6.4.16

Aveloj

indiĝena de: la plej ofte trovita komerca vario estas indiĝena de suda Eŭropo kaj Turkujo, kvankam estas sovaĝa avelo ke estas indiĝena de la Pacifika Nordokcidento
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): aŭtuno

Aveloj estas membroj da la betula familio. Ili estas grava komerca rikoltaĵo en Vaŝingtonio kaj oregono (ili estas la oficiala ŝtata nukso de oregono), kredeble unue enkondukiĝitaj al oregono por fruaj francaj ekloĝiĝantoj. Antaŭ jarcento, fervojaj kompanioj reklamis la ebleco de avelaj fruktarbejoj en la Nordokcidento en iliaj klopedoj por fari ke personoj transloĝiĝis al ĉi tiun regionon (kaj transportiĝis ilin kaj iliajn provizado por fervojo, kompreneble). La sovaĝa avelo ke estas indiĝena de la Pacifika Nordokcidento ne estas tre taŭga por komerca produktado, estanta protektita por pli fermita foliakovro (ĉi tiu kovro de folioj estas speciale pika kaze de niaj indiĝenaj aveloj), sed se vi volas fari la klopodon de rikolti ilin, ili estas perfekte manĝeblaj. Plej da la avelo en butikoj estas de la "Barcelona" vario kaj ofte aĝas unun jaron aŭ pli, sed se vi trovas fruktarbejon da kiu aĉeti rekte vi havos pli freŝa avelojn kaj vi povus trovi aliajn variojn (Holmquist Fruktarbejoj havas varion nomita DuChilly ke faras bonan manĝeton). La haŭto de aveloj estas kelke amara, sed ĝi povas forigiĝi post rostanta por froti tavolon da nuksoj en mantuko (la moviĝo aspektus simila al sternanta paston).

La ligno de la avelujo iufoje uziĝas por fari arkoj, kaj la rektaj branĉetoj fariĝas bonan sagaj stangoj; avela ligno estas ankaŭ tradicia elekto por rabdoj. La arboj estas tradicia elekto por heĝoj, precipe en Anglujo, kaj povas logi papiliojn. La avelujo floras dum la mezavintro kaj poleniĝas por la vento; la nuksoj ekformas en junio.

Ĉina manuskripto de 2838 Antaŭ la Komuna Erao listigas avelojn inter la kvin sanktaj manĝaĵoj die donacitaj al homojn. Ĉe ĉirkaŭ 200 Komuna Erao, la greka kuracisto Dioskorides skribis de aveloj ke "Ĝi kuracas kronikan tusanton se pistitaj aveloj manĝiĝas kun mielo. Kuiritaj aveloj miksitaj kun nigra pipro kuracas la kataron. Se la ŝmiraĵo produktita por pistanta brulitaj avelaj ŝeloj en sebo ŝmiriĝas en la kapo kie haroj ne kreskas pro normala kalveco aŭ io malsano, haroj venos denove."

Kiel aliaj nuksoj, aveloj estas bonaj por la koro. Ili havas altajn nivelojn da of foliatoj, ke povus helpi preventi depresion, kaj havas la plej alta proantocianidinan enhavo de tutaj arbaj nuksoj, faranta ilin utilaj por moderigi la risko de sangaj buloj, infectoj de la urina aparato, kaj iuj specoj da naskiĝaj difektoj. Ili estas alta en fibro kaj speciale bona fonto de kupro kaj mangano. Ili estas iomete alta en graso, sed ĝi estas preskaŭ tute bo0naj grasoj kiel mono-malsaturitaj grasacidoj. Aveloj estas ankaŭ bona fonto de vitaminoj A kaj E, kaj arginino, amina acido ke helpas malstreĉi sangajn vaskulojn kaj malaltigi sangopremon. Avela oleo estas bona por la haŭto, kaj populara portanta oleo por tradiciaj medicinoj.

Personoj kiu estas alergia al arakidoj, artemizia poleno, brazilnuksoj, betula poleno, kaj macadamianuksoj povus ankaŭ esti alergia al aveloj.

Legu pli:
etikeda nutrada informo por nekuiritaj aveloj
tavolo kontrastiganta nuksoj
oregonhazelnuts.org
Seed Guides
oregonhazelnuts.org
Dorris Ranch Living History Farm

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie