Malvarma-Proceza Rubusbera Shrub"
5 tasoj rubusberoj, singarde lavetita
4 tasoj sukero
4 tasoj balzama vinagro
Unuigu rubusberojn kaj sukeron, turnomavanta por produkti iom da sukon kaj kovri berojn. Kovru kaj malvarmigu dum 24 horoj. Kribru la berojn, singarde elpremanta ajnan restantan sukon. Enkirlu vinagron, miksanta ĝis plejparta da la sukero solviĝas. Verŝu en puran vitran botelon kaj malvarmigundum 4 semajnoj antaŭ uzi.
Notoj:
La originala recepto uzis ruĝan vinan vinagron. Mi kontrolis ĉe la butiko, kaj la ruĝa vina vinagro ke ili havis estis la sama acideco kiel la balzama ke mi uzis, 6%, do la rezulto devus esti simila (nur mi ne ŝatas multe la tutan malboniĝitan vinberon aĵon).
Em mia provo, plejparta da la sukero alfundiĝis al la fundo de la bera miksaĵo, do almenaŭ vi devus turnomovi la berojn antaŭ krikri ilin.
Mi uzis mian kutiman kvazaŭ ĵelean sakan teknikon kiel mi uzis lasta jaro por fari koncentritan rubusberan sukon , lasanta ke ĝi gutis dum tuta la vespero.
La venonta fojo, mi pensas provi miksi iom da la vinagron kun la beroj antaŭ kribri ilin por vidi se mi povas solvi pli da la sukeron. Mia rezulto ŝajnas sufiĉa dolĉa (antaŭ maljuniĝi), do eble parto da la sukero devus forfiltriĝi kun la beroj. Pli eksperimentado nepre bezoniĝas!
Adaptita da Port and Fin
Mezuroj estas usonaj.
Do post ĉirkaŭ monato, mi estos preta por provi:
Rubusbera-ruma trinko
4 supkuleroj malhela rumo
1 supkulero rubusbera "shrub" siropo
sodakvo laŭ gusto
Unuigu ingrediencojn kaj servu supre glacio.
Adaptita da Saveur
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
18.8.18
15.8.18
Furaĝanta rubusberoj
Denove estas rubusbera sezono. Rubusberoj estas speco de "komencanta manĝaĵo" por furaĝantoj; estas kutimaj, facilaj de distingi, kaj relative haveblaj eĉ sen veturigi al ien kaj pied-ekskursi kvin mejloj en la sovaĝejon. Do, jen por via konsidero estas miaj gvidlinioj por furaĝanta:
Apliku dankemo
Danku la plantojn kaj/aŭ vian preferitan dion, aŭ nure prenu momenton por kontempli la mirindaĵon de bio-maŝinoj ke transformas teron, akvon, kaj sunlumon en manĝaĵon. Se vi celas kolekti multajn da berojn, mi sugestas ke vi kunportas etan donacon al la plantoj, kiel iom da akvo aŭ maldensa vermfeka/kompoŝta teo. Jes, la plantoj ne vere komprenos kiu vi faras, ĝi estas tuta simbola, sed estas kelkaj indikoj ke plantoj povas senti niaj emociojn aŭ intencojn, kaj ĉiukaze esti bona al aliaj vivantoj estas bona kutimo por akiri.
Kundividu
Prenu la kvanton ke vi uzos, sed ne pluku la berojn ke ne estos pli maturaj morgaŭ kaj provu lasi iujn por la sekvanta furaĝanto (homa aŭ ne). Se vi estas juna kaj atleta (aŭ eĉ nure ne tre maljuega kaj relative vigla) ĉar ne lasi la pli alireblajn aĵojn por hazardaj manĝetantojn kaj la malpli agemaj? Se vi finas kun superfluo, donacu ilin al amikoj kaj najbaroj aŭ portu ilin al la manĝaĵa banko.
Precipe, memoru ke homoj ne estas la solaj amantoj de beroj ĉirkaŭ, do se vi bedo estas ie kie povus esti faŭno, planu konforme. Ursoj speciale ŝategas berojn, do eniru la forston kun multaj amikoj kaj bruu iomete do aliaj estuloj scios ke vi estas tie kaj provos eviti vin.
Antaŭvidu Grataĵojn
Respektu la plantojn, provu ne treti aŭ derompi pli ol estas necesa, kaj ne pluku berojn la tago antaŭ vi volas aspekti belegan en suna robo aŭ paradi viajn zorgeme kultivitajn muskolojn ĉe la plaĝo. Portu pezajn vestojn kaj planu sviti aŭ vestu vin pli malpeze kaj planu sangi (ne, tiu ne estas minaco; persone mi ĉiam elektas la duan opcion kaj alvenas hejme kun multegaj grataĵoj -- sed mi havas katojn do mi kutimas kvanton da tiun ĉiukaze).
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
Apliku dankemo
Danku la plantojn kaj/aŭ vian preferitan dion, aŭ nure prenu momenton por kontempli la mirindaĵon de bio-maŝinoj ke transformas teron, akvon, kaj sunlumon en manĝaĵon. Se vi celas kolekti multajn da berojn, mi sugestas ke vi kunportas etan donacon al la plantoj, kiel iom da akvo aŭ maldensa vermfeka/kompoŝta teo. Jes, la plantoj ne vere komprenos kiu vi faras, ĝi estas tuta simbola, sed estas kelkaj indikoj ke plantoj povas senti niaj emociojn aŭ intencojn, kaj ĉiukaze esti bona al aliaj vivantoj estas bona kutimo por akiri.
Kundividu
Prenu la kvanton ke vi uzos, sed ne pluku la berojn ke ne estos pli maturaj morgaŭ kaj provu lasi iujn por la sekvanta furaĝanto (homa aŭ ne). Se vi estas juna kaj atleta (aŭ eĉ nure ne tre maljuega kaj relative vigla) ĉar ne lasi la pli alireblajn aĵojn por hazardaj manĝetantojn kaj la malpli agemaj? Se vi finas kun superfluo, donacu ilin al amikoj kaj najbaroj aŭ portu ilin al la manĝaĵa banko.
Precipe, memoru ke homoj ne estas la solaj amantoj de beroj ĉirkaŭ, do se vi bedo estas ie kie povus esti faŭno, planu konforme. Ursoj speciale ŝategas berojn, do eniru la forston kun multaj amikoj kaj bruu iomete do aliaj estuloj scios ke vi estas tie kaj provos eviti vin.
Antaŭvidu Grataĵojn
Respektu la plantojn, provu ne treti aŭ derompi pli ol estas necesa, kaj ne pluku berojn la tago antaŭ vi volas aspekti belegan en suna robo aŭ paradi viajn zorgeme kultivitajn muskolojn ĉe la plaĝo. Portu pezajn vestojn kaj planu sviti aŭ vestu vin pli malpeze kaj planu sangi (ne, tiu ne estas minaco; persone mi ĉiam elektas la duan opcion kaj alvenas hejme kun multegaj grataĵoj -- sed mi havas katojn do mi kutimas kvanton da tiun ĉiukaze).
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
11.8.18
(Ruĝaj) amarantaj folioj
Ruĝa Amaranto kun Ajlo kaj Ostra Saŭco
1 aro ruĝa amaranto, lavigita, akvo forskuiĝita, eizamenita, kaj pli grandaj tigoj forifitaj
2 supkulero oleo por kuiri
1 ajlero, premita
2 supkuleroj ostra saŭco
2 tekuleroj sukero
2 tekuleroj maiza amelo miksita kun 2 supkuleroj malvarmega akvo
Haku amarantajn foliojn kaj malgrandajn tigojn en mordmezurajn pecojn. Hejtigi oleon kaj atenteme kuiru, turnomovanta, ĝis ĝi ekkoloriĝas. Aldonu amaranton, altigu hejtilon al meza, kaj ĵetetu ĝis ĝi velkas. Aldonu ostran saŭcon kaj sukero, kovru, kaj vaporkuiru dum minuto aŭ du. Enmiksu maizan amelan miksaĵon kaj lasu boli ĝis ĝi densigas.
Spica Amaranto
2 supkuleroj legoma oleo
1 ajlero, haketita aŭ premita
1 tekulero haketita freŝa zingibro
1 malgranda ĥalapenjokapsiko, sensemigita kaj haketita
1 tekulero muelita kumino
1/2 tekulero muelita koriandro
1/2 tekulero muelitaj kariofiloj
1/2 tekulero muelita kardamomo
1 funto ruĝaj amarantaj folioj, lavigotaj, pli grandaj tigoj forigitaj, ŝiritaj laŭ estas necesa
1 tekulero salo, aŭ laŭ gusto
1 supkulero limeda suko
2 supkuleroj akvo
Hejtigi oleon, aldonu ajlon, zingibron, kaj ĥalapenjokapsikon; ĵetetu ĉirkaŭ 10 sekondoj. Enmiksu restantsjn spicojn kaj mallonge daŭrigu kuiri. Aldonu amarantajn foliojn, salon, limedan sukon, kaj avkon. Turnomovofritu ĝis la amaranto ekvelkas.
Adaptita da Seasonal Chef
Mezuroj estas usonaj.
La longa, babilema peco
indiĝena de: Sudameriko, kredeble Peruo
sezono en la Puĝeta Golfa regiono: aŭgusto
Mi vidis ĉi tiujn en la Farmista Bazaro de Olympia (Piece by Piece Farm de manĝaĵa banka KSA famo havis ilin, nur kuŝanta tie apud la laktukojn) kaj ili estis tiel belaj ke mi devis gustumi ilin. Kaj foti ilin; ili estas emiginta ke mi aldonas fotojn en miaj artikoletoj denove.
Mi ne estas eldoninta recepton ekde iom da tempo, do mi decidis ke tiu estus mia fokuso ĉi tie (kaj tuj la vetero fariĝis tro varmega por kuiri sen klimatizilo, do mi ne fakte provis la receptojn ankoraŭ). Tamen, mi faris mian kutiman interretan esploron kaj mi letnis kelkajn interesajn aĵojn.
Amaranto estas pli konata kiel alta proteina, senglutena greno, kaj iufoje vi devas leĝi tre atente por decidi se retejo parolas de la folioj aŭ la semoj. La folioj estas pli kutimaj en azia kuirarto, kie ili ofte aperas en turnomovofritaĵoj kaj kareaĵoj. Estas ĉirkaŭ 60 specoj da amarantacoj. La ordinara sovaĝa vario rigardiĝas kiel herbaĉoj, sed estas tre manĝebla. Aliaj varioj povas uziĝi kiel ruĝa farbo kaj kiel ornamplantoj.
Amarantaj folioj ankaŭ nomiĝas ĉina spinaco, tamen ĝi ne estas proksima spinaca parenco. Amaranto havas pli forta, pli amara gusto kaj pli malmolaj folioj ol spinaco -- nure la pli junaj folioj devus manĝiĝi nekuiritaj. La pli grandaj folioj estas pli bonaj kuiritaj, sed ili ne devus rehejtiĝi ĉar iliaj nitratoj povas konvertiĝi en nitritojn. La radikoj ankaŭ manĝiĝas, sed malpli kutime.
Amaranto estas nutre simila al betoj, folibeto, kaj spinaco, sed kun pli proeino, vitamino C, karoteno, fero, kaj kalcio. Kelkaj da fontoj mencias ĝin kiel bona fonto da lizino, sed mi kredas ke ili parolas de la semoj anstataŭ la folioj. Ĝi stimulas kreskon kaj resanigon, moderigas inflamon, apogas la imunan sistemon, kaj povas helpi malaltigi sangopremon.
La plej interesa aĵo ke mi lernis estas ke amarantaj folioj profitas la haŭton kaj harojn. La folioj povas aplikiĝi al lokoj de ekzemo kaj ilia suko, uzita ekstere, revigligas harajn foliklojn kaj batalas alopecion. Mi ne estas esplorinta la ideon, sed ĝi ankaŭ povus helpi kontraŭ skabio -- sed konsultu vian bestkuraciston antaŭ provi ĝin. Mi ne scias se hundoj kaj karoj povas sendanĝere manĝi amaranton; kaj se vi aplikas ĝin al ili, vi scias ke ili forlekos aŭ formordetos ĝin.
Legu pli (en la angla):
etikeda nutrada informo pri kuiritaj amarantaj folioj
Organic Facts
Innovate Us
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
1 aro ruĝa amaranto, lavigita, akvo forskuiĝita, eizamenita, kaj pli grandaj tigoj forifitaj
2 supkulero oleo por kuiri
1 ajlero, premita
2 supkuleroj ostra saŭco
2 tekuleroj sukero
2 tekuleroj maiza amelo miksita kun 2 supkuleroj malvarmega akvo
Haku amarantajn foliojn kaj malgrandajn tigojn en mordmezurajn pecojn. Hejtigi oleon kaj atenteme kuiru, turnomovanta, ĝis ĝi ekkoloriĝas. Aldonu amaranton, altigu hejtilon al meza, kaj ĵetetu ĝis ĝi velkas. Aldonu ostran saŭcon kaj sukero, kovru, kaj vaporkuiru dum minuto aŭ du. Enmiksu maizan amelan miksaĵon kaj lasu boli ĝis ĝi densigas.
Spica Amaranto
2 supkuleroj legoma oleo
1 ajlero, haketita aŭ premita
1 tekulero haketita freŝa zingibro
1 malgranda ĥalapenjokapsiko, sensemigita kaj haketita
1 tekulero muelita kumino
1/2 tekulero muelita koriandro
1/2 tekulero muelitaj kariofiloj
1/2 tekulero muelita kardamomo
1 funto ruĝaj amarantaj folioj, lavigotaj, pli grandaj tigoj forigitaj, ŝiritaj laŭ estas necesa
1 tekulero salo, aŭ laŭ gusto
1 supkulero limeda suko
2 supkuleroj akvo
Hejtigi oleon, aldonu ajlon, zingibron, kaj ĥalapenjokapsikon; ĵetetu ĉirkaŭ 10 sekondoj. Enmiksu restantsjn spicojn kaj mallonge daŭrigu kuiri. Aldonu amarantajn foliojn, salon, limedan sukon, kaj avkon. Turnomovofritu ĝis la amaranto ekvelkas.
Adaptita da Seasonal Chef
Mezuroj estas usonaj.
La longa, babilema peco
indiĝena de: Sudameriko, kredeble Peruo
sezono en la Puĝeta Golfa regiono: aŭgusto
Mi vidis ĉi tiujn en la Farmista Bazaro de Olympia (Piece by Piece Farm de manĝaĵa banka KSA famo havis ilin, nur kuŝanta tie apud la laktukojn) kaj ili estis tiel belaj ke mi devis gustumi ilin. Kaj foti ilin; ili estas emiginta ke mi aldonas fotojn en miaj artikoletoj denove.
Mi ne estas eldoninta recepton ekde iom da tempo, do mi decidis ke tiu estus mia fokuso ĉi tie (kaj tuj la vetero fariĝis tro varmega por kuiri sen klimatizilo, do mi ne fakte provis la receptojn ankoraŭ). Tamen, mi faris mian kutiman interretan esploron kaj mi letnis kelkajn interesajn aĵojn.
Amaranto estas pli konata kiel alta proteina, senglutena greno, kaj iufoje vi devas leĝi tre atente por decidi se retejo parolas de la folioj aŭ la semoj. La folioj estas pli kutimaj en azia kuirarto, kie ili ofte aperas en turnomovofritaĵoj kaj kareaĵoj. Estas ĉirkaŭ 60 specoj da amarantacoj. La ordinara sovaĝa vario rigardiĝas kiel herbaĉoj, sed estas tre manĝebla. Aliaj varioj povas uziĝi kiel ruĝa farbo kaj kiel ornamplantoj.
Amarantaj folioj ankaŭ nomiĝas ĉina spinaco, tamen ĝi ne estas proksima spinaca parenco. Amaranto havas pli forta, pli amara gusto kaj pli malmolaj folioj ol spinaco -- nure la pli junaj folioj devus manĝiĝi nekuiritaj. La pli grandaj folioj estas pli bonaj kuiritaj, sed ili ne devus rehejtiĝi ĉar iliaj nitratoj povas konvertiĝi en nitritojn. La radikoj ankaŭ manĝiĝas, sed malpli kutime.
Amaranto estas nutre simila al betoj, folibeto, kaj spinaco, sed kun pli proeino, vitamino C, karoteno, fero, kaj kalcio. Kelkaj da fontoj mencias ĝin kiel bona fonto da lizino, sed mi kredas ke ili parolas de la semoj anstataŭ la folioj. Ĝi stimulas kreskon kaj resanigon, moderigas inflamon, apogas la imunan sistemon, kaj povas helpi malaltigi sangopremon.
La plej interesa aĵo ke mi lernis estas ke amarantaj folioj profitas la haŭton kaj harojn. La folioj povas aplikiĝi al lokoj de ekzemo kaj ilia suko, uzita ekstere, revigligas harajn foliklojn kaj batalas alopecion. Mi ne estas esplorinta la ideon, sed ĝi ankaŭ povus helpi kontraŭ skabio -- sed konsultu vian bestkuraciston antaŭ provi ĝin. Mi ne scias se hundoj kaj karoj povas sendanĝere manĝi amaranton; kaj se vi aplikas ĝin al ili, vi scias ke ili forlekos aŭ formordetos ĝin.
Legu pli (en la angla):
etikeda nutrada informo pri kuiritaj amarantaj folioj
Organic Facts
Innovate Us
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
6.8.18
Galiaj melonoj
indiĝena de: Israelo
sezono en la Puĝeta Golfa regiono: aŭgusto (plejfoje ili transportiĝas da centra Vaŝingtonio; la Golfa regiono vere ne varmiĝas sufiĉe por sufiĉe longa por produkti bonan melonan plukadon)
Ankaŭ nomitaj Meza Orienta melono, Mediteranea melono, pasporta melono, mielmonata melon, aŭ Israela melono, galia melonoj estas hibrido de kantalupoj kaj melonoj "honey dew." Ili aspektas tre kvazaŭ malgrandan kantalupon, kun ete pala ŝelo ke povas alpreni flavan nuancon kiam la melono estas tre matura kaj kun ete malpli retaĵo -- de malgrandaj sulkoj ke kovras la ŝelo. La pulpo estas kie la vera diferenco estas, pala krema flava al hela verda. Ili iufoje rigardiĝas kiel speco de melono "honey dew" sed ilia gusto estas pli simila al kantalupo, se ete pli milda kaj dolĉa. Se vi volas esti preciza, ili estas speco de moskomelono, membro de la kukurbaca familio konita inter sciencistoj kiel Cucumis melo var. reticulatus. La semoj ankaŭ estas manĝeblaj.
La ĉefa kialo ke ni ne vidas pli da ilin estas ĉar ili havas mallongan gardtempon, ĉirkaŭ 2-3 semajno de plukado (kiu em multaj kazoj estus ĵus ĉirkaŭ la tempo ke ili bezonas por atingi la superbazaran breton). Dum pli longviva varioj evoluiĝas, ni probable vidos pli da ilin.
Ili evoluiĝis je la jardeko 1960 de Doktoro Zvi Karchi ĉe la Ne´ve Yaar Esplora Centro de la Agrikultura Esplora Organizaĵo en Israelo, nomiĝis por lia filino, kaj liberiĝis por komerca peoduktado ĉe 1973.
Galiaj melonoj provizas multan da vitaminojn A kaj C, karotenoidojn, bioflavonoidojn, kalion, kalcion, kaj feron, kaj ankaŭ enhavas bonan kvanton da fibron, inkluzive pektino. Ili helpas kun pezoperdo, akcelas digeston, kaj batalas kontraŭ diabeto pro tuta tiu fibro; apogas la imunan sistemon kun vitamino C kaj antioksidantoj kiel bioflavonoidoj; laboras kontraŭ iuj varioj de kancero; plibonigas vidkapablon kun vitamino A kaj karotenoidoj; kaj protektas la koron per malgrandigi kolesterolon kaj ĉar ilia kalio efikas kiel angiodilato kaj malaltigas sangopreman. Ili havas urinigajn ecojn ke forlavas sodion kaj toksinojn kiu kaŭzas renan malsanon kaj ekzemon. Ili havas pokajn karbonhidratojn kaj alkaligantajn ecojn. Unuigitaj kun limonoj, ili povas helpi kuraci podagron. Ilia vitaminoj A kaj C, kolageno, kaj fundamenta alta akva enhavo faras ke ili estas bonaj por la haŭto. Eĉ ili helpas korpokulturistojn, kun ilial malalta fruktoza enhavo, mineraloj, fibro, kaj akvo.
La nura vera sana zorgo, ke ne estas grava, estas la alta fibra enhavo. Tro fibro povas tro-stimuli digeston, kateni nutraĵojn, kaj akceli manĝaĵon trans la intesto do aĵoj ne havas multan oportunecon por absorbiĝi por la korpo. Sed ĉi tiu nur estas problemo se vi manĝas grandegan kvanton da ilin.
Legu pli (en la angla):
Only Foods
Organic Facts
Specialty Produce
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
sezono en la Puĝeta Golfa regiono: aŭgusto (plejfoje ili transportiĝas da centra Vaŝingtonio; la Golfa regiono vere ne varmiĝas sufiĉe por sufiĉe longa por produkti bonan melonan plukadon)
Ankaŭ nomitaj Meza Orienta melono, Mediteranea melono, pasporta melono, mielmonata melon, aŭ Israela melono, galia melonoj estas hibrido de kantalupoj kaj melonoj "honey dew." Ili aspektas tre kvazaŭ malgrandan kantalupon, kun ete pala ŝelo ke povas alpreni flavan nuancon kiam la melono estas tre matura kaj kun ete malpli retaĵo -- de malgrandaj sulkoj ke kovras la ŝelo. La pulpo estas kie la vera diferenco estas, pala krema flava al hela verda. Ili iufoje rigardiĝas kiel speco de melono "honey dew" sed ilia gusto estas pli simila al kantalupo, se ete pli milda kaj dolĉa. Se vi volas esti preciza, ili estas speco de moskomelono, membro de la kukurbaca familio konita inter sciencistoj kiel Cucumis melo var. reticulatus. La semoj ankaŭ estas manĝeblaj.
La ĉefa kialo ke ni ne vidas pli da ilin estas ĉar ili havas mallongan gardtempon, ĉirkaŭ 2-3 semajno de plukado (kiu em multaj kazoj estus ĵus ĉirkaŭ la tempo ke ili bezonas por atingi la superbazaran breton). Dum pli longviva varioj evoluiĝas, ni probable vidos pli da ilin.
Ili evoluiĝis je la jardeko 1960 de Doktoro Zvi Karchi ĉe la Ne´ve Yaar Esplora Centro de la Agrikultura Esplora Organizaĵo en Israelo, nomiĝis por lia filino, kaj liberiĝis por komerca peoduktado ĉe 1973.
Galiaj melonoj provizas multan da vitaminojn A kaj C, karotenoidojn, bioflavonoidojn, kalion, kalcion, kaj feron, kaj ankaŭ enhavas bonan kvanton da fibron, inkluzive pektino. Ili helpas kun pezoperdo, akcelas digeston, kaj batalas kontraŭ diabeto pro tuta tiu fibro; apogas la imunan sistemon kun vitamino C kaj antioksidantoj kiel bioflavonoidoj; laboras kontraŭ iuj varioj de kancero; plibonigas vidkapablon kun vitamino A kaj karotenoidoj; kaj protektas la koron per malgrandigi kolesterolon kaj ĉar ilia kalio efikas kiel angiodilato kaj malaltigas sangopreman. Ili havas urinigajn ecojn ke forlavas sodion kaj toksinojn kiu kaŭzas renan malsanon kaj ekzemon. Ili havas pokajn karbonhidratojn kaj alkaligantajn ecojn. Unuigitaj kun limonoj, ili povas helpi kuraci podagron. Ilia vitaminoj A kaj C, kolageno, kaj fundamenta alta akva enhavo faras ke ili estas bonaj por la haŭto. Eĉ ili helpas korpokulturistojn, kun ilial malalta fruktoza enhavo, mineraloj, fibro, kaj akvo.
La nura vera sana zorgo, ke ne estas grava, estas la alta fibra enhavo. Tro fibro povas tro-stimuli digeston, kateni nutraĵojn, kaj akceli manĝaĵon trans la intesto do aĵoj ne havas multan oportunecon por absorbiĝi por la korpo. Sed ĉi tiu nur estas problemo se vi manĝas grandegan kvanton da ilin.
Legu pli (en la angla):
Only Foods
Organic Facts
Specialty Produce
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
Subscribe to:
Posts (Atom)