Ĉi tiu semajno mia favorata Manĝaĵa Banko havis tutajn-vi-povas-manĝi fragojn, kaj abundon da framboj. Nure pensanta "yum!" mi prenis multaj... kaj memoriĝis kial iufoje mi povas esti lokemanĝulo. La fragoj estis da Kalifornio kaj preskaŭ havis sufiĉan guston por meriti tiri ĝin al la supro de la monteto -- ĉar mi iris ĉiukaze -- sed la framboj estis tutaj semoj kaj ruĝa akvo, vere ne meritanta porti da pelvo al buŝon. Mi koncedas, parto da tiu estis mia kulpo ĉar ili enŝlosiĝis iom dum veturanta en miaj korboj.
La punkto estas, la pli malproksime manĝaĵo vojaĝas kaj la pli tempo ĝi lasiĝas en distribuista magazeno, la pli ĝi maljuniĝas. Kaj kun io speco da terproduktaĵo, la pli ĝi maljuniĝos, la pli frua devas plukiĝikaj kaj la malpli gusto ĝi havas tempo por alpreni. ĉi tiu estas la plej bona kaŭzo por aĉeti vian manĝaĵon rekte da lokaj farmistoj laŭeble.
Alia kaŭzoj estas ekonomia -- aĉeti loke retenas vian monon "hejme" -- kaj ekologia -- tutaj tiuj interŝtataj kamionoj kaj internaciaj aviadiloj faras malbonegajn aĵojn al la aerakvalito.
Komprenu min, mi ankoraŭ ŝategas la manĝaĵan bankon kaj mi estas dankema al ili, nure ili iufoje havas aĵojn ke ne estas bonegaj. Fakte, unu da la plej interesaj aĵoj de la manĝaĵa banko estas la oportuneco de provi aĵojn ke neniam vi riskus aĉetanta.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en Food Bank Foodie.
