3-4 malmolige boligitaj ovoj (laŭ la kvanto de kokaĵo uzita)
10 unca saketo or 12 unca ladskatolo kokaĵa brusto, senakvigita
1 malgranda aŭ meza pomo, senkernigita kaj tranĉita en kubetoj, senŝeliganta nedeviga, aŭ plenmano da sekigita frukto (orkoloraj sekvinberoj estas bonaj)
sufiĉa majonezo por fari ke algluiĝas, tre proksimume 2-3 supkuleroj
1 tekulero kareo, kaj plia laŭ gusto, nedeviga
Pistomiksu ovojn kaj kokaĵon kun forko. Aldonu pomon (aŭ alian frukon), plenkuleron da majonezon, kaj tekuleron da kareon (se uziĝas). Kunmiksu, aldonanta pli majonezon se bezoniĝas (ĉi tiu varios mukte laŭ kiel komplete vi sukcesas senakvigi la kokaĵon). Aldonu pli kareon se bezoniĝas; memoru ke la gusto plifortigos dum la nokto. Servu supre folio da laktuko aŭ fari sandviĉon kun ĝi (mi rekomendas panon kun semoj aŭ fendiĝetaj grenoj).
Before using, check whether you need to add mayo or curry powder.
La cetero de la historio
Mi estas manĝinta kelkajn kareaĵajn kokaĵajn sandviĉojn kaj ŝatis ĝin; do mi provis fari kelkajn, uzanta la saman preparmanieron ke mi uzas por tinusaĵaj sandviĉoj, kaj rezultis bone (tamen ne tiel riĉa je fero kiel la tinusaĵo). Ankaŭ, la admirinda Manĝaĵa Banko de la provinco de Thurston ne estas havinta tinusaĵo ĉi tiu jare (mi aŭdis ie laste printempe, ke ilia usado estis 500% pli granda kun la pandemio), do mi serĉis kio fari kun la kokaĵo ke iufoje ili estas anstataŭiginta. Kredeble vi povus fari ĉi tiun kun tinusaĵo anstataŭ, kial ne? Ĝi estas bonega maniero de uzi pomojn ke ekperdas ilian krakmaĉecon sed daŭre estas bonaj (kaj havas iom da restantan krakmaĉecon); vi ne rimarkas la molajn randojn tra la molega aĵo.
Ĉi tiu recepto devus rezulti bona farita kun haketita celerio anstataŭ la pomo, sed mi ne estas provinta ĝin tiel. Se vi manĝas ĝin kun enuiga blanka pano, vi povas provi aldonanta kelkajn hakitajn nuksojn aŭ sunflorajn semojn (mi trovas ke estas iom tro krakmaĉa kun bona pano, vi eble malkonsentos). Se vi ne ŝatas kareaĵon, anstataŭigi cinamon povus rezulti bona, sed mi ne estas provinta ĉi tiun ankaŭ. Por pli spica kareaĵo, aldonu iom da kajenan pipran pulvoron.
Parenteze, se vi havas problemeton kun manĝi kutimajn ovojn, provu senkaĝajn aŭ eĉ ekologiajn ovojn (ne se vi havas plenan alergion, kompreneble). Mi scias ke asertiĝas ke ili ne diferencas, sed tiuj esploroj kredeble kontroliĝis por aĵoj kiel nutrado. Mi estas unu de kelkaj personoj ke mi konas kiujn preferas aĉeti etete pli bonajn ovojn; kaj aĵojn enhavantajn ovojn, kiel majonezon kaj glaciaĵon.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
12.7.20
Dolĉamaraj kotletoj kaj piroj
2 dikaj porkaĵaj kotletoj
pipro laŭ gusto
1/2 tekulero muelita zingibro, laŭ gusto
ĉirkaŭ 1 supkulero oleo
2 malmolaj vintra piroj, kiel "Bosc"
1 supkulero citrona suko (nedeviga)
1/2 -1 tekulero muelita cinamo
3 supkuleroj bruna sukero
ĉirkaŭ 2 tekulero butero (nedeviga)
1/4 taso balzama vinagro
Metu iom da oleon en fritilon, nure sufiĉa por friti, kaj aldonu pipron kaj zingibron. Turnomovu kaj malrapide hejtu ĝis la zingibro ekmalheliĝas, tiam brunigu la kotletojn. Metu la kotletojn en kaserolon sufiĉe granda por teni ilin kaj pirojn kiel unu (proksima) tavolo. Senŝeligu la pirojn, tranĉu ilin en du partoj, kaj senkernigu. Metu ilin kun tranĉita flanko supra en la kaserolon kaj surŝutetu kun citrona suko; metu pecon da buteron en la kavaĵon de ĉiun piron. miksu cinamon kaj brunan sukeron kaj surŝutetu supre kotletojn kaj pirojn. Verŝu vinagron supre. Kovru kaj baku 40 minutoj ĉe 350 gradoj farenhejtaj. Forigu la kovron kaj baku 10 minutoj pli, aŭ ĝis la kotletoj kuiriĝas komplete.
Faras du porciojn.
Adaptita da Cooking for two today / Jean Hewitt.
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Ci tiu dolĉamara estas malorienta gusto ke estas pli kutima en klasikaj kaj mezepojaj receptoj, sed ke kvazaŭ ne troviĝas en modernaj receptoj.
La originala recepto uzis sekan ŝereon, sed kutime mi ne ŝatas ajnan vinon en mia manĝaĵo (ĝi estas malboniĝita vinbera suko, fine, kaj kiom singarde ĝi malboniĝas, per mi ĝi daŭre gustumas kiel malboniĝita vinbera suko kaj vi povas reteni ĝin). Kutime mi anstataŭigas taŭgan buljonon, sed tiufoje mi ne havis ajn; mi havis bonan botelon da balzaman vinagron. Do mi pensis, nure estas sama aĵo fermentita kun malsama gisto, kaj mi provis ĝin.
Ĉi tiu ankaŭ estas bona kun pli maldikaj kotletoj, sed vi devos agordi la kuirdaŭro. Ĝi vere estas plej bona kun kotletoj de 1-colo kun osto, sed ne gravas. Ne uzu pirojn de speco "Bartlett" aŭ postmanĝa, ili fariĝas kaĉo kiam bakitaj.
Kelkaj aliaj avertoj:
- 3 supkuleroj aspektas multegan sukeron, sed uzu tutan en via unua provo; se ĝi vere rezultas tro dolĉa, vi povos redukti ĝin sekvante, sed vi havas tutan tiun vinagron por ekvilibrigi.
- Singardu kun forigi la kovro, kaj eĉ kun malfermi la bakforno; estas ondo da vinagra vapor ŝtelatendanta por ataki viajn okulglobojn kaj sinusaj membranojn se vi donas ĝin la ŝanco!
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
pipro laŭ gusto
1/2 tekulero muelita zingibro, laŭ gusto
ĉirkaŭ 1 supkulero oleo
2 malmolaj vintra piroj, kiel "Bosc"
1 supkulero citrona suko (nedeviga)
1/2 -1 tekulero muelita cinamo
3 supkuleroj bruna sukero
ĉirkaŭ 2 tekulero butero (nedeviga)
1/4 taso balzama vinagro
Metu iom da oleon en fritilon, nure sufiĉa por friti, kaj aldonu pipron kaj zingibron. Turnomovu kaj malrapide hejtu ĝis la zingibro ekmalheliĝas, tiam brunigu la kotletojn. Metu la kotletojn en kaserolon sufiĉe granda por teni ilin kaj pirojn kiel unu (proksima) tavolo. Senŝeligu la pirojn, tranĉu ilin en du partoj, kaj senkernigu. Metu ilin kun tranĉita flanko supra en la kaserolon kaj surŝutetu kun citrona suko; metu pecon da buteron en la kavaĵon de ĉiun piron. miksu cinamon kaj brunan sukeron kaj surŝutetu supre kotletojn kaj pirojn. Verŝu vinagron supre. Kovru kaj baku 40 minutoj ĉe 350 gradoj farenhejtaj. Forigu la kovron kaj baku 10 minutoj pli, aŭ ĝis la kotletoj kuiriĝas komplete.
Faras du porciojn.
Adaptita da Cooking for two today / Jean Hewitt.
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Ci tiu dolĉamara estas malorienta gusto ke estas pli kutima en klasikaj kaj mezepojaj receptoj, sed ke kvazaŭ ne troviĝas en modernaj receptoj.
La originala recepto uzis sekan ŝereon, sed kutime mi ne ŝatas ajnan vinon en mia manĝaĵo (ĝi estas malboniĝita vinbera suko, fine, kaj kiom singarde ĝi malboniĝas, per mi ĝi daŭre gustumas kiel malboniĝita vinbera suko kaj vi povas reteni ĝin). Kutime mi anstataŭigas taŭgan buljonon, sed tiufoje mi ne havis ajn; mi havis bonan botelon da balzaman vinagron. Do mi pensis, nure estas sama aĵo fermentita kun malsama gisto, kaj mi provis ĝin.
Ĉi tiu ankaŭ estas bona kun pli maldikaj kotletoj, sed vi devos agordi la kuirdaŭro. Ĝi vere estas plej bona kun kotletoj de 1-colo kun osto, sed ne gravas. Ne uzu pirojn de speco "Bartlett" aŭ postmanĝa, ili fariĝas kaĉo kiam bakitaj.
Kelkaj aliaj avertoj:
- 3 supkuleroj aspektas multegan sukeron, sed uzu tutan en via unua provo; se ĝi vere rezultas tro dolĉa, vi povos redukti ĝin sekvante, sed vi havas tutan tiun vinagron por ekvilibrigi.
- Singardu kun forigi la kovro, kaj eĉ kun malfermi la bakforno; estas ondo da vinagra vapor ŝtelatendanta por ataki viajn okulglobojn kaj sinusaj membranojn se vi donas ĝin la ŝanco!
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
2.3.20
Kokaĵo kaj kikeroj
ĉirkaŭ 1 funto senosta, senhaŭta kokaĵo (femuroj rekomenditaj)
1/4 taso hakita cepo, laŭ gusto
1/4 taso hakita celerio, laŭ gusto
1-2 hakitaj karotoj, laŭ gusto (nedevigita)
15.5-unca ladskatolo aŭ ĉirkaŭ 2 tasoj kuiritaj kikeroj, senakvigita se konvenas
1/4 al 1/2 taso kradrostada saŭco, laŭ gusto
Senostaj, senhaŭtaj kokaĵaj femuroj kutime enpakiĝas kvazaŭ volvitaj ĉirkaŭ la spaco kie estis la osto; se via malrapida kuirilo estas sufiĉa granda, disvolvigu ilin kaj metu ilin trans la fundo (nedeviga: ĝi nure lasas ke ili kuiros pli rapide kaj faras ke ili apartiĝias en ĉifonoj pli facile). Se vi uzas kokaĵajn brustojn, tranĉu ilin en 2-5 pecoj. Surmetu la cepon, celerion, kaj karotojn, kovru, kaj kuiru ĉirkaŭ 2 horoj, ĝis la kokaĵo estas kuirita kaj ekas apartiĝi kiam pikita. Aldonu kikerojn kaj almenaŭ sufiĉa kradrostadan saŭcon por bene malseketigi tuta. Daŭrigu kuiri (kovrita) ĝis la kikeroj varmiĝas komplete, kaj ĝis alia horo. Frostiĝas bone, precipe se vi forlasas la karotojn (ili povas esti iomete malglata post frostiĝi).
Ĉi tiu nepre estis simpla kazo de "kio mi povas fari kun ĉi tiuj kikeroj sen iri al la vendejo?"
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
1/4 taso hakita cepo, laŭ gusto
1/4 taso hakita celerio, laŭ gusto
1-2 hakitaj karotoj, laŭ gusto (nedevigita)
15.5-unca ladskatolo aŭ ĉirkaŭ 2 tasoj kuiritaj kikeroj, senakvigita se konvenas
1/4 al 1/2 taso kradrostada saŭco, laŭ gusto
Senostaj, senhaŭtaj kokaĵaj femuroj kutime enpakiĝas kvazaŭ volvitaj ĉirkaŭ la spaco kie estis la osto; se via malrapida kuirilo estas sufiĉa granda, disvolvigu ilin kaj metu ilin trans la fundo (nedeviga: ĝi nure lasas ke ili kuiros pli rapide kaj faras ke ili apartiĝias en ĉifonoj pli facile). Se vi uzas kokaĵajn brustojn, tranĉu ilin en 2-5 pecoj. Surmetu la cepon, celerion, kaj karotojn, kovru, kaj kuiru ĉirkaŭ 2 horoj, ĝis la kokaĵo estas kuirita kaj ekas apartiĝi kiam pikita. Aldonu kikerojn kaj almenaŭ sufiĉa kradrostadan saŭcon por bene malseketigi tuta. Daŭrigu kuiri (kovrita) ĝis la kikeroj varmiĝas komplete, kaj ĝis alia horo. Frostiĝas bone, precipe se vi forlasas la karotojn (ili povas esti iomete malglata post frostiĝi).
Ĉi tiu nepre estis simpla kazo de "kio mi povas fari kun ĉi tiuj kikeroj sen iri al la vendejo?"
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
25.1.20
Kareaĵo de tinusaĵa salato
6 uncoj enladigita tinusaĵo, senakvigita, hakita se bezonas
1 supkulero citrona suko
salo kaj pipro laŭ gusto
2 supkuleroj haketita celerio, laŭ gusto
1 supkulero haketita cepo
1/2 taso pomo, hakita en pecojn da 1/4 colo
2 supkuleroj riboj
1 supkulero haketita freŝa bazilio
1/2 supkulero kareo
1/4 taso majonezo*
1/8 tekulero Diĵona mustardo
Komplete miksu tinusaĵon, citronan sukon, salon, pipron, celerion, cepon, pomon, ribojn, kaj bazilio. Unuigu kareon, majonezon, kaj mustardon; kunfaldu en tinusaĵon ĝis egale malseketigita.
Faras ĉirkaŭ 1 taso.
Adaptita da Cooks Illustrated per High Seas Tuna
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Alia recepto da la retinformilo de la Bazaro ke mi trovis por apogi unun da nian vendantojn, Sassy Seafood, kiuj eltenable fiŝkaptas da Westport. Mi ankaŭ eldonas ĝin ĉi tie ĉar la manĝaĵa banko iufoje havas enladigitan tinusaĵon (se vi havas unun da iliajn grandajn 12-uncajn ladskatolojn, nure duobligu ĉi tiun recepton aŭ sekvu la ligilon al la originala recepto). Ili ankaŭ iufoje havas enladigitan kokaĵon, ke devus esti bona ĉi tie anstataŭ la tinusaĵo.
Unu noto: mi ne povas rekomendi uzi "Miracle Whip" anstataŭ majonezon... en kiu ajn, vere. "Miracle Whip" estas dolĉigita kaj ŝanĝos la rezultan guston. Fakte, porla plej bona rezulto, provu ĉi tiu:
*Freŝa manfarita majonezo
1 granda ovoflavo
1/4 tekulero salo
1/4 tekulero Diĵona mustardo
1 1/2 tekulero citrona suko
1 tekulero blanka vina vinagro (ne konfuzu kun blanka vinagro)
3/4 taso maiza oleo
Rapide kirlu ovoflavon 15 sekondoj. Enkirlu salon, mustardon, citronan sukon, kaj vinagron; daŭrigu kirli ĝis la ovoflavo densiĝas kaj la koloro heliĝas, ĉirkaŭ alia 30 sekondoj. Aldonu 1/4 tason da oleo en malrapida, konstanta fluom dum daŭriganta kirlu. Kirlu ĉirkaŭ unu minuto, ĝis la miksaĵo densiĝas. Ripetu kun la dua 1/4 taso, kirlanta ĉirkaŭ 30 sekondoj ĝis oleo estas komplete enmiksita. Aldonu la lastan 1/4 tason da oleo tuta samtempe kaj kirlu ĉirkaŭ 30 sekondoj por komplete enmiksi ĝin.
Maniero por kuireja maŝino
Faras ĉirkaŭ 1 1/2 toasoj
Uzu tutan ovon kaj duobligu la kvantojn da la aliaj ingrediencoj. Fiksu metalan padelon en la kuirejan maŝinon kaj enmetu tutan krom la oleo; miksu mallonge por komplete unuigi la ingrediencojn. Kun la kuireja maŝino funkcianta, aldonu oleon kiel maldika fluo kaj enmiksu konplete
Adaptita da: The best recipe / by the editors of Cook's Ilustrated. Boston Common Press, c1999. ISBN: 0936184388.
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
1 supkulero citrona suko
salo kaj pipro laŭ gusto
2 supkuleroj haketita celerio, laŭ gusto
1 supkulero haketita cepo
1/2 taso pomo, hakita en pecojn da 1/4 colo
2 supkuleroj riboj
1 supkulero haketita freŝa bazilio
1/2 supkulero kareo
1/4 taso majonezo*
1/8 tekulero Diĵona mustardo
Komplete miksu tinusaĵon, citronan sukon, salon, pipron, celerion, cepon, pomon, ribojn, kaj bazilio. Unuigu kareon, majonezon, kaj mustardon; kunfaldu en tinusaĵon ĝis egale malseketigita.
Faras ĉirkaŭ 1 taso.
Adaptita da Cooks Illustrated per High Seas Tuna
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Alia recepto da la retinformilo de la Bazaro ke mi trovis por apogi unun da nian vendantojn, Sassy Seafood, kiuj eltenable fiŝkaptas da Westport. Mi ankaŭ eldonas ĝin ĉi tie ĉar la manĝaĵa banko iufoje havas enladigitan tinusaĵon (se vi havas unun da iliajn grandajn 12-uncajn ladskatolojn, nure duobligu ĉi tiun recepton aŭ sekvu la ligilon al la originala recepto). Ili ankaŭ iufoje havas enladigitan kokaĵon, ke devus esti bona ĉi tie anstataŭ la tinusaĵo.
Unu noto: mi ne povas rekomendi uzi "Miracle Whip" anstataŭ majonezon... en kiu ajn, vere. "Miracle Whip" estas dolĉigita kaj ŝanĝos la rezultan guston. Fakte, porla plej bona rezulto, provu ĉi tiu:
*Freŝa manfarita majonezo
1 granda ovoflavo
1/4 tekulero salo
1/4 tekulero Diĵona mustardo
1 1/2 tekulero citrona suko
1 tekulero blanka vina vinagro (ne konfuzu kun blanka vinagro)
3/4 taso maiza oleo
Rapide kirlu ovoflavon 15 sekondoj. Enkirlu salon, mustardon, citronan sukon, kaj vinagron; daŭrigu kirli ĝis la ovoflavo densiĝas kaj la koloro heliĝas, ĉirkaŭ alia 30 sekondoj. Aldonu 1/4 tason da oleo en malrapida, konstanta fluom dum daŭriganta kirlu. Kirlu ĉirkaŭ unu minuto, ĝis la miksaĵo densiĝas. Ripetu kun la dua 1/4 taso, kirlanta ĉirkaŭ 30 sekondoj ĝis oleo estas komplete enmiksita. Aldonu la lastan 1/4 tason da oleo tuta samtempe kaj kirlu ĉirkaŭ 30 sekondoj por komplete enmiksi ĝin.
Maniero por kuireja maŝino
Faras ĉirkaŭ 1 1/2 toasoj
Uzu tutan ovon kaj duobligu la kvantojn da la aliaj ingrediencoj. Fiksu metalan padelon en la kuirejan maŝinon kaj enmetu tutan krom la oleo; miksu mallonge por komplete unuigi la ingrediencojn. Kun la kuireja maŝino funkcianta, aldonu oleon kiel maldika fluo kaj enmiksu konplete
Adaptita da: The best recipe / by the editors of Cook's Ilustrated. Boston Common Press, c1999. ISBN: 0936184388.
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
29.12.19
Napoj bakitaj kun fromaĝo
2 funtoj blankaj napoj, senŝeligitaj
10-12 uncoj bona svisa fromaĝo, haketita
1/4 funto butero, fundita
iom da pimento kaj/aŭ muskato, laŭ gusto
salo kaj pipero, ankaŭ laŭ gusto
Se vi rostigas viandon, boligu napojn 5 minutoj, tiam aldonu al viandon kaj rostigu 10-15 minutoj; aŭ nure boligu ilin ĝis apenaŭ teneraj. Lasu ke napoj malvarmas dum dum vi haketas la fromaĝon, tiam tranĉu ilin. Metu tavolon da la fromaĝo en komplete buteroŝmiritan kaserolon, metu supre tavolon da napoj, spicojn, kaj iom da buteron; daŭrigu alterni tavolojn, finanta kun pli fromaĝo. Metu en moderan bakfornon nure ĝis la fromaĝo fundas. Vi povas kovri kaj mikroondi ĝin ĉirkaŭ 5 minutoj anstataŭ, sed tiu vere ne estas aŭtentika.
Adaptita da: Hieatt, Hosington, and Butler, Pleyn Delit : medieval cookery for modern cooks. University of Toronto Press, w996. ISBN: 0802076327.
Mezuroj estas usonaj.
Inter rekreantoj, ĉi tiu plado estas ia "kutima kaj fidinda," facila kaj populara. La boligi-tiam-rostigi tekniko aperas ofte en mezepoka kuirarto; mi diriĝas ke ĝi rigardiĝis pli sana ol kuiri por nure unu maniero. La kuraca scienco de la epoko diris ke unuigi malseka kaj seka varmegoj ekvilibrigus la korpofluaĵojn de la plado.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
10-12 uncoj bona svisa fromaĝo, haketita
1/4 funto butero, fundita
iom da pimento kaj/aŭ muskato, laŭ gusto
salo kaj pipero, ankaŭ laŭ gusto
Se vi rostigas viandon, boligu napojn 5 minutoj, tiam aldonu al viandon kaj rostigu 10-15 minutoj; aŭ nure boligu ilin ĝis apenaŭ teneraj. Lasu ke napoj malvarmas dum dum vi haketas la fromaĝon, tiam tranĉu ilin. Metu tavolon da la fromaĝo en komplete buteroŝmiritan kaserolon, metu supre tavolon da napoj, spicojn, kaj iom da buteron; daŭrigu alterni tavolojn, finanta kun pli fromaĝo. Metu en moderan bakfornon nure ĝis la fromaĝo fundas. Vi povas kovri kaj mikroondi ĝin ĉirkaŭ 5 minutoj anstataŭ, sed tiu vere ne estas aŭtentika.
Adaptita da: Hieatt, Hosington, and Butler, Pleyn Delit : medieval cookery for modern cooks. University of Toronto Press, w996. ISBN: 0802076327.
Mezuroj estas usonaj.
Inter rekreantoj, ĉi tiu plado estas ia "kutima kaj fidinda," facila kaj populara. La boligi-tiam-rostigi tekniko aperas ofte en mezepoka kuirarto; mi diriĝas ke ĝi rigardiĝis pli sana ol kuiri por nure unu maniero. La kuraca scienco de la epoko diris ke unuigi malseka kaj seka varmegoj ekvilibrigus la korpofluaĵojn de la plado.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
25.10.19
Akvo! Akvo!
Ankoraŭ mi provas inventi efektivigeblan sinakvuman sistemon por la abela ĝardeno. La problemoj enhavas ke la levitaj bedoj jam estas konstruitaj, kaj ne por sinakvumi; manko de prem-kompensita fonto de akvo; kaj projekta buĝeto de ĉirkaŭ $0.
Do mi rigardis kelkajn interretajn paĝojn, sed plejparte mi trovis specojn de poto-supre-sitelo ke bezonus rekonstrui la bedojn. Estis unu paĝo pri guta aistemo sed ĝi bezonis kranon kaj supozis ke ĝi konstruiĝis ĉe gazono. Do, lasiĝita al mia propra *ingenuity, mi aliafoje pensas pri speco da gutantaj boteloj, aŭ eble boteloj kun meĉoj, metitaj inter la plantojn. Sed, ĉu 2-litra botelo daŭrus dum tuta semajnfino kun warmega vetero? Precipe se mi detranĉas la finon por plenigi ilin pli facile?
Pli feliĉe, mi trovis kelkajn malgrandajn tabulojn ke devus funkcii por ŝirmi la eksteran ĉelaron de la orienta abelujo. Devos unuiĝi en paroj, tranĉitaj laŭmezure la deklivo de la tegmento, kaj ligita iel al la abelujo -- ankoraŭ mi ne estas ellaborinta kiel fari tiu -- sed se ili ne protektas sufiĉe, mi povas provi kovranta ilin kun rubaj sakoj aŭ peco de *dropcloth, kaj ĉiukaze estos pli bona ol la nenio ke estas tie nun. Aŭ eble la ĉelaro jam estas fariĝinta tro malseka kaj la afero estas vana, mi malkovros lunde.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
Do mi rigardis kelkajn interretajn paĝojn, sed plejparte mi trovis specojn de poto-supre-sitelo ke bezonus rekonstrui la bedojn. Estis unu paĝo pri guta aistemo sed ĝi bezonis kranon kaj supozis ke ĝi konstruiĝis ĉe gazono. Do, lasiĝita al mia propra *ingenuity, mi aliafoje pensas pri speco da gutantaj boteloj, aŭ eble boteloj kun meĉoj, metitaj inter la plantojn. Sed, ĉu 2-litra botelo daŭrus dum tuta semajnfino kun warmega vetero? Precipe se mi detranĉas la finon por plenigi ilin pli facile?
Pli feliĉe, mi trovis kelkajn malgrandajn tabulojn ke devus funkcii por ŝirmi la eksteran ĉelaron de la orienta abelujo. Devos unuiĝi en paroj, tranĉitaj laŭmezure la deklivo de la tegmento, kaj ligita iel al la abelujo -- ankoraŭ mi ne estas ellaborinta kiel fari tiu -- sed se ili ne protektas sufiĉe, mi povas provi kovranta ilin kun rubaj sakoj aŭ peco de *dropcloth, kaj ĉiukaze estos pli bona ol la nenio ke estas tie nun. Aŭ eble la ĉelaro jam estas fariĝinta tro malseka kaj la afero estas vana, mi malkovros lunde.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
12.10.19
Pota rostaĵa stufaĵo por malrapida kuirilo
Flankaĵo: tutaj kvantoj da ingrediencoj estas "aŭ laŭ gusto" kaj devus rigardiĝi kiel pli gvidlinioj ol instrukcioj.
3 mezaj terpomoj, en 4-6 pecoj
5 karotoj, en pecoj de ĉirkaŭ 1 colo
1 funto bovaĵo por stufaĵo aŭ rostaĵo aŭ steko,* en grandaj mordmezuraj pecoj
1/4 taso cepo en kubetoj
2 tigoj celerio, en pecoj de ĉirkaŭ 1/2 colo
kelkaj eroj da ajlo, premitaj
abunda pipro, salo se vi devas
Aranĝu terpomojn kaj karotojn en la fundo de malrapida kuirilo; metu supre bovaĵoj, tiam cepon, celerion, kaj ajlon. Spicu, kovru, kaj kuiru ĉirkaŭ 4 horoj ĉe mezalta, aŭ ĝis kuirita.
Faras ĉirkaŭ 2 ĉefmanĝojn por mi, 2-4 tagmanĝojn.
*Se vi uzas antaŭspicitan bovaĵon, mi rekomendas ke vi lavetus ĝin antaŭ korti, kaj kredeble reduktius la kvanton da salo ke vi aldonas. Se vi uzas antaŭtranĉita stufaĵa bovaĵo, mi rekomendas ke vi tranĉus ĉiun pecon en du partoj -- ne estas vera kialo, nure mi preferas tiel kaj ĝi kuiriĝas iomete pli rapide.
La cetero de la historio
Mia patrino ŝercis ke ŝi kuiris per trovi la recepton, atenteme aranĝi ĝin proksime, kaj detaleme ignori ĝin. Ĉi tiu estas precize tiu speco da recepto. Fakte, plejparte da mia kuiro sekvas tiu granda malnova tradicio.
Mi konsideris surmeti iom da freŝan petroselon kaj kelkajn foliojn da salvion aŭ vergeton da rosmareno, sed pluvis kaj mi ne volis meti miajn ŝuojn por eliri kaj alporti ĝin.
Normale miaj stofaĵoj havas almenaŭ unu alian legomon, sed mi sentis min mallaborema (eble mi batalis mian kutiman malfruan-septembran kataron, kiu mi ricevas da patroj post iliaj filoj portas ĝin alhejme al ili da eki la lerneja jaro). Tiam mi konsciis ke mi havis la ingrediencojn de pota rostaĵo, do ĉar ne forlasi la buljonon kaj nure lasi ke ĝi kuiras en ĝiaj propraj sukoj? Da tiu venis la titolon.
Ĝis rezultis sufiĉe malseketa, sed kun ete plia likvaĵo, do ne antaŭvidu fari saŭcon da ĉi tiu gutgraso. Vi povus aldoni iom da bovaĵan buljonon aŭ aĉeti enladigitan saŭcon, sed mi pensis ke ĝi estis bona sen saŭco.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
3 mezaj terpomoj, en 4-6 pecoj
5 karotoj, en pecoj de ĉirkaŭ 1 colo
1 funto bovaĵo por stufaĵo aŭ rostaĵo aŭ steko,* en grandaj mordmezuraj pecoj
1/4 taso cepo en kubetoj
2 tigoj celerio, en pecoj de ĉirkaŭ 1/2 colo
kelkaj eroj da ajlo, premitaj
abunda pipro, salo se vi devas
Aranĝu terpomojn kaj karotojn en la fundo de malrapida kuirilo; metu supre bovaĵoj, tiam cepon, celerion, kaj ajlon. Spicu, kovru, kaj kuiru ĉirkaŭ 4 horoj ĉe mezalta, aŭ ĝis kuirita.
Faras ĉirkaŭ 2 ĉefmanĝojn por mi, 2-4 tagmanĝojn.
*Se vi uzas antaŭspicitan bovaĵon, mi rekomendas ke vi lavetus ĝin antaŭ korti, kaj kredeble reduktius la kvanton da salo ke vi aldonas. Se vi uzas antaŭtranĉita stufaĵa bovaĵo, mi rekomendas ke vi tranĉus ĉiun pecon en du partoj -- ne estas vera kialo, nure mi preferas tiel kaj ĝi kuiriĝas iomete pli rapide.
La cetero de la historio
Mia patrino ŝercis ke ŝi kuiris per trovi la recepton, atenteme aranĝi ĝin proksime, kaj detaleme ignori ĝin. Ĉi tiu estas precize tiu speco da recepto. Fakte, plejparte da mia kuiro sekvas tiu granda malnova tradicio.
Mi konsideris surmeti iom da freŝan petroselon kaj kelkajn foliojn da salvion aŭ vergeton da rosmareno, sed pluvis kaj mi ne volis meti miajn ŝuojn por eliri kaj alporti ĝin.
Normale miaj stofaĵoj havas almenaŭ unu alian legomon, sed mi sentis min mallaborema (eble mi batalis mian kutiman malfruan-septembran kataron, kiu mi ricevas da patroj post iliaj filoj portas ĝin alhejme al ili da eki la lerneja jaro). Tiam mi konsciis ke mi havis la ingrediencojn de pota rostaĵo, do ĉar ne forlasi la buljonon kaj nure lasi ke ĝi kuiras en ĝiaj propraj sukoj? Da tiu venis la titolon.
Ĝis rezultis sufiĉe malseketa, sed kun ete plia likvaĵo, do ne antaŭvidu fari saŭcon da ĉi tiu gutgraso. Vi povus aldoni iom da bovaĵan buljonon aŭ aĉeti enladigitan saŭcon, sed mi pensis ke ĝi estis bona sen saŭco.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
Subscribe to:
Posts (Atom)