĝas en kaserolon aŭ pelvon (mi trovas ke gazo drapirigita vaporkuirila korbo en grandeta kaserolo funkcias bone). Lasu ke gutas dum kelkaj horoj, tiam elpremu sakon aŭ gazon por forigu restantan sukon. Forĵetu ŝelojn kaj malvarmigu sukon almenaŭ 24 horoj por lasi ke la feĉo alfundiĝas.

Deverŝu sukon, aŭ estanta atenta ke vi ne ekskuas feĉon aŭ filtranta trans kafan filtrilon. Alĝustigu la kvanton al ĉirkaŭ 750 mililitroj (3-3 1/4 tasoj). Metu tutajn la spicojn krom zingibro en pistujockaj moligu maldelikate; aldonu al suko kun zingibro. Remetu sukon en glaciŝrankon kaj lasu; gustumu ĵus antaŭ enlitiĝtempo kaj alĝustigu la spicojn se estas necesa (memoranta ke la spicoj fariĝos pli fortaj); aldonu sukeron aŭ mielon se vi deziras (ne rekomendita); lasu almenaŭ dum unu nokto. Tiam ĝi estas preta por trinki.

Se vi estas farinta sufiĉa por enladigi, kribru sukon trans alian kafan filtrilon, mantukon aŭ simila tukon (memoranta ke la suko makuligos), aŭ tavolon aŭ du da bona-kvalitaj paperaj mantuloj por forigi spicojn. Boligu sukon kaj verŝu en steriligitaj bokaloj, lasanta almenaŭ 1/4-cola malplena spaco ĉe la supro. Prilaboru en bolanta akvo 5 minutoj por kvartoj aŭ pli malgrandaj. Se vi enladigas tui en ĵeleaj bokaloj, vi havos bonajn individuajn trinkaĵojn ke ne devas fridiĝi, kvankam vi deziros paki skatolmalfermilon en tiu meztagmanĝo.

Adaptita da To the king's taste / Lorna J. Sass, provanta imiti la muste servita ĉe The Bors Hede.
Mezuroj estas usonaj.

Instrukcioj pri sukigi kaj enladigi da la National Center for Home Food Preservation

-------
*Estas ebla uzi komercan vinberon sukon por ĉi tiu recepto, sed suko da koncentrito estas signife pli dolĉa ol suko ke ne estas koncentrigiĝinta -- mi ne povas rekomendi ĝin. Se vi povas trovi komerca suko ke estas miksaĵo de da-koncentrito kaj ne da-koncentrito, vi povas provi alĝustiganta la dolĉecon por aldoni la acidan miksaĵon uzita en vinfarado (mi ne estas havinta bonajn rezultojn da provi ĉi tiu kun suko ke estas tuta da koncentrito, tamen).

**Provu Buck's aŭ Penzey's por la pli malkutimaj spicoj; paradizgrajnoj iufoje ankaŭ troviĝi inter bierofaradaj kaj vinfaradaj provizadoj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Koturninaj ovoj à la Romoff

12 koturninaj ovoj
12 tranĉaĵoj salamo, ne tro dikaj

Boligu ovojn 4 minutoj; senakvigu la varmegan akvon kaj malvarmetigu ovojn en malvarma akvo.

Formala prezentmaniero: Senŝeligu kaj lavetu ovojn, lasanta ke ili sekas mallonge en traverŝilo aŭ sur mantuko. Faldu ĉiun ovon en tranĉaĵon da salamo, fiksanta kun dentpikilo.

Neformala prezentmaniero: Vi povas senŝeligu kaj lavetu ovojn antaŭ servi aŭ servi ilin en la ŝeloj kaj senŝeligu ilin ĵus antaŭ manĝi. Faldu ĉiun ovon en tranĉaĵon da salamo kaj manĝu.

Da Amelia Romoff

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Maiza supo

3 tranĉaĵoj lardo, hakitaj
1/3-1/2 meza cepo, hakita, aŭ malavara ĵetkovro da cepa pulvoro
1 granda aŭ 2 mezaj terpomoj, senŝeligitaj kaj tranĉita en kuboj
1 malgranda ladskatolo maizo, kremigita se estas havebla -- se malgranda ladskatolo ne estas havebla, ordinara ladskatolo povas uziĝi
cirkaŭ 2 tasoj lakto aŭ kremo

Malrapide brunigu lardon kaj cepojn en kaldrono aŭ granda kaserolo. Enmiksu terpomojn kaj maizon, kaj aldonu sufiĉan akvon por kovri. Boligu malrapide ĝis terpomojn estas komplete kuiritaj, cirkaŭ 15 minutoj. Forigu da hejtilo kaj aldonu lakton, hardanta ĝin unue (i.e. verŝu lakton en malkunan pelvon kaj zorgeme aldonu kulerojn da varmega supo ĝis lakto estas sufiĉe varma por aldoni al kaserolo sen kazeiĝi). Zorgeme hejtu supon al la temperaturo de manĝi sen boligi.

Far Dorothy Huffman.
Ĉi tiu originale estis por pektena supo, farita kun enladigitaj pektenoj anstataŭ maizo.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Frukta pico

Krusto:
1 taso graso/margarino/butero
1 1/2 tasoj sukero
2 3/4 tasoj faruno
2 ovoj
2 tekuleroj kalia bitartrato
1/4 tekulero salo (nedeviga)
1 tekulero natria bikarbonato

Batu shortening, sukeron, kaj ovojn ĝis aera. Aldonu sekajn ingrediencojn, miksu bone. Distribuu paston en 10-cola pica plado (aŭ pli granda, en 10-cola plado ĝi finiĝas relative dika). Baku 10-15 minutoj ĉe 350 gradoj farenhejtaj. Lasi malvarmetigi.

Ĉapelaĵo:
16 uncoj kremfromaĝo
6 supkuleroj sukero
frukto (kiu ajn vi ŝatus, tranĉitaj en la plimulto de kazoj, freŝa estas pli bona sed enladigita ankaŭ povas uziĝi; mi uzas kutime bananojn, kivojn, persikojn, fragojn (tutaj tranĉitaj) kaj iufoje enladigitajn mandarinajn segmentojn)

Batu kremfromaĝon kaj sukeron; ŝmiru ĝin supre malvarma krusto. Metu frukton supre (vi povas fari ornamitajn desegnaĵojn designs se vi volas. Vi volas fini kun sola tavolo de fruktoj, proksime metitaj sed ne supermetiĝitaj).

Glazuro:
2-3 tasoj frukta suko, sukerita se estas necesa
4 supkuleroj maiza amelo

Kuiru, turnomovanta, ĝis densa (ĉi tiu paŝo estas tre grava; ĝia malinkludo bezonos lavanta la internon de la glaciŝranko...). Kulerĉerpu glazuron supre la frukton, certiganta ke aero-sensiva frukto kiel bananoj kaj pomoj estas tute kovritaj. Glazuro devus fiksi sen helpo se pico ne konserviĝas en varma loko; se ĝi ŝajnas esti malbonvolonta, fridigu ĝin (kondiĉe ke vi estas kuirinta la glazuron).

Far Dorothy Huffman, kiu povus esti trovinta ĝin en ĵurnalo da Spokane aŭ Spokane Valley je la meza jardeko 1970.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Terpomoj

indiĝenaj de: Andoj
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua somero-aŭtuno

Terpomoj estas membro da la solanacoj aŭ solana familio, parenca al tomatoj, melongenoj, kaj kapsikoj. La terpomujo produktos nemanĝeblan frukton simila al tomato, sed ĝia vera valoro estas subtera -- rikoltanta terpomojn estas iomete kiel eleriganta kaŝintan trezoron. Terpomoj ĝenerale rigardiĝas kiel maturaj terpomoj, ĝenerale pli grandaj kaj kun pli dika ŝelo, aŭ novaj terpomoj, kun pli maldika ŝelo ke kutime manĝiĝas.

Hispanaj eksploristoj alportis terpomojn hejme da Sudameriko en la 16a jarcento, uzanta ilin por preventi skorbuton dum vojaĝoj. Ili akceptiĝis malrapide en Eŭropo; multaj personoj rigardis ilin kun suspekto ĉar ili estis parenca a solano kaj havis la reputacion de kaŭzi lepron. En la 18a jarcento, franca agronomo nomata Parmentier kaj membro de la Reĝa Societo de Londono nomata Grafo Rumford inventis planojn por vulgarigi terpomojn, inkluzive la invento de terpoma kaĉo kaj kaĉo de terpomoj, hordeo, pizoj, kaj vinagro, ambaŭ celitaj por maski la legomon. Irlandaj enmigrantoj eble alportis la terpomon al usono en la frua 18a jarcento, sed ĝi ne akceptiĝis ĉi tie ĝis la jardeko 1880.

Ni rigardas terpomojn kiel ne tre sana elekto, sed plej da la problemo estas la graso en ke la terpomfingroj aŭ terpimflokoj kuiriĝas kaj la sortimento de grasoj kaj salo ke ni aldonas al ili. Simplaj bolitaj aŭ rostitaj terpomoj -- bona terpoma supo, ekzemple -- fakte estas kelke sanaj.

Terpomoj havas pli kalion ol bananoj, proteino de tre kompleta kaj facile digestiĝita speco, fibro, kaj vitaminoj B6 kaj C. Ili ankaŭ enhavas multa da antioksidantojn; ruĝaj kaj purpuraj terpomoj havas multa da antocjaninojn kaj karotenoidoj estas pli abunda en flavaj kaj ruĝaj terpomoj. Ankaŭ ili provizas vitaminon B1, feron, magnezion, kaj fosforon. Ili ankaŭ enhavas specialan varion de amelo ke ne facile digestiĝas en la malgranda intesto kaj tiel profitas la kojlon kaj apogas tiuj probiotikaj bakterioj ke profitas la digeston.

Evitu terpomojn kun ŝosoj kaj tiuj kun verdeta koloro; ili enhavas solaninon, toksa alkaloido kaŭzita por ekspono al sunradio. Konservu terpomojn en malvarma, seka, malluma loko, aparta da cepoj (ambaŭ eligas gasojn ke estas malbonoj por la alia), en papera aŭ ŝtofa sako. Lavu ilin nur kiam vi estas preta por uzi ilin. Frostigi terpomojn, kuiritaj aŭ nekuiritaj, ne rekomendiĝas.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj terpomoj
etikeda nutrada informo pri kuiritaj terpomoj
World's Healthiest Foods
Washington State Potato Commission

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Maizo

indiĝena de: Centra Ameriko
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua julio- septembro

Maizo havas multajn kolorojn kaj du fundamentajn specojn, sukermaizo kaj kampomaizo (la fonto de maizaj ĉipsoj, maizafaruno, kaj maizamelo, plie furaĝo kaj etanolo). En Usono, "maizo" kutime signifas sukermaizon, ke oni manĝas da la spiko kun butero, salo, kaj aliaj spicoj. En Eŭropo, sukermaizo estas nekomuna kaj "maizo" plej kutime significas kampomaizon. Ĉu ne estas amuza kulturaj diferencoj? Maizo estas teknike frukto, kvankam ĝi ofte kunpreniĝas kun la grenoj, estanta la frukto de poaco.

Do, ĉiu koloro da maizo havas sian mikson da fitonutraĵoj. Flava maizo havas multajn karotenoidojn, precipe luteino kaj zea-ksantino. Maizo estas bona fonto de fibro, kaj estas speco de fibro ke nutras ambaŭ la probiotikojn en viaj intesto kaj la intestaj ĉeloj. Ĝi estas ankaŭ bona fonto de mangano, vitamino B, fosforo, kaj proteino. Maizo havas relative multa sukero, sed ĝi havas malaltan al mezan gliceman indekson. Per reguligi la rapidon de digesto ĝenerale, maizo povas helpi ebenigi sangajn sukerajn releviĝojn kaj falojn. Eĉ estas esploroj ke proponas ke la lectinoj de maizo povus bremsi HIV. Krevmaizo havas malpli vitaminojn ol sukermaizo sed ĝi havas pli mineralojn, kaj ĝi estas unu da la pli popularaj entejrgrenaj manĝaĵoj en Usono.

Maizo unue kultiviĝis en Mezameriko antaŭe pli ol 8000 jaroj, kie ĝi rigardiĝis kiel sankta. En la moderna mondo, maizo estas malpli alte rigardiĝita, estanta la fonto de alta-fruktoza maiza siropo. Ĝi enhavas fajtikacido, kiu povas bremsi la absorbon de mineraloj; ĉi tiu ne estas sufiĉe grava por esti problemo en variita kaj sendeficita nutrado sed povas esti zorgo en pli limigita nutrado de grenoj kaj guŝoj.

Maizo estas infektiĝema al mikroba kontaminado kiam elmetita al varmo, do serĉu maizon ke estas konserviĝinta en la ombro. Dum modernaj varioj da maizo konvertas iliajn sukerojn al amelo pli malrapide, freŝeco daŭras esti grava konsidero. Multaj personoj parte senfoligas maizon kaj rigardas la kernojn kiam ili elekti ĝin, ĉi tiu povas damaĝi la maizon; kun kelka praktiko, vi povas anstataŭ palpi ĝin por senti se la spiko estas plena. Maizo ne estas tiel malbona kiel kelkaj legomoj por pesticidaj reziduoj, sed tiu ankoraŭ estas zorgo; aĉeti ekologian maizon estas ankaŭ la pli bona maniero de certigi ke vi evitas genmanipulitajn variojn.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri flava sukermaizo
etikeda nutrada informo pri blanka sukermaizo
Authority Nutrition
Eating Well

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Freŝa Maiza Omleto kun Fumita Mocarelo

1 1/2 tasoj freŝaj maizaj kernoj (ĉirkaŭ 3 spikoj)
butero aŭ oleo por kuiri
1/4 taso (1 unco) fumita mocarelo, en ĉifonoj
1 supkulero hakita freŝa bazilio
salo kaj pipro laŭ gusto
5 grandaj albumenoj, malforte batkirlitaj
2 grandaj ovoj, malforte batkirlitaj

Fritetu maizon en bakfornimuna fritilo ŝmirita kun butero aŭ oleo ĉirkaŭ 5 minutoj. Forigu al pelvon kaj batkirlu kun 2 supkuleroj da mocarelo kaj la restantaj ingrediencoj. Remetu al ŝmiritan fritilon kaj kuiru, kovrita, sur meza varmego ĉirkaŭ 5 minutoj aŭ ĝis preskaŭ fiksa. Surŝutetu kun 2 supkuleroj da mocarelo kaj rostigu 5 minutes aŭ ĝis fiksa kaj brunigita.

Adaptita da Cooking Light, Aug. 2004.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Celerio

indiĝena de: la plej kutima vario venas da Eŭropo kaj la Mediteranea regiono, sed ne estas sola klara fonto de tutaj celerioj
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): aŭgusto

Celerio estas alia membro da la Apiacoj familio, parenca al karotoj, fenkolo, kaj petroselo. Ĝi estas koninta longe; la faraono Tutanĥamono estis enterigita kun tiu, kaj ĝi menciiĝis en la Iliad. Celerio estas rikoltaĵo kun longa sezono, ke bezonas malvarman veteron kaj multan akvon, kaj ĝi estas ofte vintra aŭ frua printempa rikoltaĵo, kvankam ĉi tie ĝi pli ofte it mostly aperas ĉe farmistaj bazaroj je malfrua somero aŭ frua aŭtuno. En Usono, ni plej ofte trovas la Pascala vario de celerio, ke esta hela verda, sed ankaŭ estas blanka, orkolora, kaj ruĝa varioj. Aliaj varioj kreskiĝas por iliaj radikoj (tubercelerio) aŭ folioj.

Celerio estas unu da la "Malpura Dekduo"; konvencie kreskita, ili ricevas multaj kemiaĵoj kaj havas multaj da pesticidaj reziduoj. Nun estas bona tempo por serĉi ekologiajn alternativojn. Lavu celerion kiam vi uzas ĝin por konservi ĝin pli freŝa. Frostigi celerion kaŭzos ke ĝi estos molega, sed se vi havas sakon da legomaj restaĵoj en la frostigilo por fari buljono, la folioj kaj malgrandetaj centraj tigoj estas bonega aldono al ĝi.

Celerio estas alia manĝaĵo de malmultaj kalorioj kaj multa fibro, utila por dietantoj kaj helpa en purigadaj kaj purigantaj reĝimoj. Ĝi estas bonega hidratiganto, kun multaj akvo kaj elektrolitoj, kaj akiras popularecon kiel alkaliganta manĝaĵo.

Celerio estas tradicia kuracilo por alta sangopremo, kun antioksidantaj kaj kontraŭinflamaj ecoj ke plibonigas ambaŭ sangopromen kaj kolesterolajn nivelojn. Ĝia flavonoidaj kaj polifenola antioksidantoj batalas aĝokoneksajn sanajn problemojn kaj ĝia pli ol dekduo varioj da antioksidanto helpas moderigi inflamon, do ĝi estas utila kontraŭ malsanoj kiel artrito, incitebla intesta sindromo, haŭtaj problemoj, kaj urinaj aparataj infectoj. Celerio eĉ povas helpi kuraci ulceroj. Ĝi estas bona fonto de vitaminoj B6, C, kaj K, kalio, foliato, beta-karoteno, molibdeno, kaj mangano, sed ĝia plej granda valoro estas kiel fonto de antioksidantaj fitonutraĵoj. La semoj ankaŭ estas manĝeblaj, kun kontraŭinflamaj kaj antibakteriaj ecoj.

Celerio havas moderan kvanton de sodio, ĉirkaŭ 35 mg. per tigo; se vi zorgas pri via sala konsumado vi ne devas eviti celerion sed vi devus konscii pri kvanto vi manĝas. Alergioj al celerio estas nekomunaj, sed ili povas esti precipe malmildaj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuirita celerio
etikeda nutrada informo pri kuirita celerio
Dr. Axe
World's Healthiest Foods

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Saŭco de Celerio kaj Prunoj

1/2 taso hakita cepo
1 tigo celerio, maldike tranĉita
3 supkulero butero
3 tasoj freŝaj prunoj, sensemigitaj kaj tranĉiitaj en kvaronaj (aŭ abrikotoj aŭ grosoj)
salo kaj pipro laŭ gusto
2 tekuleroj petroselo, tondetita
sukero aŭ mielo laŭ gusto

Kuiru cepo kaj celerio en butero supre malalta varmego ĝis mola sed ne brunigita, ĉirkaŭ 5 minutoj. Aldonu prunojn kaj alĝustigu la spicojn. Kuiru ĝis frukto estas moligita kaj likvaĵo estas reduktita. Enmiksu petroselo kaj dolĉigu laŭ gusto. Servu kun porkaĵo, ŝafidaĵo, anasaĵo, aŭ fiŝaĵo.

Adaptita da Fruit fandango / Moya Clarke. Chartwell Books, c1994.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Faboj

indiĝena de: Norda Afriko kaj suda Azio
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): julio-aŭgusto

Faboj estas parencaj al pizoj. Kiel pizoj, la plantoj estas nitrogenaj fiksiloj kaj protektas kontraŭ erozio, ke faras ilin populara verda mulĉo. Ili povas manĝiĝi nekuiritaj, sed kuiri reduktas la eblecon de alergiaj reagoj. Ili aperas en Mediteranea kuirarto.

La kaŭzo ke faboj vidiĝas tiom malofte estas ke ili normale senŝeligiĝas plie forigitaj da la guŝoj; ĉiu fabo havas malmolajn haŭtojn ke nepre malplibonigas la fabojn krom se forigitaj. Aliflanke, post vi lernas fari ĝin, senŝeligiĝi fabojn estas bonega alternativo al triki kiel maniero de okupi viajn manojn dum vi spektas la televidilo aŭ babilas kun amikoj.
Kiel senŝeligiĝi fabojn
La rezonado kontraŭ senŝeligiĝi ilin, almenaŭ kiam ili estas malgrandaj kaj freŝaj

Ili havas multaj proteinon, magnezio, vitaminojn B1 kaj B6, vitaminon K, kalion, fosforon, foliaton, kupron, selenon, kaj zinkon. Ili protektas kontraŭ kora malsano, kancero, depresio (kvankam ĝi devus menciiĝi ke la tairamino ke ili havas danĝere ne kongrui kun la kontraŭdepresia medikamento monoamina oksidasa brimsanto), artrito, osteoporoso, kaj ili povas mildigi simptomojn de antaŭmenstrua sindromo. Ili ankaŭ havas multa da fero, sed ĝi ne estas la plej facile absorbita vario; aldoni kelkan viandon aŭ ian fonton de vitamino C povas helpi kun tiu. Ili estas natura fonto de levodopo, kiu uziĝas por kuraci parkinsonan morbon, kvankam esploroj de faboj kiel kuracilo sin estas havinta miksitajn rezultojn kaj levodopo sin misfunkciigas metabolon de vitamino B6 (alia kaŭzo por singardemo se vi havas problemojn kun depresion). Tamen, faboj estas kunligitaj al pezoperdo en kelkaj esploroj, kiu estas pli feliĉa novaĵo. Legu pli:
etikeda nutrada informo pri faboj
Seed Guides
The Guardian

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Faboj de Vitelio

1 funto freŝaj favoj, forigitaj da la guŝoj kaj senŝeligitaj (se dezirita) 3/4-cola peco freŝa zingibra fadiko, senŝeligita kaj haketita 2 tekulero freŝa levistiko aŭ celeriaj folioj, haketita 1/2 tekulero pipro 3 kuiritaj ovaj flavoj 3 supkuleroj mielo (kun plia se dezirita) 2 supkuleroj fiŝsaŭco (via preferita anstataŭaĵo por garo kiel colatura di Alici, nuoc mam, aŭ nam pla) 5 fluidaj uncoj blanka vino 3 fluidaj uncoj blanka vina vinagro 1 supkuleroj olivoleo Kuiru fabojn en bolanta salita akvo ĝis teneraj, 4-6 minutoj; senakvigu kaj muelu. Muelu zingibron, levistikon, kaj pipron en pistujo; aldonu ovajn flavajn kaj daŭrigu ĝis ĝi faras glaran paston. Aldonu mielon kaj fiŝsaŭcon; miksu ĝis glata. Transloku al kaserolon, lavetanta la pistujo en la kaserolon kun la vino kaj vinagro. Aldonu oleon kaj boletigu singarde kelkaj minutoj. Unuigi kun la fabojn kaj rehejtu se estas necesa. Se dezirita, dolĉigu kun pli mielon. Recepto originale estas da De Re Coquinaria" (kompilita en la 4a aŭ 5a jarcento Komuna Erao kaj kutime aludiĝita por la suppzita aŭtoro, Apicius). Ĉi tiu versio estas adaptita da The Classical Cookbook / Andrew Dalby and Sally Grainger. J. Paul Getty Museum, 1996. ISBN: 0892363940 Mi kredas ke la mezuroj estas usonaj, sed ili povus esti anglaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Fenkolo

indiĝena de: Mediteranea regiono
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua somero-aŭtuno

Fenkolo, Foeniculum vulgare, estas membro da la Apiacoj familio, parenca al petroselo, karotoj, aneto, kaj koriandro. Ĝi plej ofte estas kuniĝita kun itala kuirarto, kvankam ĝi ankaŭ bona nure tranĉita kaj kuirita kun frititaj terpomoj. La fajnaj folioj estas klasika spico por bakita fiŝaĵo. Ĝi estas koniĝinta tiom da tempo, ĝi aperas en Grekaj mitoj, kuniĝita kun Dionizo kaj donacanta ĝia nomo al la Batalo de Maratono. Ĝia gusto estas simila al anizo, la gusto de nigra glicirizo, kaj iufoje superbazaroj nomos ĝin por tiu nomo. La bulbo, tigoj, kaj semoj tutaj havas kulinarajn aplikojn.

Fenkolo enhavas unikan miksaĵon de fitonutraĵoj ke funkcias kiel antioksidantoj kaj kontraŭinflamoj. Unu da ĉi tiuj, anetolo, ŝajnas preventi kanceron, kaj la vaporiĝema oleo kie ĝi koncentriĝas estas montriĝinta protekti la hepaton kontraŭ toksaj kemiaĵoj. Fenkolo ankaŭ estas bona fonto de vitamino C, fibro, foliato, kalio, molibdeno, mangano, kupro, fosforo, kalcio, pantotena acido, magnezio, fero, kaj njacino. Tradicia medicino uzas fenkolon por dispepsio, serpentaj mordoj, manĝaĝvenenumo, kaj gorĝdoloro. Ĝi havas antimikrobajn ecojn, apogas la supports the imunan sistemon, kaj fenkola eltiraĵo povas uziĝi ekstere kiel malseketigulo.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj fenkolaj bulboj
World's Healthiest Foods
mercola.com

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Rapida Fritetita Salmo kun Fenkolo

1 1/2 funtoj salma lumbaĵo, haŭto kaj ostoj forigitaj, tranĉi en 8 pecojn
salo kaj pipro laŭ gusto
1 supkulero + 1/4 taso kokaĵa aŭ legoma buljono
1 granda fenkola bulbo, maldike tranĉita
2 supkulero citrona suko

garnaĵo:
1 supkulero haketitaj verdaj fenkolaj folioj

Spicu salmon. Fritetu fenkolan bulbon en 1 supkulero buljono supre meza varmego 1 minuto, turnomovanta konstante. Aldonu restantan buljonon kaj citronan sukon, alĝustigu la spicojn, kaj metu salmon supre. Malaltigu varmegon al malalta; kuiru, kovrita, ĉirkaŭ 5 minutoj. Surŝutetu kun fenkolajn foliojn.

Adaptita da World's Healthiest Foods
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Verdaj fazeoloj kun fenkolo

3 tasoj verdaj fazeoloj, finoj forigitaj kaj rompitaj en polekso-longa pecoj
1/2 taso tranĉita fenkola bulbo
1/2 meza cepo, tranĉita
1 freŝa tomato, semoj forigitaj, tranĉita
2 supkuleroj freŝa citrona suko
1 supkulero olivoleo
salo kaj pipro laŭ gusto

Vaporkuiru fazeolojn kaj cepon ĉirkaŭ 3 minutoj; aldonu fenkolon. Vaporkuiru aliaj 2 minutoj. Senakvigu bone kaj skuu kun restantaj ingrediencoj.

Adaptita da World's Healthiest Foods
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Persikoj

indiĝenaj de: nordokcidenta Ĉinio
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): julio-aŭgusto

Persikoj estas membro da la drupoj familio, parenca al ĉerizoj, abrikotoj, prunoj, kaj nektarinoj. Kvankam ili tenas kolorojn da preskaŭ blanka al malpala oranĝa, ili ne dividiĝas laŭ koloro; ili klasifikiĝas kiel gluiĝemakerna aŭ malgluiĝemakerna. La unuaj persikoj ke maturiĝas kutime estas gluiĝemakernaj, kaj ĉiu ĝojas tiom ke ili fajfas pri devi dentskrapi la pulpon da la firme fiksita kerno. Iuj evidente preferas la gluiĝemakernajn por enladigi, sed ĉiu ke mi konas ĝisatendas la pli facilajn malgluiĝemakernajn variojn.

Persikoj unue aludiĝas en Ĉinaj skribaĵoj da la 10a jarcento. Ĉina kulturo rigardas la persikarbon kiel la arbo de vivo kaj persikoj simbolas senmortecon kaj unuecon. Ĉinio ankoraŭ estas la plej granda produktanto de persikoj de la mondo, sekvita por Italio, Kalifornio, kaj Georgio.

Drupoj kiel persikoj havas kontraŭtrodikiĝajn kaj and kontraŭinflamajn ecojn kaj povas malgrandigi la nivelon de malalta-densa lipoproteina kolesterolo. Ili estas bonega fonto de vitaminoj A, C, E, K, kau ses varioj da vitamino B, kaj beta-karoteno kaj fibro. Ili estas bona por la haŭto kaj la digesto, kaj eĉ povas helpi vian sangan sukeran nivelon. Ili havas ankaŭ moderan kvanton da kalio, ke apogas la koro kaj renoj, kaj aliaj mineraloj kiel such as magnezio, fosforo, kaj zinko. Supre sur tiu, fruktoj ĝenerale profitas la okulojn.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj persikoj
etikeda nutrada informo pri enladigitaj persikoj en malpeza siropo
Medical News Today
Medical Daily

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Porkaĵo kaj Persikoj kun Zingibro

1 funto porkaĵa lumbaĵo (aŭ porkaĵo por turnomovofrito)
2 supkulero sojsaŭco
2 tekuleroj delikate haketita zingibro, aŭ 1 tekulero muelita zingibro
2 tekuleroj maiza amelo
pipro laŭ gusto
2 bulbetoj ajlo, delikate haketita, aŭ 1 tekulero ajla pulvoro
1/2 taso splitaj migdaloj (nedeviga)
3 mezaj persikoj, senŝeligitaj kaj tranĉitaj, aŭ 16 uncoj frostigitaj persikoj, degeligitaj kaj senakvigitaj, aŭ ladskatolo da tranĉitaj persikoj, senakvigitaj
6 verdaj cepoj tranĉitaj en 1-cola pecoj (nedeviga)
kuiritaj rizo aŭ nudeloj por servi

Forigu grason da lumbaĵo kaj tranĉu maldike trans la fibroj kiel por turnomovofrito. Tranĉu grandaj tranĉaĵoj en du partoj. En fritilo aŭ uoko, miksu sojsaŭcon, zingibron, maizan amelon, pipron, kaj ajlon. Se vi ne uzas malgluiĝeman fritilon, vi povus voli aldoni ankaŭ iom da oleon. Aldonu porkaĵon kaj migdalojn, kaj ĵetetu por teti. Ŝaltu la hejtilon kaj turnomovofritu ĝis porkaĵo estas kuirita, 6-8 minutoj. Ĝi eble aspektos iomete seka nun. Aldonu persikojn kaj turnomovofritu aliaj kelkaj minutoj ĝis persikoj estas varmegaj. Garnu kun cepoj kaj servu supre rizo aŭ nudeloj.

Faras du ĉefmanĝojn kaj unu meztagmanĝon, aŭ unu ĉefmanĝon kaj tri meztagmanĝojn (ĉirkaŭ 4 tasojn).

Fonto nekonita.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Zingibrokukaj Vafloj kun Persika Saŭco

2 tasoj buterlakta bakmiksaĵo, kiel Bisquick
1 taso lakto
1 ovo (kokina aŭ anasina)
1/3 taso melaso
1/4 taso hela bruna sukero
1 tekulero muelita zingibro
3/4 tekulero muelita cinamo
1/4 tekulero muskato

persika saŭco (vidu malsupre por receptoj)

Unuigu tutajn ingrediencojn. Verŝu 1/2 taso da pasto en hejtigitan vaflilon kaj kuiru. Ripetu kun restanta pasto. La kuiritaj vadloj estos simila al torto anstataŭ kraketa. Ne trokuiru, ili brulos. Supremetu persikon saŭcon. Faras ĉirkaŭ 6 vaflojn.

Fonto nekonita.

Persikaj saŭcoj:

Persika saŭco da enladigitaj persikoj
La originala recepto uzis ĉi tiu recepton, estas bona versio por uzi dum la vintro.

16 uncoj enladigitaj tranĉitaj persikoj en peza siropo
1 supkulero maiza amelo
1 supkulero citrona suko

Senakvigu likvon da persikoj en kaserolon. Enmiksu maizan amelon miksita kun citrona suko. Hejtu supre meza hejtilo ĝis miksaĵo densiĝas. Tranĉu persikajn tranĉoĵojn en pecoj kaj aldonu al saŭco.

Fonto ankoraŭ nekonita.

Persika saŭco da freŝaj persikoj
Ĉar se vi havas freŝajn persikoj, vi devus uzi ilin.

4 freŝaj persikoj, lavitaj, sensemigitaj, kaj tranĉitaj
1/4 taso citrona suko (suko da ĉirkaŭ 2 citronoj)
3 tasoj sukero
1 taso boliganta akvo

En mikroondilo:
Metu persikojn en grandan mikroondile sendanĝeran pelvon. Aldonu citronan sukon kaj sukeron; ne miksu. Kovru tre proksime kun plasta kovrilo (volvu tute la pelvon por kapti la vaporon). Mikroondu ĉe alta 5 minutoj. Forigu da la mikroondilo kaj forigu plaston, estanta atenta de la vaporo. Miksu bone. Kovru denovev kaj ripetu ĝis tuta sukero solviĝas. Enkirlu boliganta akvo kaj verŝu supre vaflojn.

Supre forno:
Metu persikojn, citronan sukon, kaj akvo en kaserolon. Aldonu sukeron; ne miksu. Boletigu supre mezalta hejto. Kovru kaj boletu malrapide dum 30 minutojs. Ne turnomovu dum kuiranta, por ne disiri la persikojn. Forigu da hejtilo kaj verŝu supre vaflojn.

Adaptita da The Peach Truck

Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Koturninaj ovoj

Koturninaj ovoj, proporcie, havas etete pli grasojn, proteinojn, vitaminojn B, kaj aliajn nutraĵojn ol kokinoj ovoj, eble ĉar la ovoflavoj estas proporcie pli grandaj (kiel anasinaj ovoj, fakte, ke faras ke mi scivolas se kokinaj ovoj havas malgrandajn ovoflavojn). Ili ankaŭ havas malpli riskon de ekkaŭzi alergiojn, kaj ilia ovomukoida proteino eĉ helpas batali alergiajn simptomojn (la kutimaj avertoj validas, kompreneble). Ili ankaŭ havas la reputacion de batali stomakajn ulcerojn, apogi la imunan sistemon, stabiligi la nervan sistemon, kaj forig toksinoj kaj pezmetaloj. Ili havas ankaŭ kontraŭinflamajn ecojn.

Koturninaj ovoj povas uziĝi simile kokinaj ovoj, kvankam vi bezonos 5-6 da ili per ovo en reciptoj. Plej kutime ili boliĝas, tamen, ĉar la ĉefpunkto de kotutninaj ovoj estas ke ili estas ĉarmaj aĵetoj. Iuj diras ke ili gustas same, alioj opinias ke ili havas pli ampleksan, plenan guston. En Kolombio, Ekvadoro, kaj Venezuelo, malmolige boligita koturnina ovo estas kutima garnaĵo por kolbasobulkoj kaj hamburgeroj, ofte fiksita kun dentpikilo. Filipina strataj vendantoj oferas molige boligitaj ovoj kovritaj kun fritpasto kaj frititaj. Aliloke en Azio, simplaj malmolige boligitaj koturninaj ovoj aperas kiel manĝetoj. En Usono, farĉitaj koturninaj ovoj ŝajnas esti la maniero de surprizi ĉefmanĝajn gastojn, kvankam individuaj frititaj aŭ boligitetaj ovoj ankaŭ estas novaĵo kaj ili pekliĝas bone. Ili ankaŭ troviĝas nekuiritajn en suŝiaj bufedoj, kaj kelkaj fontoj asertas ke ili estas pli sendanĝeraj manĝi nekuiritaj ol kokinaj ovoj.

Por molige boligitaj koturninaj ovoj, kuiru ilin 2 1/2 minutoj; por malmolige boligitaj, 4-5 minutoj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj koturninaj ovoj
Living Healthy
Live Strong

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Pizoj

indiĝena de: centra Azio kaj Meza Oriento
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): Julio, kun ebla dua rikoltaĵo je la aŭtuno

Botanike parolanta, pizoj estas frukto. Verdaj pizoj estas la nematuraj semoj de sekigitaj pizoj, plej kutime viditaj kiel splitaj pizoj. Sekigitaj pizoj estas koniĝinta dum almenaŭ 5000 jaroj, sed freŝaj verdaj pizoj ne estis popularaj ĝis la 16a jarcento. Pizoj kun manĝeblaj guŝoj, dividitaj inter sukerpizoj (kun plataj guŝoj kaj tre malgrandaj pizoj) kaj dikaj sukerpizoj (aspektantaj simile al verdaj pizoj, estantaj hibrido inter sukerpizoj kaj verdaj pizoj), ke estas pli nova evoluo. Sukerpizoj evoluiĝis en Holando je la 16a jarcento; dikaj sukerpizoj evoluiĝis je 1979. Tutaj estas varioj de Pisum sativum kaj membroj da la fabacoj aŭ guŝoj familio, parenca al kimeroj, lentoj, kaj fazeoloj.

Ili estaa plej bonaj kiam freŝaj, precipe ĉar komerca prilaborado de pizoj implikas trempi ilin en salan peklavon por apartigi la pli junajn, pli dolĉajn pizojn de la pli maljunaj, pli amelaj tiuj. Ankaŭ, enladigitaj pizoj konserviĝas en sukera solvaĵo, anstataŭ la sala peklavo ke la plimulto de enlatigitaj legomoj havas. La naturaj sukeroj de pizoj transformas en amelo relative rapide, do eĉ frostigitaj aŭ enlatigitaj pizoj devus uziĝi baldaŭ kaj freŝaj pizoj devus manĝiĝi kiel eble plej baldaŭ post plukado.

Pizoj estas ankaŭ ekologie bonaj. Ili estas nitrogenaj fiksiloj, konvertanta nitrogenan gason al naturaj sterkoj, kaj la plantoj malkonstruiĝas facile kaj metas tiu sterko en la teron. Ankaŭ ili estas sekeco-toleranta kaj iliaj malprofundaj radikoj helpas preventi erozion.

Pizoj estas altaj en proteino, fibro, antioksidantoj, kontraŭinflamoj, vitaminoj B, C, E, kaj K, zinko, omega-3 grasoj, karotenoidoj, kaj njacino. Ili profitas la okulojn kaj povas helpi malaltigi la malbonan specon de kolesterolo, plibonigi koran sanon, inversigi rezistancon al insulino, apogi la imunan sistemon, kaj preventi konstipon, osteoporoson, sulkojn, alchajmeron, artriton, bronkiton, kaj stomakan kanceron.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj raw verdaj pizoj
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj sukerpizoj
World's Healthiest Foods
Healthy Eating
Pea Shoots

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Angeliko (Angelica archangelica)

• Dujara planto (kvankam povus vivi ĝis tri jaroj se ne permesita flori).
• Planto ke toleras kelkan ombron, ke kreskas al 5-6 futoj da alteco kaj produktas faskojn de belegaj flavaj/verdaj pomponaj floroj en rondaj kapoj.
• Historie uziĝita kiel kukbakeja planto. La semoj kaj kavaj tigoj estas uziĝinta en bakado ekde la 10a jarcento en Eŭropo. La tigoj konfitiĝis kaj iufoje fariĝis ĵeleon. Benediktanoj uzis la planton en iliaj vinoj kaj likvoroj, inter alie Chartreuse.
• Medicine, la planto historie uziĝita kiel digestigilo kaj en spiraj kuraciloj.
• La aroma radiko iam estis uziĝinta por ĉasisto kaj fiŝkaptistoj por logi ilian predon.

Konfititaj Angelika Tigoj

2 tasoj angelikaj radikoj kaj junaj tigoj
1/2 taso salo
2 tasoj bolanta akvo
2 tasoj sukero
2 tasoj akvo
1 supkulero citrona suko

Metu angelikon en pelvon kaj kovri kun la salo kaj bolanta akvo. Lasu sidi ĉirkaŭ 24 horoj. Senakvigu, senŝeligu, kaj lavu en malvarma akvo.

Kuiru la sukeron en la akvo al 238 gradoj farenhejtaj. Alsonu angelikon kaj citronan sukon, kaj kuiru 20 minutoj. Senakvigu angelikon kaj reteni siropon.

Metu angelikon en arako en malvarma, malhela loko dum kvar tagoj kaj fridigi la siropon. Tiam unuigu la siropon kaj radikojn kaj kuiru je 238 gradoj farenhejtaj 20 minutoj aŭ ĝis konfititaj. Senakvigu en arako ĝis komplete sekaj. Konservu en proksime kovrita ujo.
(da "Herbs: An Illustrated Encyclopedia" far Kathi Keville)

Artikoleto far Colleen Gondolfi de The Blooming Artichoke Herbary.

Ĉi tiu estas traduko de artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.

Facilaj glataj pizoj

2 tasoj freŝaj verdaj pizoj
1/4 taso hela sezama pasto
1/4-1/2 taso akvo, laŭ gusto
salo kaj pipro laŭ gusto

Vaporkuiru pizojn ĉirkaŭ 10 minutoj, ĝis teneraj. Miksu sezaman paston kun sufiĉa akvo por fari densan saŭcon kaj miksu kun pizoj. Alĝustigu la spicojn.

Adaptita da Real Food for Life

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Pizoj kun minto

2 tasoj freŝaj verdaj pizoj
1 cepo, haketita
2 uncoj butero
1/3 taso freŝa minto, hakita
1 tekulero sukero (nedeviga)
salo kaj pipro laŭ gusto

Brunigu cepon en butero, ĉirkaŭ 10 al 15 minutoj. Brogu pizojn en bolanta akvo dum 5 minutoj; senakvigu kaj aldonu al cepoj. Aldonu minton, sukeron, salon, kaj pipron, kaj kuiru dum 5 minutoj aŭ ĝis varma.

Adaptita da WebMD

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Framboj

indiĝenaj de: plej frua pruvo de kultivado estas en Eŭropo; povus esti origininta en Orienta Azio
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua junio-julio

Tamen ruĝaj kaj nigraj framboj estas plej bone konataj, ili povas esti ankaŭ purpuraj, flavaj, kaj orkoloraj. Ĉiu koloro havas ĝian propran miksaĵon de nutraĵoj (kiel estas kutima, pli malhelaj koloroj emas havi pli guston kaj nutraĵojn dum pli helaj koloroj estas pli dolĉaj kaj mildaj).

Framboj enhavas flavonoidojn, kuniĝitaj kun memoro kaj kora sano; kalion, bona por la koro kaj la artikoj; antioksidantojn, ke protektas kontraŭ kancero; fibron, ke apogas la digeston kaj la imunan sistemon kaj helpas stabiligi sangan sukeron; vitaminon C, bona por la okuloj; kaj amason da aliaj bonaj aĵoj kiel vitaminojn E kaj K, fero, kaj mangano. Framba eltiraĵo eĉ esploriĝas kiel pezoperda helpo, tamen la esploroj ankoraŭ estas neplenumitaj. Framboj emas reteni pesticidajn reziduojn, do ĉi tiam estas bona tempo por elspezi la pliaĵo kaj aĉeti ekologiajn tiujn. Eĉ esploroj estas trovinta ke ekologiaj framboj havas pli altan antioksidantan kapablon ol konvencie kreskitaj tiuj.

Framboj estas membroj da la rozacoj familio, parenco al rozoj, pomoj, abrikotoj, ĉerizoj, lanmespiloj, persikoj, kaj migdaloj. Ili estas "agregata fruktoj," konsistitaj el multaj malgrandaj fruktoj aŭ drupetoj. Framboj devus manĝiĝi ene de unu aŭ du tagoj post ilia aĉeto (do nun vi havas pretekston); konservu ilin en la glaciŝranko kaj ne lavu ilin ĝis vi estas preta por uzi ĝin. Prilaboritaj framboj (konfitaĵoj, sukoj, kaj ceteraj) povas manki gravajn kvantojn da nutraĵoj pro forigo de la semoj aŭ elmetiĝo al varmo, do jen alia senkulpigo por vori ilin dum la vojaĝo al hejmon.

Almenaŭ kvin mondopartoj havas sovaĝajn frambojn, da Alasko kaj norda Azio al Havajo, do ni ne scias kie ili originis. Framboj estas unu da la plej fruaj beraj rikoltaĵoj, kun pruvoj de kultivado en Eŭropo datiĝanta da antaŭ du mil jaroj. Frambaj folioj longe estas uziĝintaj por fari teon por "virinaj plendoj" kaj gravedeco-koneksa problemoj. Framba sema oleo momente scivoligas la haŭta-zorgan industrion, havanta multan vitaminon E kaj omega-3 grason kaj eĉ kun modera kontraŭsuna faktoro. Eĉ vi povas fari kontraŭsulkan kuracilon por miksi du tasoj da framboj kun unu taso da jogurto en miksilo ĝis glataj; teni ĝin sur via vizaĝo dum 15 minutoj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj framboj
World's Healthiest Foods
Oregon State University
Organic Facts

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Blanka Persika Framba Smuzio

2 tasoj hakitaj blankaj persikoj
1/2 taso hakita banano
1/4 taso framboj
1/2 taso sukerita vanila migdala lakto, aŭ via preferita anstataŭaĵo
3-4 glaciakuboj
mielo laŭ gusto

Metu tutaj ingrediencoj krom mielo en miksilon kaj miksu ĝis glataj. Aldonu mielon por dolĉigi ĝin se estas necesa.

Adaptita da The Clever Carrot

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Probiotikoj

Probiotikoj estas bakterioj kaj gostoj ke okazas denature en la homa korpo kaj profitas ĝin anstataŭ kaŭzi malsanojn. Kutime ili ludas rolon en digesto, kaj batalas malsanojn por ne lasi spacon por malutilaj bakterioj; kelkaj helpas bruli grason aŭ eĉ ekvilibrigi hormonojn. Esploro ankaŭ ekas sugesti ke ili povus havi rolon en urina kaj vagina sano, preventado de alergioj kaj kataroj, kuracilo de haŭtaj statoj kiel ekzemo, kaj buŝa sano. Iuj eĉ kredas ke ili povus helpi kun mensaj sanaj problemoj kaj neŭrologiaj malsanoj.

Estas speciale grava replenigi via interna faŭno dum kaj post kurso de antibiotikoj (kiu, kiel vi kredeble konas sed rememorigilo neniam damaĝas, vi devus preni nur kiam vi bezonas kaj tiam finu la tutan kuracilon por eviti bredi kontraŭantibiotikajn rezistajn bakteriojn). Tamen, regule preni probiotikojn aŭ manĝi probiotikajn manĝaĵojn helpas daŭrigi sanan kaj diversan internan mikro-komunumon por teni vian inteston sanan. Probiotikaj bakterioj efikiĝas por tutaj specoj da aĵoj, enhavantaj kemiaĵoj en kranakvo, emotional stress, antibiotikaj reziduoj en konvenciaj manĝaĵoj, kaj eĉ nutrado alta en grenoj kaj karbonhidratoj.

Plej probiotikoj estas de du ĉefaj kategorioj. Lactobacillus, trovita en fermentitaj manĝaĵoj kiel jogurto, helpas preventi diareon kaj povas moderigi maltolerecon de laktozo. Bifidobacterium, trovita en iuj laktaĵoj, povas mildigi la simptomoj de incitebla intesta sindromo. Alia probiotikoj enhavas Bacillus subtilis, kiu kaŭzas fortan imunan respondon; Streptococcus thermophilus, laŭdire utila en la preventado de maltolereco de laktozo; Bacillus coagulans, ke plibonigas nutraĵan absorbon kaj povas malgrandigi inflamon kaj simptomoj de artrito; kaj Saccharomyces boulardii, bona kontraŭ inflamo kaj incitebla intesta sindromo. Probiotikoj malkovriĝis dun la frua 20a jarcento por Elie Metchnikoff, kiu observis ke kamparaj Bulgaroj estis tre longviva kaj teoriadis ke la bakterioj en acidlakto povus esti kontribuanta ero.

Se vi volas preni dietan aldonon, serĉu la pli altan kvanton da specoj kaj kolonio-formantaj unuoj ke vi povas toleri. Tamen, estas multo diri por ricevi viajn probiotikojn por inkluzivi naturajn fontojn kiel fermentitaj manĝaĵoj en via nutrado.

Freŝa esploroj "malkovras" ke kelkaj personoj estas sensivaj al probiotikoj kaj eĉ jogurto faros ilin naŭzaj. Estas espero, tamen; en la plimulto de kazoj, preni malgrandajn dozojn kiel parto da granda manĝo -- ne nura iom da rostpano aŭ kelkaj mordoj da sandviĉo -- solvos la problemon. Mi povas persone rekomendi teni botelon da la bonega akva kefiro deRawkstar ĉemane kaj preni kelkajn trinketojn kiam ajn vi sukcesas manĝi granda ĉefmanĝo.

Legu pli:
Food Matters
Harvard
MedicineNet

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Tigobrasiko

indiĝena de: Eŭropo
sezona (en la regiono de la Pugeta Golfo): malfrua somero-vintro

Tigobrasiko estas alia brasiko kaj parenca al brasiko, brokolo, kaj krispa brasiko; fakte, ĝi estis originale varion de brasiko bredita por kreski en pli severa klimato. Ambaŭ ĝia tigo kaj ĝiaj folioj estas manĝeblaj; la bulba tigo estas la parton ke plej personoj konas (tamen kelkaj kredas ke ĝi estas radikon), kvankam ĝi ankaŭ akiras popularecon kiel mikroverdaĵo. La du ĉefaj varioj estas blanka (vere hele verda) kaj purpura, aludanta al la koloroj de iliaj ŝeloj. Tigobrasiko kreskas plej bone kun malvarma vetero kaj ne tro suno (tro sunlumo igos ke la tigo estas seka kaj ligna); pli malgrandaj bulboj estas ĝenerale pli bonan elekton, estanta pli teneraj kaj eble eĉ ne bezonanta senŝeligi.

Tigobrasiko estas bona fonto de vitamino C, diversaj vitaminoj B, gamo de fitokemiaĵoj, kaj diversaj mineraloj kiel kupro, kalcio, kalio (bona por sangopremo kaj osta denseco), mangano, fero, kaj fosforo. La folioj provizas pli karotenojn kaj vitaminjn A kaj K. La vitaminoj B estas bezona por metabolo kaj la vitamino A estas bona por la okuloj. Tigobrasiko estas ankaŭ alta en fibrokaj malalta en kalorioj, faranta ĝin bona elekto por dietantoj.

Tigobrasiko aperas en la unuaj jarcentaj skribaĵoj de Plinio la Maljuna kiel korinta napo, menciĝas por Apicius, kaj ordoniĝis kultiviĝi en la Sankta Romia Imperio por Karolo la Granda en 800 Komuna Erao. Ĝi estas akceptiĝinta malrapide en Usono (mi memoras ĝin alvenanta kiel novaĵo por hejmaj ĝardenoj en Spokane je la jardeko 1970), sed Norda Hindujo estas frandiĝinta ĝin ekde la 15a jarcento.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuirita tigobrasiko
etikeda nutrada informo pri kuirita tigobrasiko
Refinery29
Organicfacts.net

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Tigobrasika salato

4 mezaj tigobrasikoj, senŝeligitaj kaj tranĉita en 1/4-colaj kuboj
1 1/2 tasoj brasiko, hakitaj
1/4 funto sukerpizoj, hakitaj
1/2-1 freŝa poblana papriko, kaketita, aŭ 1/8 tekulero ruĝaj pipraj pecoj
1/2 ruĝa papriko, tranĉita en maldikaj strioj ĉirkaŭ 1 colo longa
3 verdaj cepoj, hakitaj + 2 supkuleroj haketitaj (por garnaĵo)
3 supkuleroj kolzoleo
2 supkuleroj rostitaj sezamaj semoj
1-2 ajlaj bulbetoj, premitaj aŭ delikate haketitaj
1/2 cola peco freŝa zingibro, senŝeligita kaj raspita
1 supkulero citrona suko (suko da ĉirkaŭ 1/2 citrono)
2 tekuleroj sezamoleo
iometo da riza vinagro
salo kaj pipro laŭ gusto
nigraj sezamaj semoj

Unuigu tutajn ingrediencojn krom la nigraj sezamaj semoj kaj 2 supkuleroj da haketitaj verdaj cepoj kaj skuu bene. Por la plej bona rezulto, fridigu dum kelkaj horoj por permesi ke la gustoj unuigiĝas. Garnu kun la nigraj sezamaj semoj kaj haketitaj verdaj cepoj antaŭ servi.

Adaptita da Vegetarians in Paradise
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Anasina ovoj

indiĝenaj de: unue menciitaj en Egiptio je la 14a jarcento Antaŭ la Komuna Erao; ankaŭ konita en Sudorienta Azio antaŭ 500 Antaŭ la Komuna Erao kaj en antikva Romio
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): tuta jaro, sed plej abundaj dum somero (kiel kokinoj, anasinoj produktas pli ovojn kiam ili ricevas pli sunlumon)

Anasina ovoj estas 40-50% pli grandaj ol la plej grandaj kokinaj ovoj, kun pli granda ovoflavo, pli proteino, graso, kaj aliaj nutraĵoj, pli albumeno, kaj pli ampleksa gusto. Ĉi tiu faras ilin speciala bona elekto por bakado; ili faras pli aerajn sufleojn, pli ampleksajn kukojn, pli lameniĝemajn pasteĉajn krustojn. Eble ili farus ankaŭ bonegajn paskajn ovojn. La pli dika ŝelo faras ilin pli facilaj transporti kaj diriĝas doni ilin pli longan gardtempon.

Iuj receptoj bezonos agordi antaŭ ili finiĝas perfekte, sed Robin de Neighborhood Duck Farm diras min ke kuka miksado finiĝos tre bone kun la sama kvanto da anasinaj ovoj ol kokinaj ovoj, kaj miksadoj uzantaj 2-3 ovojn faros precipe spektakla kuketojn. Anasinaj ovoj havas ankaŭ la reputacion de produkti tre bonan, glatan kirlovaĵon, sed ili povas fariĝi iomete kaŭĉuka se ili boliĝas aŭ fritiĝas tro longe.

Nutre, anasinaj ovoj estas simila al kokinaj ovoj krom signife pli proteino, graso, kaj omega-3 grasaj acidoj (palea dietantoj, jen via ovo). Esence, ili havas pli grandajn ovoflavojn.

Kiam anasinoj permesiĝas manĝi fiŝojn, iliaj ovoj povas gusti iomete fiŝaj, sed kiam la anasinoj brediĝas por iliaj ovoj anstataŭ kiel dorlotbestoj ĉi tiu ne estos problemo. Anasinaj ovoj plej ofte troviĝas en Azia kuirarto, precipe ĉinaj kaj vjetnamaj pladoj. Ili estas ankoraŭ malfacile trovitaj en usono, kaj iliaj admirantoj rapide aĉetos kiujn ajn ke ili trovas ĉe preskaŭ kia ajn prezo la farmisto kuraĝas peti (la unua baĉo da anasinaj ovoj ĉe la Bazaro de Tumwater estis tutaj aĉetitaj antaŭ 11:30, kaj la lasta kliento nur akiris duonan da la kvanto ke ŝi deziris).

Personoj kiu estas alergia al kokinaj ovoj ofte povas manĝi anasinajn ovojn (provu ĉi tiu gingarde kaj kun la konsilo de via kuracisto, evidente!). Se vi volas eviti kolesterolo vi devus esti atena; anasinaj ovoj havas preskaŭ trioble pli da kolesterolon ol kokinaj ovoj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj anasinaj ovoj
Countryside Network
The Free Range Life
mallonga komparo de anasinaj kaj kokinaj ovoj en YouTube

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Mustardaj folioj

indiĝena de: Himalaja regiono
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): vintro kaj printempo

Mustardo, Brassica juncea, estas alia brasika legomo, kaj la folioj estas koniĝitaj por iliaj kolesterolaj malpliigantaj efikoj (precipe kiam vaporkuirita) kaj ilia protekto kontraŭ kancero kaj inflamo. Mustardaj folioj estas valora purigulo, provizanta antioksidantojn, sulfurajn kunmetaĵojn, kaj fitonutraĵojn ke reguligas purigadajn enzimojn. Ili provizas kupron, kalcion, manganon, kaj vitaminojn C, E, K, kaj A.

Mustardaj folioj estas manĝiĝinta dum pli da 5000 jaroj kaj prezentiĝas en Ĉina, Hinduja, kaj Suda Usona kuirarto. Ili aldonas fortan, pikan guston al salatoj, supoj, turnomovofritoj, kaj sukoj. Regula konsumado de mustardaj folioj havas la reputacion de protekti kontraŭ artrito, osteoporoso, klorozo, kardiovaskulaj malsanoj, kaj astmo.

Revarmigi mustardaj folioj povas igi ke la nitratojn transformas en nitritoj kaj nitrosaminoj se iuj bakterioj ĉeestas, do estas plej bona manĝi tutajn ilin la unua vojo. Ankaŭ, la altaj niveloj da vitamino K povas misfunkciigi kontraŭkoagulantojn, mustardaj folioj enhavas okzalacidojn, kaj ili havas reputacion kiel "kropkaŭza" manĝaĵo ke povas igi problemojn por personoj kun kropaj problemoj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj mustardaj folioj
etikeda nutrada informo pri kuiritaj mustardaj folioj
vegetarian.about.com
Health Benefits Times

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Kikeroj kaj Mustardaj Folioj kun Balzama Vinagra Glazuro

1/2 granda ruĝa cepo, maldike tranĉita
4-6 supkuleroj legoma buljono
4 bulbetoj ajlo, hakitaj
iometo ruĝaj pipraj pecoj
10 uncoj mustardaj folioj, disŝiritaj en mordmezurajn pecojn, grandaj tigoj forigitaj
2 supkuleroj balzama vinagro, kun plia por servi
1/2 tekulero sojsaŭco
1/4 tekulero sukero
1 taso kuiritaj kikeroj, lavetitaj kaj senakvigitaj

Fritetu la cepon en 1-2 supkuleroj legoma buljono ĝis plejparte senkoloriĝita al rozkolora, ĉirkaŭ 4 minutoj. Aldonu hakita ajlo, ruĝa pipro, kaj alia supkulero da buljono kaj kuiru, turnomovanta, alia minuto. Aldonu mustardaj folioj kaj alia 2 supkuleroj da buljono; kuiru, turnomovanta, ĝis folioj estas velkitaj sed ankoraŭ hele verda, ĉirkaŭ 3-5 minutoj. Forigu foliojn kaj cepojn da la kaserolo kun kulero kun aperturoj kaj metu en servateleron. Aldonu sufiĉan buljonon al kaserolaj likvaĵoj por fari ĉirkaŭ 2 supkuleroj. Enmiksu balzaman vinagron, sojsaŭcon, kaj sukeron. Aldonu la kikerojn kaj kuiri, miksanta, supre meza kejtilo ĝis la likvaĵo estas reduktinta al ĉirkaŭ duona. Ĉerpu la kikerojn supre la foliojn kaj verŝu la saŭcon supre ilin. Servu varma, kun pli balzama vinagro en la tablo.

Adaptita da fatfreevegan.com
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Mielo

sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): tutajaro, sed plej kutime rikoltita dum la aŭtuno

Mielo estas monosakarido, la plej simpla formo de sukero, do ĝi estas facile digestita. Jes, ĝi estas sukero, sed ĝi estas ankaŭ natura manĝaĵo kaj ne bezonas prilabori por uzi. Ĝi havas varianta, sed ĝenerale modera, glicema indekso, ke faras ĝin pli bona elekto ol sukero por personoj kun sangaj sukeraj konzernoj (kvankam ankoraŭ iu por uziĝi ŝpareme; mi bedaŭras). Mielo provizas malgrandajn kvantojn da vitaminoj B1 kaj B6, njacino, riboflavino, pantotena acido, kelkaj specoj da aminaj acidoj, kalcio, kupro, fero, magnezio, mangano, fosforo, kalio, sodio, zinko, kaj vivaj enzimoj ke plibonigas digeston. Ĝi enhavas antioksidantojn, inkluzive pinocembrinon, ke nur troviĝas en mielo, kaj havas kontraŭinflamajn efikojn. La niveloj da ĉi tiuj diversaj nutraĵoj dependas de la fonto de la nektaro, kiel faras la koloro kaj gusto de la mielo. Ĝenerale, ju pli malhela mielo estas, des pli mielan guston ĝi havos, kaj des pli antioksidantojn, dum pli hela mielo ofte ŝajnas pli dolĉa ĉar ĝia gusto estas pli milda.

Abelbredado datiĝas da almenaŭ 700 Antaŭ la Komuna Erao, kaj mielo iam uziĝis por tributi al la dioj kaj por balzami la mortintojn. Mielo estas tradicia kuracilo por brulvundoj, mildiganta doloron kaj etiganta cikatrojn, kaj ĝi estas longe uziĝinta por kvietigi gorĝdolorojn. Ĝi havas ankaŭ antibakteriajn ecojn kaj estas uziĝinta por purigi vundojn kaj akceli resanigon de ulceroj, skrapoj, ekzantemoj, kaj eĉ kataraktoj. Ĝi ankaŭ faras bonegan malseketigulon (provu unun da la mielaj kremoj da Starry Lane Apiary se vi ne kredas min), kaj povas uziĝi por kuraci haŭtajn statojn kiel psoriazo kaj hemoroidoj. Manĝi mielon anstataŭ aliajn dolĉigilojn estas ligiĝinta al iometaj plibonigoj de sangopremaj, trigliceridaj, kaj kolesterolaj niveloj, kaj eĉ povas helpi kun pezoperdo.

Prilaborita mielo, kompreneble, ne estas tre malsama ol sukero, do (diru kun mi) aĉetu ĝin da la farmista bazaro aŭ rekte da la abelejo por akiri la plej bonan aĵon. Se via mielo iam alprenas ŝima, ĝi estas fariĝinta malseka, aŭ ĉar akvo tralikiĝis en la ujon aŭ ĉar ĝi estis falsinta kun akvo kaj kiu scias kiu aliaj aĉaĵoj. Se ĝi alprenas malgrandajn kristaletojn kiam ĝi estas malnova, ĝi ankoraŭ estas perfekte manĝebla kaj la kristaletoj povas solviĝi por singarde varmigi kaj turnomovi la mielon.

La ĉefa averto pri mielo estas ke ĝi ne devus doniĝi al infanojn pli junaj ol 1 jaro pro la risko de botulismo, sed pli evoluigitaj korpoj ŝajne povas batali ĉi tiu riskon sukcese.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri mielo
purehealingfoods.com enhavas informo pri uzanta mielon en diversaj tradiciaj kuaciloj
authoritynutrition.com

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Senalkohola medo

4 tasoj akvo 1 taso mielo, aŭ laŭ gusto 1/2 tekulero muskato 1/2 tekulero muelita zingibro 1/4 tekulero cinamo 1 lemono, tranĉita 1 oranĝo, tranĉita Boligu akvon, 1/2 tason da mielo, kaj spicojn; por la plej bona rezulto uuzu malmetalhavan kaserolon. Gustumu kaj daŭrigu aldoni mielon ĝis dezirita dolĉeco atingiĝas; 1 taso faras kelke dolĉan trinkaĵon. Miksu ĝis mielo solviĝas, senŝaŭmiganta surfaco ĝis ĝi estas klara. Aldonu lemonajn kaj oranĝajn tranĉaĵojn, premanta ilin. Malvarmigu komplete kaj kribru. Konservu fridigita. Adaptita da A Kitchen Witch's Cookbook / Patricia Telesco. Llewellyn Publications, 1996. ISBN: 1567187072.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Leontodaj folioj

indiĝena de: eble la Centra Azia regiono
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): folioj estas pli bonaj dum printempo, radikoj dum aŭtuno

Leontodoj estas parencoj al sunfloroj, lekantetoj, kaj kardoj, kaj aperas en medicinaj tekstoj tiel frue kiel la 10a jarcento. Tradicia medicino uzas leontodojn por purigi la sangon, plibonugi digeston, kaj preventi hemoroidojn kaj galajn ŝtonojn. La floraj tigoj estas tradicia kvietiganto por brulvundoj kaj urtikarioj. La radikoj iufoje rostiĝas por uziĝi kiel kafa anstataŭaĵo, preparaĵo iufoje rekomendita por ekvilibrigi sangan sukeron. La folioj pli bone koniĝas kiel salata ingredienco, sed ili ankaŭ povas uziĝi en supoj, kaseroloj, sukoj, kaj smuzioj, aŭ simple kuiritaj kiel spinaco aŭ folibeto. Leontodaj folioj povas havi kelke akran guston, kiu povas moderigiĝi por brogi 20-30 sekondoj tiam trempi en glaciakvon por ĉesi la kuiran procezon. La folioj ankaŭ povas sekiĝi por uziĝi en fortigiloj kaj teoj.

Leontodaj folioj estas tre altaj en vitamino K, kiu plifortigas ostojn kaj povus batali alchaimeron. Ili provizas abundan vitaminon A, antioksidanto ke estas speciale bona por haŭto, okuloj, kaj mukaj membranoj. Ili havas ankaŭ fibron, vitaminojn C, B1, kaj B6, riboflavinon, kalcion, feron, kalion, manganon, foliaton, magnezion, fosforon, kupron, kobalton, zinkon, boron, kaj molibdenon. Kelke ironia, ne estas, ke miaj gepatroj iam havis atakon kiam mi provis to manĝi leontodajn foliojn da la gazono? Tamen, rigardanta tutaj la kemioj ili metis en tiu gazono, eble tiuj specialaj folioj estis danĝeraj....

Esploroj proponas ke leontodaj radikoj aŭ ilia eltiraĵo povus helpi kuraci kanceron, inkluzive leŭkemion. Leontodaj folioj povus esti utila por kuraci flavmalsanon, cirozon, edemon, podagron, ekzemon, aknon, aidoson, kaj herpeton. Leontoda eltiraĵo estas ligiĝinta al pezoperdo kaj uziĝinta en denta esploro kiel antislaba preparaĵo. Leontoda poleno havas antibakteriajn efikojn.

Leontodoj enhavas kunmetaĵojn ke koniĝas por havi laksigilajn kaj urinigajn efikojn, do ili kredeble estus bona aldono al purigada reĝimo (sed eble ne la plej bona elekto ĵus antaŭ longa aŭta vojaĝo). Ankaŭ, tiu alta kalia enhavo povas esti problemo por personoj ke prenas iuj medikamentoj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj leontodaj folioj
etikeda nutrada informo pri kuiritaj leontodaj folioj
mercola.com
leaflady.org
instrukcio pri leontoda radika kafo da leaflady.org

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Salato de Leontodo kaj Fenkolo

1 aro leontodaj folioj, delikate hakitaj
1/2 fenkola bulbo, maldike tranĉita
2 tasoj maldike tranĉita brasiko
1/2 taso mungfabaj ŝosoj aŭ sunfloraj ŝosoj

Saŭco:
suko da 1 lemono
1 supkulero mirino
1/8 tekulero sezamoleo
1 tekulero pomvina vinagro
1 tekulero tamaria sojsaŭco
2 supkulero olivoleo
1/4 tekulero acersiropo aŭ mielo

Unuigu saŭcajn ingrediencojn; ĵetetu malforte kun folioj.

Adaptita da: Healthy Recipes for Your Nutritional Type far Dr. Mercola, kiel eldonita en mercola.com
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Rosmareno

indiĝena de: Mediteranea regiono
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): tuta jaro

Rosmareno tradicie uziĝas por gustigi kokaĵon, ŝafidaĵon, porkaĵon, salmon, kaj tinusaĵon. Ĝi estas membro de la labiata familio kaj parenco al mento, origano, kaj timiano. Historie, ĝi kuniĝas kun memoro; en antikva grekio, studentoj metis vergetojn en iliajn harojn dum studanta. La ligilo al memoro ankaŭ faris ĝin simbolo de fideleco en Anglujo, kie ĝi uziĝis en edziĝaj dekoracioj kaj donacoj. Dum la 15a kaj 16a jarcentoj, ĝi estis populara digesta helpo. Freŝa rosmareno povas frostigiĝi en akvo aŭ buljono en glaciakubaj pletoj kiel alternativo al sekigi ĝin.

Rosmareno stimulas la imunan sistemon kaj plibonigas digesto. Ĝia kontraŭinflamaj kunmetaĵoj povas moderigi astmajn atakojn kaj ĝi stimulas la kardiovaskulan sistemon, pliiganta sangan fluon al la cerbaĵo kaj helpanta fokusiĝon. La floroj enhavas la fenolan antioksidantan kunmetaĵon rosmarenacidon kaj kvanton da vaporiĝemaj volatilaj oleoj ke funkcias por kvietigi dolorajn malsanojn kiel podagro, reŭmatismo, kaj neŭralgiaj statoj. Lasta esploro proponas ke kunmetaĵo en rosmareno, karnosacido, povus helpi preventi makulan degenerecon. Ĝi ankaŭ batalas inflamon, alergiojn, kaj fungajn infectojn, kaj agas kiel antisepsilo. Ĝi estas alta en multaj B vitaminoj, foliatoj, kaj mineraloj kiel fero kaj kalcio, kaj estas bona fonto da vitaminoj A kaj C. Rosmarena eltiraĵo povas stimuli haran kreskon kaj preventi kaphaŭterojn, dum rosmarena teo estas uziĝinta por kuraci nervajn kapdolorojn, katarojn, kaj depresion.

En grandaj kvantoj, rosmareno povas igi aborton kaj povus plimalboniĝi neŭrologiajn statojn kiel epilepso kaj neŭrozo. Rosmarena oleo povas igi alergiajn haŭtajn reagojn en iuj, sed ĉi tiu ne estas kutima. Rosmareno devus uziĝi singarde por personoj ke prenas kontraŭkoagulantojn, angiotensinokonvertantajn enzimajn bremsantojn, urinigoj, aŭ lition.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri freŝa rosmareno
mercola.com
Medical News Today
historio de rosmareno ĉe Our Herb Garden
multaj rosmarena receptoj ĉe about.com

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Brithyll a chig moch (kimra truto & lardo)

freŝa rosmareno, loze hakita
freŝa timiano, loze hakita
freŝa petroselo, loze hakita
freŝa salvio, loze hakita
butero laŭ gusto
1 truto per persono, preparita, kapo kaj vosto malforigitaj
1 longa strio da lardo per persono

Unuigu rosmarenon, timianon, petroselon, kaj salvion; intermiksigu kun iom da butero kaj farĉu fiŝon. Volvu ĉiun fiŝon kun strio da lardo, tiam kun aluminiolo. Baku en varmega bakforno dum ĉirkaŭ 25-30 minutoj. Apertu aluminiolo kaj farbu fiŝon kun iom da butero. Servu kun bolitaj terpomoj kaj simplaj freŝaj legomoj.

Adaptita da: Anthony Crowter, Cae Nest Hall Hotel, Llanbedr Merionnydd, N. Wales, kiu notas ke ĉi tiu plado estas tradicie bakita en tendarfajro kun la fiŝoj enfermitaj en koto.
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Kuketoj de maiza faruno kaj olivoleo

3/4 taso faruno
1/4 taso maiza faruno
1/2 tekulero bakpulvoro
1/8 tekulero salo
1/3 taso olivoleo
1/4 taso sukero
1 ovo
1/2 tekulero haketita freŝa rosmareno
1/3 taso glazursukero, aŭ laŭ estas necesa

Kunturnomovu farunon, maizan farunon, bakpulvoron, kaj salon. Kirlu oleon kun sukero ĝis unuigitaj; enkirlu ovon kaj rosmarenon. Kunfaldu farunan miksaĵon por formi molan paston. Ruligi en pilkoj per supkuleroj kaj metu 2 coloj aparte en bakpladon tegita kun bakpergamino. Baku ĉirkaŭ 13 minutoj ĉe 375 gradoj farenhejtaj, ĝis randoj estas malforte orkolora kaj centroj pufiĝas kaj fendas, rotacianta bakpladon duondaŭre. Lasi ke ili malvarmiĝas etete en la bakplado, tiam ruligu en glazursukeron dum ankoraŭ varmaj.

Adaptita da: The Complete cooking for two cookbook : 650 recipes for everything you'll ever want to make / by the editors at America's Test Kitchen. America's Test Kitchen, c2014. 9781936493838
Mezuroj estas usonaj.

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie

Rabarbo

indiĝena de: okcidenta Ĉinio, Tibeto, Mongolio, kaj Siberio
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): printempo kaj somero

Rabarbo estas membro de la poligonaca familio, parenca al fagopiro. Kiam solida, ĝi povas vivi ĝis 15 jaroj, kaj ĝi stikiĝas por dividi la radikon (vere rizomon). La tigoj, aŭ petioloj, devus havi dikon de unu aŭ du coloj antaŭ la rikolto, ke kutime okazas dum ĝia dua jaro. La tigoj povas esti ruĝaj aŭ verdaj, sed la ruĝaj estas pli dolĉa kaj havas pli gusto. La folioj enhavas venenajn glikosidojn kaj malsanajn kvantojn da okzalacido; ili devus forigiĝi dum la rikolto do ili ne prenas nutraĵojn da la tigoj.

Rabarbo plibonigas la digeston, haŭton, kaj metabolon, helpas kun pezoperdo, batalas kontraŭ alchajmero, protektas neŭronojn, stimulas ostan kreskon, kaj apogas la kardiovaskulan sistemon. Ĝi havas antioksidantan, kontraŭinflaman, kaj kontraŭalergian ecojn. Ĝi estas tre malalta en kalorioj kaj kolesterolo, kaj enhavas fibron, proteinon, vitaminojn C, K, kaj diversajn vitaminojn B, kalcion, kalion, manganon, magnezion, kaj polifenolajn flavonoidojn.

Historie, rabarba radiko uziĝis kiel vomilo, kaj ambaŭ sekigita rabarba radiko kaj rabarbo mem estas tradiciaj laksigiloj. Rabarbo enkondukiĝis al usonon ĉe la malfrua 18a jarcento, ke estas ĉirkaŭ kiam ĝia kulinara apliko ekis. Ĝia populareco atingis ĝia plej alta nivelo dum la jardeko de 1930, sed falis draste dum la dua mondmilito, eble pro sukera porciolimigo.

Personoj kun renaj problemoj, iuj digestaj konzernoj, kancero, aŭ vaskulaj zorgoj diriĝas eviti rabarbon, kvankam rabarba eltiraĵo estas esploriĝita kiel kuracilo por renaj ŝtonoj kaj rena fiasko.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuirita rabarbo
etikeda nutrada informo pri kuirita, sukerita rabarbo
Organic Facts
Zhion.com
historio de rabarbo da High Altitude Rhubarb

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie