2 funtoj blankaj napoj, senŝeligitaj
10-12 uncoj bona svisa fromaĝo, haketita
1/4 funto butero, fundita
iom da pimento kaj/aŭ muskato, laŭ gusto
salo kaj pipero, ankaŭ laŭ gusto
Se vi rostigas viandon, boligu napojn 5 minutoj, tiam aldonu al viandon kaj rostigu 10-15 minutoj; aŭ nure boligu ilin ĝis apenaŭ teneraj. Lasu ke napoj malvarmas dum dum vi haketas la fromaĝon, tiam tranĉu ilin. Metu tavolon da la fromaĝo en komplete buteroŝmiritan kaserolon, metu supre tavolon da napoj, spicojn, kaj iom da buteron; daŭrigu alterni tavolojn, finanta kun pli fromaĝo. Metu en moderan bakfornon nure ĝis la fromaĝo fundas. Vi povas kovri kaj mikroondi ĝin ĉirkaŭ 5 minutoj anstataŭ, sed tiu vere ne estas aŭtentika.
Adaptita da: Hieatt, Hosington, and Butler, Pleyn Delit : medieval cookery for modern cooks. University of Toronto Press, w996. ISBN: 0802076327.
Mezuroj estas usonaj.
Inter rekreantoj, ĉi tiu plado estas ia "kutima kaj fidinda," facila kaj populara. La boligi-tiam-rostigi tekniko aperas ofte en mezepoka kuirarto; mi diriĝas ke ĝi rigardiĝis pli sana ol kuiri por nure unu maniero. La kuraca scienco de la epoko diris ke unuigi malseka kaj seka varmegoj ekvilibrigus la korpofluaĵojn de la plado.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
29.12.19
25.10.19
Akvo! Akvo!
Ankoraŭ mi provas inventi efektivigeblan sinakvuman sistemon por la abela ĝardeno. La problemoj enhavas ke la levitaj bedoj jam estas konstruitaj, kaj ne por sinakvumi; manko de prem-kompensita fonto de akvo; kaj projekta buĝeto de ĉirkaŭ $0.
Do mi rigardis kelkajn interretajn paĝojn, sed plejparte mi trovis specojn de poto-supre-sitelo ke bezonus rekonstrui la bedojn. Estis unu paĝo pri guta aistemo sed ĝi bezonis kranon kaj supozis ke ĝi konstruiĝis ĉe gazono. Do, lasiĝita al mia propra *ingenuity, mi aliafoje pensas pri speco da gutantaj boteloj, aŭ eble boteloj kun meĉoj, metitaj inter la plantojn. Sed, ĉu 2-litra botelo daŭrus dum tuta semajnfino kun warmega vetero? Precipe se mi detranĉas la finon por plenigi ilin pli facile?
Pli feliĉe, mi trovis kelkajn malgrandajn tabulojn ke devus funkcii por ŝirmi la eksteran ĉelaron de la orienta abelujo. Devos unuiĝi en paroj, tranĉitaj laŭmezure la deklivo de la tegmento, kaj ligita iel al la abelujo -- ankoraŭ mi ne estas ellaborinta kiel fari tiu -- sed se ili ne protektas sufiĉe, mi povas provi kovranta ilin kun rubaj sakoj aŭ peco de *dropcloth, kaj ĉiukaze estos pli bona ol la nenio ke estas tie nun. Aŭ eble la ĉelaro jam estas fariĝinta tro malseka kaj la afero estas vana, mi malkovros lunde.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
Do mi rigardis kelkajn interretajn paĝojn, sed plejparte mi trovis specojn de poto-supre-sitelo ke bezonus rekonstrui la bedojn. Estis unu paĝo pri guta aistemo sed ĝi bezonis kranon kaj supozis ke ĝi konstruiĝis ĉe gazono. Do, lasiĝita al mia propra *ingenuity, mi aliafoje pensas pri speco da gutantaj boteloj, aŭ eble boteloj kun meĉoj, metitaj inter la plantojn. Sed, ĉu 2-litra botelo daŭrus dum tuta semajnfino kun warmega vetero? Precipe se mi detranĉas la finon por plenigi ilin pli facile?
Pli feliĉe, mi trovis kelkajn malgrandajn tabulojn ke devus funkcii por ŝirmi la eksteran ĉelaron de la orienta abelujo. Devos unuiĝi en paroj, tranĉitaj laŭmezure la deklivo de la tegmento, kaj ligita iel al la abelujo -- ankoraŭ mi ne estas ellaborinta kiel fari tiu -- sed se ili ne protektas sufiĉe, mi povas provi kovranta ilin kun rubaj sakoj aŭ peco de *dropcloth, kaj ĉiukaze estos pli bona ol la nenio ke estas tie nun. Aŭ eble la ĉelaro jam estas fariĝinta tro malseka kaj la afero estas vana, mi malkovros lunde.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
12.10.19
Pota rostaĵa stufaĵo por malrapida kuirilo
Flankaĵo: tutaj kvantoj da ingrediencoj estas "aŭ laŭ gusto" kaj devus rigardiĝi kiel pli gvidlinioj ol instrukcioj.
3 mezaj terpomoj, en 4-6 pecoj
5 karotoj, en pecoj de ĉirkaŭ 1 colo
1 funto bovaĵo por stufaĵo aŭ rostaĵo aŭ steko,* en grandaj mordmezuraj pecoj
1/4 taso cepo en kubetoj
2 tigoj celerio, en pecoj de ĉirkaŭ 1/2 colo
kelkaj eroj da ajlo, premitaj
abunda pipro, salo se vi devas
Aranĝu terpomojn kaj karotojn en la fundo de malrapida kuirilo; metu supre bovaĵoj, tiam cepon, celerion, kaj ajlon. Spicu, kovru, kaj kuiru ĉirkaŭ 4 horoj ĉe mezalta, aŭ ĝis kuirita.
Faras ĉirkaŭ 2 ĉefmanĝojn por mi, 2-4 tagmanĝojn.
*Se vi uzas antaŭspicitan bovaĵon, mi rekomendas ke vi lavetus ĝin antaŭ korti, kaj kredeble reduktius la kvanton da salo ke vi aldonas. Se vi uzas antaŭtranĉita stufaĵa bovaĵo, mi rekomendas ke vi tranĉus ĉiun pecon en du partoj -- ne estas vera kialo, nure mi preferas tiel kaj ĝi kuiriĝas iomete pli rapide.
La cetero de la historio
Mia patrino ŝercis ke ŝi kuiris per trovi la recepton, atenteme aranĝi ĝin proksime, kaj detaleme ignori ĝin. Ĉi tiu estas precize tiu speco da recepto. Fakte, plejparte da mia kuiro sekvas tiu granda malnova tradicio.
Mi konsideris surmeti iom da freŝan petroselon kaj kelkajn foliojn da salvion aŭ vergeton da rosmareno, sed pluvis kaj mi ne volis meti miajn ŝuojn por eliri kaj alporti ĝin.
Normale miaj stofaĵoj havas almenaŭ unu alian legomon, sed mi sentis min mallaborema (eble mi batalis mian kutiman malfruan-septembran kataron, kiu mi ricevas da patroj post iliaj filoj portas ĝin alhejme al ili da eki la lerneja jaro). Tiam mi konsciis ke mi havis la ingrediencojn de pota rostaĵo, do ĉar ne forlasi la buljonon kaj nure lasi ke ĝi kuiras en ĝiaj propraj sukoj? Da tiu venis la titolon.
Ĝis rezultis sufiĉe malseketa, sed kun ete plia likvaĵo, do ne antaŭvidu fari saŭcon da ĉi tiu gutgraso. Vi povus aldoni iom da bovaĵan buljonon aŭ aĉeti enladigitan saŭcon, sed mi pensis ke ĝi estis bona sen saŭco.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
3 mezaj terpomoj, en 4-6 pecoj
5 karotoj, en pecoj de ĉirkaŭ 1 colo
1 funto bovaĵo por stufaĵo aŭ rostaĵo aŭ steko,* en grandaj mordmezuraj pecoj
1/4 taso cepo en kubetoj
2 tigoj celerio, en pecoj de ĉirkaŭ 1/2 colo
kelkaj eroj da ajlo, premitaj
abunda pipro, salo se vi devas
Aranĝu terpomojn kaj karotojn en la fundo de malrapida kuirilo; metu supre bovaĵoj, tiam cepon, celerion, kaj ajlon. Spicu, kovru, kaj kuiru ĉirkaŭ 4 horoj ĉe mezalta, aŭ ĝis kuirita.
Faras ĉirkaŭ 2 ĉefmanĝojn por mi, 2-4 tagmanĝojn.
*Se vi uzas antaŭspicitan bovaĵon, mi rekomendas ke vi lavetus ĝin antaŭ korti, kaj kredeble reduktius la kvanton da salo ke vi aldonas. Se vi uzas antaŭtranĉita stufaĵa bovaĵo, mi rekomendas ke vi tranĉus ĉiun pecon en du partoj -- ne estas vera kialo, nure mi preferas tiel kaj ĝi kuiriĝas iomete pli rapide.
La cetero de la historio
Mia patrino ŝercis ke ŝi kuiris per trovi la recepton, atenteme aranĝi ĝin proksime, kaj detaleme ignori ĝin. Ĉi tiu estas precize tiu speco da recepto. Fakte, plejparte da mia kuiro sekvas tiu granda malnova tradicio.
Mi konsideris surmeti iom da freŝan petroselon kaj kelkajn foliojn da salvion aŭ vergeton da rosmareno, sed pluvis kaj mi ne volis meti miajn ŝuojn por eliri kaj alporti ĝin.
Normale miaj stofaĵoj havas almenaŭ unu alian legomon, sed mi sentis min mallaborema (eble mi batalis mian kutiman malfruan-septembran kataron, kiu mi ricevas da patroj post iliaj filoj portas ĝin alhejme al ili da eki la lerneja jaro). Tiam mi konsciis ke mi havis la ingrediencojn de pota rostaĵo, do ĉar ne forlasi la buljonon kaj nure lasi ke ĝi kuiras en ĝiaj propraj sukoj? Da tiu venis la titolon.
Ĝis rezultis sufiĉe malseketa, sed kun ete plia likvaĵo, do ne antaŭvidu fari saŭcon da ĉi tiu gutgraso. Vi povus aldoni iom da bovaĵan buljonon aŭ aĉeti enladigitan saŭcon, sed mi pensis ke ĝi estis bona sen saŭco.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
17.9.19
Estas abeloj super tie
Mi faris ĝin alia foje; mi enmetis min en pli ol mi planis. Do nun mi lernos abelkulturo.
Mi aŭdis da la ulo ke gardas la Venka Farmo de la manĝaĵa banko ke estis eta tegmenta ĝardeno supre la ĉefa manĝaĵa banko, urbocentra, sed ili ne havis iu ke gardis ĝin. Do mi pensis "Mi povas fari tiu, gardi ĝardeneton" kaj la sekvanta fojo ke mi estis ĉe la manĝaĵa banko mi demandis pri transpreni ĝin. Tiam estis kiam mi lernis ke la ĝardeneto estas por vivteni paron da abelujoj. Eek!
Bone, lastatempe mi fariĝas malpli timema pri abeloj, mi ekakceptas ke abeloj ne estas la vespoj de mia infanaĝa, kaj la loka estas sufiĉe oportuna krom la lasta kalkaj metroj, do mi decidis provi ĝin. Mi havas kalkajn problemojn kun alteco -- ne tial altitudo si, kiel bretoj kaj kradoj, ke mi supozas ne estas tre surpriziga por iu ke estas diriĝinta dum tuta ŝia vivo ke ŝi estas tro korpulenta, ke estas tute alia rakonto -- sed mi vere pensis ke la abeloj estus la problemon. La Direktisto de Disvolviĝo si venis for por observi min grimpinta la ŝtupetaro (kaj kiu ne ŝatas senti sin grava?). Mi grimpis ĝin nure kun kelkaj paŭzoj por profundaj, stabiligantaj spiroj. Tiam, la abeloj...
nure ne estis problemo. Ili daŭris vivi iliajn vivojn kaj ne atakis min, ne akumulis tutaj por esplori min, ne provis surteriĝi sur min. Jes, mielaj abeloj vere ne estas vespoj.
Do mi esploris la aranĝadon, fotis la supervivantajn plantojn por provi identigi ilin (iom da kalendulo, bonaj aroj da origano kaj salvio, diversaj mentoj, kelkaj katherboj, probabla citronmeliso, kaj sortimentitaj leondentoj) kaj ĝenerale evitis la randon. Mi forigis kalkajn da la mortintajn plantojn kaj ekis tre elementan kompoŝtan amason. Tiam estis tempo por malsupreniri la ŝtupetaron (kiu oni apenaŭ povas vidi en la fotoj*).
Tiu implikis ŝanceliĝi en la rando, palpanta kun mia piedo kaj alia foje spiranta profunde, sed mia observanto donis al mi kelkajn instrukciojn kaj post la unua paro da ŝtupetojn mi ne estis tiel alta. Do, mia verdikto estis ke mi povis fari ĝin. Mi havas abelan ĝardenon.
Nun kio?
La plej okcidenta abelujo ŝajne estas bona, kvankam mi ne scias kiom da mielon ili havas por la vintro. Ili estas tiel bona kiel mi povas nun.
La orienta abulejo havas provlemon. Mi ne scias nun se ili ne ŝatas la internon de la abelujo ial aŭ se la interno nure estas plena. Ili konstruas ilian mielĉelaron for de la skatolo, ke kredeble estos problemon kiam la vetero ekfariĝas malvarma. Ne poviĝas fari multan tie ankaŭ, krom eble trovi pecon da krucplakaĵon aŭ pezan kartonon kaj alligi ĝin por ŝirmi iomete ka ĉelaron.
Akvo gravos ĉi tiu vintre; mi devos starigi specon de akvan sistemon do la plantoj ne devos akvumiĝi ĉiutage dum la somero. Do ĉi tiu vintre mi provos desegni iu kiel gutan sistemon, tiel malkare kiel mi povas. Estas paro da akvaj bareloj tie, kiu poviĝas replenigi kun tubo da malsupra, do estas deca fonto de akvo, la problemo estas transloki ĝin al la (kelke malprofundaj) bedoj kaj kia ajn ujoj ke aldoniĝas.
Ankaŭ la abeloj bezonas fonton da akvo, kvankam supozinde ili estas trinkinta da ie tute la somero. Estas tagmanĝa pleto tie, sed mi ne scias se estis por akvo aŭ se ĵetiĝis al la tegmenton kiel la aliaj senvaloraĵoj ke mi forigis. Mi lasis ĝin tie nepersiste, sed mi havas kelkajn bonajn largajn plantajn subpotojn kun ke mi anstataŭos ĝin kaj plenigi kun ŝtonoj do la abeloj havos kie stari dum ili trinkas.
Alia vintra projekto estos lerni pri abelujoj do mi scios iomete kiam estos tempo de purigi tutan printempe. GRuB havas kekajn kurojn ke eble mi povos ĉeesti, sed por nun mi estas petinta paron da vidojn da labiblioteko. Mi diriĝis ke ĉi tie estas "senkadra" abelujoj do mi petis la du vidojn ke estas specife pri tiu speco da abelujo. Deziru al mi bonŝancon!
Tiam mi devos decidi kiu planti. Mi akiris kelkan ajlon por planti ĉi tiu aŭtuno, sed mi ne estas planinta pli ĝis nun. Mi pensas ke rosmareno estus bona, kaj eble fragoj. Jam estas origano, salvio, kalendulo, katherbo, kaj leondetoj tie, kaj kelkaj plantoj ke mi ne estas distinginta. Se mi povas akiri la bulbojn, mi ŝategas kultivi iom da safranon, parte ĉar ĝi impresus sed ankaŭ ĉar mi kredas ke safranaj floroj estas bonegaj. Ankaŭ mi plukis kelkajn rugosa rozo rozberojn kiam mi pasis arbetojn, por vidi se mi povas kreskiĝi arbeton da la semoj.
Kredeble mi devus skribi liston de deziroj kaj eble krei paĝo de GoFundMe...
*Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie; fotos povas troviĝi tie.
Mi aŭdis da la ulo ke gardas la Venka Farmo de la manĝaĵa banko ke estis eta tegmenta ĝardeno supre la ĉefa manĝaĵa banko, urbocentra, sed ili ne havis iu ke gardis ĝin. Do mi pensis "Mi povas fari tiu, gardi ĝardeneton" kaj la sekvanta fojo ke mi estis ĉe la manĝaĵa banko mi demandis pri transpreni ĝin. Tiam estis kiam mi lernis ke la ĝardeneto estas por vivteni paron da abelujoj. Eek!
Bone, lastatempe mi fariĝas malpli timema pri abeloj, mi ekakceptas ke abeloj ne estas la vespoj de mia infanaĝa, kaj la loka estas sufiĉe oportuna krom la lasta kalkaj metroj, do mi decidis provi ĝin. Mi havas kalkajn problemojn kun alteco -- ne tial altitudo si, kiel bretoj kaj kradoj, ke mi supozas ne estas tre surpriziga por iu ke estas diriĝinta dum tuta ŝia vivo ke ŝi estas tro korpulenta, ke estas tute alia rakonto -- sed mi vere pensis ke la abeloj estus la problemon. La Direktisto de Disvolviĝo si venis for por observi min grimpinta la ŝtupetaro (kaj kiu ne ŝatas senti sin grava?). Mi grimpis ĝin nure kun kelkaj paŭzoj por profundaj, stabiligantaj spiroj. Tiam, la abeloj...
nure ne estis problemo. Ili daŭris vivi iliajn vivojn kaj ne atakis min, ne akumulis tutaj por esplori min, ne provis surteriĝi sur min. Jes, mielaj abeloj vere ne estas vespoj.
Do mi esploris la aranĝadon, fotis la supervivantajn plantojn por provi identigi ilin (iom da kalendulo, bonaj aroj da origano kaj salvio, diversaj mentoj, kelkaj katherboj, probabla citronmeliso, kaj sortimentitaj leondentoj) kaj ĝenerale evitis la randon. Mi forigis kalkajn da la mortintajn plantojn kaj ekis tre elementan kompoŝtan amason. Tiam estis tempo por malsupreniri la ŝtupetaron (kiu oni apenaŭ povas vidi en la fotoj*).
Tiu implikis ŝanceliĝi en la rando, palpanta kun mia piedo kaj alia foje spiranta profunde, sed mia observanto donis al mi kelkajn instrukciojn kaj post la unua paro da ŝtupetojn mi ne estis tiel alta. Do, mia verdikto estis ke mi povis fari ĝin. Mi havas abelan ĝardenon.
Nun kio?
La plej okcidenta abelujo ŝajne estas bona, kvankam mi ne scias kiom da mielon ili havas por la vintro. Ili estas tiel bona kiel mi povas nun.
La orienta abulejo havas provlemon. Mi ne scias nun se ili ne ŝatas la internon de la abelujo ial aŭ se la interno nure estas plena. Ili konstruas ilian mielĉelaron for de la skatolo, ke kredeble estos problemon kiam la vetero ekfariĝas malvarma. Ne poviĝas fari multan tie ankaŭ, krom eble trovi pecon da krucplakaĵon aŭ pezan kartonon kaj alligi ĝin por ŝirmi iomete ka ĉelaron.
Akvo gravos ĉi tiu vintre; mi devos starigi specon de akvan sistemon do la plantoj ne devos akvumiĝi ĉiutage dum la somero. Do ĉi tiu vintre mi provos desegni iu kiel gutan sistemon, tiel malkare kiel mi povas. Estas paro da akvaj bareloj tie, kiu poviĝas replenigi kun tubo da malsupra, do estas deca fonto de akvo, la problemo estas transloki ĝin al la (kelke malprofundaj) bedoj kaj kia ajn ujoj ke aldoniĝas.
Ankaŭ la abeloj bezonas fonton da akvo, kvankam supozinde ili estas trinkinta da ie tute la somero. Estas tagmanĝa pleto tie, sed mi ne scias se estis por akvo aŭ se ĵetiĝis al la tegmenton kiel la aliaj senvaloraĵoj ke mi forigis. Mi lasis ĝin tie nepersiste, sed mi havas kelkajn bonajn largajn plantajn subpotojn kun ke mi anstataŭos ĝin kaj plenigi kun ŝtonoj do la abeloj havos kie stari dum ili trinkas.
Alia vintra projekto estos lerni pri abelujoj do mi scios iomete kiam estos tempo de purigi tutan printempe. GRuB havas kekajn kurojn ke eble mi povos ĉeesti, sed por nun mi estas petinta paron da vidojn da labiblioteko. Mi diriĝis ke ĉi tie estas "senkadra" abelujoj do mi petis la du vidojn ke estas specife pri tiu speco da abelujo. Deziru al mi bonŝancon!
Tiam mi devos decidi kiu planti. Mi akiris kelkan ajlon por planti ĉi tiu aŭtuno, sed mi ne estas planinta pli ĝis nun. Mi pensas ke rosmareno estus bona, kaj eble fragoj. Jam estas origano, salvio, kalendulo, katherbo, kaj leondetoj tie, kaj kelkaj plantoj ke mi ne estas distinginta. Se mi povas akiri la bulbojn, mi ŝategas kultivi iom da safranon, parte ĉar ĝi impresus sed ankaŭ ĉar mi kredas ke safranaj floroj estas bonegaj. Ankaŭ mi plukis kelkajn rugosa rozo rozberojn kiam mi pasis arbetojn, por vidi se mi povas kreskiĝi arbeton da la semoj.
Kredeble mi devus skribi liston de deziroj kaj eble krei paĝo de GoFundMe...
*Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie; fotos povas troviĝi tie.
21.7.19
Kokaĵo kaj persiko en kradrostada saŭco
1 granda meza kokaĵa brusto (ĉirkaŭ 1 funto aŭ iomete malpli) tranĉita kiel por turnomovofrito (senhaŭta, senosta, tranĉita trans la fibroj en 1/4-colajn aŭ pli dikajn tranĉaĵojn) -- porkaĵo ankaŭ estus bona
oleo por kuiri, se bezoniĝas
ĉirkaŭ 1/2 supkulero muelita zingibro, laŭ gusto
1-2 tekulero ajla pulvoro, aŭ 1 ajlero, premita, laŭ gusto
1 granda persiko, kerno forigita, senŝeligita, tranĉita en 8-10 tranĉaĵojn
1/4 taso ĉiu hakitaj cepo kaj celerio, aŭ laŭ gusto
kradrostada saŭco por malpeze kovri
Ekuiru kokaĵon supre malalta varmego, kun iomete da oleo se bezoniĝas por preventi algluiĝo (se vi uzas malgluiĝema fritilo, kredeble vi ne besonos la oleon). Ĵetkovru malavare kun zingibro kaj ajlo. Preparu la persikon krom se vi estas tre pli rapida ol mi, ĉi tiu daŭros ĉirkaŭ la tempo ke ekuiri la kokaĵon. Kiam la kokaĵo estas plejparte kuitita -- kokaĵa blanka (sed ideale ne brunigita) exsterne sed kredeble ne komplete kuirita interne, kontrolu la kvanton da likvo en la fritilo; deverŝu iom se estas tro, ĝi devas esti malseketa sed pli fritanta ol bolanta. Aldonu la persikajn tranĉaĵojn, cepon, kaj celerion. Ĵetkovru kun pli zingibro kaj ajlo se deziriĝas. Altigu varmegon al ĉirkaŭ meza kaj fritetu/kirlofritu malrapide kelkaj minutoj. Surverŝu kradrostadan saŭcon, enmiksu, kaj daŭrigu kuiri ĝis la persikaj tranĉaĵoj estas molaj kaj la kokaĵo estas komplete kuirita.
La cetero de la historio
Unue, mi volas mencii ke mi preferas tre vinagran kradrostadan saŭcon, precipe por ĉi tiu plado. Se vi uzas pli dolĉan saŭcon, eble vi deziros aldoni iom pli da vinagro ĉi tie aŭ ĝi finiĝos dolĉega.
Ĉi tiu estas alia da miaj "kiu devas uziĝi?" inventoj. Mi ŝategas miksi fruktojn kun viandojn, do kiam la manĝaĵa banko donis al mi persikojn ke devis uziĝi la ANTAŬA semajno, ĉi tiu estis la natura rezulto.
De tiam mi estas aĉetinta da kornan bulkan paston kaj degelinta da muelitan meleagraĵon; kun la persikoj de ĉi tiu semajno mi faros similan recepton kun muelita meleagraĵo anstataŭ kokaĵa brusto (kredeble, muelita porkaĵo povus uziĝi ankaŭ, sed mi havas multan da muelita meleagraĵo por uzi), tranĉanta la persikojn en pli malgrandajn pecojn, kaj faldanta la rezulton en kornan bulkan paston por fari pasteĉetojn.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
oleo por kuiri, se bezoniĝas
ĉirkaŭ 1/2 supkulero muelita zingibro, laŭ gusto
1-2 tekulero ajla pulvoro, aŭ 1 ajlero, premita, laŭ gusto
1 granda persiko, kerno forigita, senŝeligita, tranĉita en 8-10 tranĉaĵojn
1/4 taso ĉiu hakitaj cepo kaj celerio, aŭ laŭ gusto
kradrostada saŭco por malpeze kovri
Ekuiru kokaĵon supre malalta varmego, kun iomete da oleo se bezoniĝas por preventi algluiĝo (se vi uzas malgluiĝema fritilo, kredeble vi ne besonos la oleon). Ĵetkovru malavare kun zingibro kaj ajlo. Preparu la persikon krom se vi estas tre pli rapida ol mi, ĉi tiu daŭros ĉirkaŭ la tempo ke ekuiri la kokaĵon. Kiam la kokaĵo estas plejparte kuitita -- kokaĵa blanka (sed ideale ne brunigita) exsterne sed kredeble ne komplete kuirita interne, kontrolu la kvanton da likvo en la fritilo; deverŝu iom se estas tro, ĝi devas esti malseketa sed pli fritanta ol bolanta. Aldonu la persikajn tranĉaĵojn, cepon, kaj celerion. Ĵetkovru kun pli zingibro kaj ajlo se deziriĝas. Altigu varmegon al ĉirkaŭ meza kaj fritetu/kirlofritu malrapide kelkaj minutoj. Surverŝu kradrostadan saŭcon, enmiksu, kaj daŭrigu kuiri ĝis la persikaj tranĉaĵoj estas molaj kaj la kokaĵo estas komplete kuirita.
La cetero de la historio
Unue, mi volas mencii ke mi preferas tre vinagran kradrostadan saŭcon, precipe por ĉi tiu plado. Se vi uzas pli dolĉan saŭcon, eble vi deziros aldoni iom pli da vinagro ĉi tie aŭ ĝi finiĝos dolĉega.
Ĉi tiu estas alia da miaj "kiu devas uziĝi?" inventoj. Mi ŝategas miksi fruktojn kun viandojn, do kiam la manĝaĵa banko donis al mi persikojn ke devis uziĝi la ANTAŬA semajno, ĉi tiu estis la natura rezulto.
De tiam mi estas aĉetinta da kornan bulkan paston kaj degelinta da muelitan meleagraĵon; kun la persikoj de ĉi tiu semajno mi faros similan recepton kun muelita meleagraĵo anstataŭ kokaĵa brusto (kredeble, muelita porkaĵo povus uziĝi ankaŭ, sed mi havas multan da muelita meleagraĵo por uzi), tranĉanta la persikojn en pli malgrandajn pecojn, kaj faldanta la rezulton en kornan bulkan paston por fari pasteĉetojn.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
19.6.19
Fritetitaj ajlaj skapoj
2 supkuleroj olivoleo
2 supkuleroj malhela bruna sukero
8 incoj ajlaj skapoj, ĉirkaŭhakitaj
1 1/2 tasoj krude hakitaj tomatoj
3/4 taso seka blanka vino
1/4 tekuleroj muelita pipro
1 tekuleroj salo
1 supkuleroj hakita petroselo
1/4 taso rostita halumo*, tranĉita en kubetoj
Hejtu oleon en fritilo kaj aldonu sukeron. Turnomovu 2-3 minutoj por brunigi la sukeron, tiam aldonu skapojn. Kovru kaj fritetu supre mezalta vermego, okaze skuanta la fritilo por preventi ke bruletas. Post 3 minutoj, enmiksu tomatojn kaj vinon. Kovru kaj malaltigu varmegon al malalta; daŭrigu kuiri 5-6 minutoj aŭ ĝis skapoj estas teneraj sed ne molaj. Spicu kaj aldonu la petroselon kaj halumon.
*Halumo estas kaprina fromaĝo kaj/aŭ brindzo farita en Kipro. Ĝi povas tranĉiĝi kaj rostita aŭ fritita en fritilo sen fandi. Aliaj salaj fromaĝoj kiel ĉedaro aŭ maljuna kaprina fromaĝo povas anstataŭiĝi.
Adaptita da: 2 Sisters Garlic
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas alia da la artikoletoj ke mi preparis por la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater antaŭ ĝi ŝanĝis redaktistojn. Mi uzis ĝin en la retinformilo de la Bazaro ĉi tiu semajne por redukti serĉan tempon do mi pensis eldoni ĝin ankaŭ ĉi tie.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
2 supkuleroj malhela bruna sukero
8 incoj ajlaj skapoj, ĉirkaŭhakitaj
1 1/2 tasoj krude hakitaj tomatoj
3/4 taso seka blanka vino
1/4 tekuleroj muelita pipro
1 tekuleroj salo
1 supkuleroj hakita petroselo
1/4 taso rostita halumo*, tranĉita en kubetoj
Hejtu oleon en fritilo kaj aldonu sukeron. Turnomovu 2-3 minutoj por brunigi la sukeron, tiam aldonu skapojn. Kovru kaj fritetu supre mezalta vermego, okaze skuanta la fritilo por preventi ke bruletas. Post 3 minutoj, enmiksu tomatojn kaj vinon. Kovru kaj malaltigu varmegon al malalta; daŭrigu kuiri 5-6 minutoj aŭ ĝis skapoj estas teneraj sed ne molaj. Spicu kaj aldonu la petroselon kaj halumon.
*Halumo estas kaprina fromaĝo kaj/aŭ brindzo farita en Kipro. Ĝi povas tranĉiĝi kaj rostita aŭ fritita en fritilo sen fandi. Aliaj salaj fromaĝoj kiel ĉedaro aŭ maljuna kaprina fromaĝo povas anstataŭiĝi.
Adaptita da: 2 Sisters Garlic
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas alia da la artikoletoj ke mi preparis por la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater antaŭ ĝi ŝanĝis redaktistojn. Mi uzis ĝin en la retinformilo de la Bazaro ĉi tiu semajne por redukti serĉan tempon do mi pensis eldoni ĝin ankaŭ ĉi tie.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
12.5.19
Nigraj fazeolaj kuketoj
15 uncoj (1 1/2 tasoj) enladigitaj nigraj fazeoloj, senakvigitaj kaj komplete lavetitaj
2 supkuleroj nedolĉigita kakaopulvoro
1/2 taso rapide kuirada avenflokoj
1/4 tekulero salo
1/3 taso acersiropo, mielo, aŭ agava siropo
2 supkulero sukero, egalvaloro kvanto da mielherbo, aŭ pliigu la siropon/mielon al 1/2 taso
1/4 taso kokosnuksa aŭ legoma oleo
2 tekulero vanilo
1/2 tekulero bakpulvoro
1/2-2/3 taso ĉokoladaj pecoj (ne preterlasu)
pli ĉokoladaj pecoj povas aldoniĝi kiel garnaĵo
Komplete prilaboru tutajn ingrediencojn krom ĉokoladaj pecoj en bonan kuirejan maŝinon (miksilo produktos malsaman rezulton). Enmiksu ĉokoladajn pecojn kaj verŝu en 8x8-colan grasoŝmiritan kaserolon; ĵetkovru kun plia ĉokoladaj pecoj se vi deziras. Baku ĉe 350 gradoj farenhejtaj 15-18 minutoj; lasu ke ĝi malvarmiĝas almenaŭ 10 minutoj antaŭ vi provas ĝin. Ĝi firmiĝos iomete se ĝi fridiĝas dum la nokto.
Da: Manĝaĵa Banko de la provinco de Thurston
Mezuroj estas usonaj.
La longa, babilema peco
Antaŭ ne longe mi havis oportunecon de provi ĉi tiujn je evento de la Manĝaĵa Banko kaj mi akiris kopion da la recepto. Ili estas pli densaj kaj algluiĝemaj ol mi preferas kun kumetoj, pli kiel senfarunaj, senglutenaj pasteĉoj, sed bonaj. Mia unua penso estis ke ili faris bonan farĉon por iu kiel Fig Newtons aŭ daktilo-farĉitaj kuketoj. Mi povus reviziti tiu ideo iufoje.
Ankaŭ povus esti interesa provi ruligi ilin en bulojn ke povus kovriĝi kun kakaopulvoro por fari varion da ĉokolada trufo. Mi kredas ke ili estus sufiĉe glueca; aŭ eble ili povus kuiriĝi iomete... aŭ, mi scivolas kiun efikon havus antaŭmoligi la avenflokoj al kvazaŭ faruna teksturo aŭ eĉ uzi avena faruno. Io por mediti.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
2 supkuleroj nedolĉigita kakaopulvoro
1/2 taso rapide kuirada avenflokoj
1/4 tekulero salo
1/3 taso acersiropo, mielo, aŭ agava siropo
2 supkulero sukero, egalvaloro kvanto da mielherbo, aŭ pliigu la siropon/mielon al 1/2 taso
1/4 taso kokosnuksa aŭ legoma oleo
2 tekulero vanilo
1/2 tekulero bakpulvoro
1/2-2/3 taso ĉokoladaj pecoj (ne preterlasu)
pli ĉokoladaj pecoj povas aldoniĝi kiel garnaĵo
Komplete prilaboru tutajn ingrediencojn krom ĉokoladaj pecoj en bonan kuirejan maŝinon (miksilo produktos malsaman rezulton). Enmiksu ĉokoladajn pecojn kaj verŝu en 8x8-colan grasoŝmiritan kaserolon; ĵetkovru kun plia ĉokoladaj pecoj se vi deziras. Baku ĉe 350 gradoj farenhejtaj 15-18 minutoj; lasu ke ĝi malvarmiĝas almenaŭ 10 minutoj antaŭ vi provas ĝin. Ĝi firmiĝos iomete se ĝi fridiĝas dum la nokto.
Da: Manĝaĵa Banko de la provinco de Thurston
Mezuroj estas usonaj.
La longa, babilema peco
Antaŭ ne longe mi havis oportunecon de provi ĉi tiujn je evento de la Manĝaĵa Banko kaj mi akiris kopion da la recepto. Ili estas pli densaj kaj algluiĝemaj ol mi preferas kun kumetoj, pli kiel senfarunaj, senglutenaj pasteĉoj, sed bonaj. Mia unua penso estis ke ili faris bonan farĉon por iu kiel Fig Newtons aŭ daktilo-farĉitaj kuketoj. Mi povus reviziti tiu ideo iufoje.
Ankaŭ povus esti interesa provi ruligi ilin en bulojn ke povus kovriĝi kun kakaopulvoro por fari varion da ĉokolada trufo. Mi kredas ke ili estus sufiĉe glueca; aŭ eble ili povus kuiriĝi iomete... aŭ, mi scivolas kiun efikon havus antaŭmoligi la avenflokoj al kvazaŭ faruna teksturo aŭ eĉ uzi avena faruno. Io por mediti.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
1.5.19
Karota kuka avenkaĉo
50 g. delikate raspita karoto (ĉirkaŭ 1 meza)
raspita oranĝa ŝelo laŭ gusto (eku da ĉirkaŭ 1/4-1/6 de oranĝo)
45 g (1/2 taso) avenflokoj
25 g riboj, sekvinberoj, aŭ hakitaj daktiloj (ajna dolĉa sekigita frukto funkcios)
125 mililitroj malalt-grasa lakto
1/2 tekulero cinamo, laŭ gusto
1/2 tekulero zingibro, laŭ gusto
kelkaj gutoj da vanilo
garnaĵo:
jogurto (malalt-grasa, protein-riĉa se estas havebla)
ĉifonoj da karoto
mielo se vi volas (vi povas uzi melaso se vi bezonas pli feron)
Unuigu tutajn la ingrediencojn krom garnaĵo en kaserolo kaj turnomovu bene; hejtu atenteme 5 minutoj (ne boligu) aŭ nura fridigi dum la nokto se vi pensas pri ĝi ĝustatempe. Gustumu antaŭ ke vi dolĉigas ĝin, tutaj tiuj karoto kaj sekigita frukto faras ke jam estas kelke dolĉa. Lasu ke ĝi malvarmigas iomete antaŭ ke vi garnas ĝin kun jogurto.
Adaptita da la JuTuba filmeto Pre-Ride Nutrition : Emma's Carrot Cake Porridge far GCN (Global Cycling Network)
Mezuroj estas Britaj, sed ne devas esti ĝustaj.
La cetero de la historio
Do, lastan someron mi eklernas renovigi biciklojn por loka eduka programo. Mi estas biciklinta dum jaroj kiel transportmaniero, kaj en 2015 mi finfine atingis mian celo de 15 jaroj kaj forigis mia aŭto. Lasta vintro mi malsanigas iom (kiel kutime, mi rapide resanigas tuj kiam mi ĉesis obei la kuracistojn, do ne zorgu) kaj mi pasigis multa tempo spektanta filmetojn... pri bicikla reparado, kompreneble, sed ankaŭ mi trovis aliajn aĵojn, inkluzive la GCN (Tutmonda Biciklada Elsendoĉeno). Unu adverto: ĉi tiuj filmetoj intenciĝas por biciklistoj kaj aliaj specoj kiu rigardas bicikli 25 kilometroj je horo kiel malrapida kaj rapida 30-kilometroj je horo flankvojo kiel malgrava. Nepre ne estas mia nivelo -- mia nivelo estas tiu wn ke 25 kilometroj je horo estas nure por malsupreniroj kaj 30 kilometroj je horo estas tre longega tago. Do eĉ tiu meza-kvanta recepto faras sufiĉa por ni kiu havas ok-kilometran pendolveturon.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
raspita oranĝa ŝelo laŭ gusto (eku da ĉirkaŭ 1/4-1/6 de oranĝo)
45 g (1/2 taso) avenflokoj
25 g riboj, sekvinberoj, aŭ hakitaj daktiloj (ajna dolĉa sekigita frukto funkcios)
125 mililitroj malalt-grasa lakto
1/2 tekulero cinamo, laŭ gusto
1/2 tekulero zingibro, laŭ gusto
kelkaj gutoj da vanilo
garnaĵo:
jogurto (malalt-grasa, protein-riĉa se estas havebla)
ĉifonoj da karoto
mielo se vi volas (vi povas uzi melaso se vi bezonas pli feron)
Unuigu tutajn la ingrediencojn krom garnaĵo en kaserolo kaj turnomovu bene; hejtu atenteme 5 minutoj (ne boligu) aŭ nura fridigi dum la nokto se vi pensas pri ĝi ĝustatempe. Gustumu antaŭ ke vi dolĉigas ĝin, tutaj tiuj karoto kaj sekigita frukto faras ke jam estas kelke dolĉa. Lasu ke ĝi malvarmigas iomete antaŭ ke vi garnas ĝin kun jogurto.
Adaptita da la JuTuba filmeto Pre-Ride Nutrition : Emma's Carrot Cake Porridge far GCN (Global Cycling Network)
Mezuroj estas Britaj, sed ne devas esti ĝustaj.
La cetero de la historio
Do, lastan someron mi eklernas renovigi biciklojn por loka eduka programo. Mi estas biciklinta dum jaroj kiel transportmaniero, kaj en 2015 mi finfine atingis mian celo de 15 jaroj kaj forigis mia aŭto. Lasta vintro mi malsanigas iom (kiel kutime, mi rapide resanigas tuj kiam mi ĉesis obei la kuracistojn, do ne zorgu) kaj mi pasigis multa tempo spektanta filmetojn... pri bicikla reparado, kompreneble, sed ankaŭ mi trovis aliajn aĵojn, inkluzive la GCN (Tutmonda Biciklada Elsendoĉeno). Unu adverto: ĉi tiuj filmetoj intenciĝas por biciklistoj kaj aliaj specoj kiu rigardas bicikli 25 kilometroj je horo kiel malrapida kaj rapida 30-kilometroj je horo flankvojo kiel malgrava. Nepre ne estas mia nivelo -- mia nivelo estas tiu wn ke 25 kilometroj je horo estas nure por malsupreniroj kaj 30 kilometroj je horo estas tre longega tago. Do eĉ tiu meza-kvanta recepto faras sufiĉa por ni kiu havas ok-kilometran pendolveturon.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
24.4.19
Mielo-glazuritaj salikokoj (3 versioj)
Versio 1 estas mia unu-persona versio de la rekreado de antikva greka plado da Dalby, Andrew; Grainger, Sally, The Classical Cookbook. J. Paul Getty Museum, 1996. ISBN: 0892363940
Versioj 2 kaj 3 estas mielo-vinagraj varioj ke mi provis; ili ne estas malbonaj, sed estas iomete mildaj.
Versio 1: antikva greka versio
por ĉiu persono:
4 uncoj kuiritaj salikokoj, komplete degelitaj kaj senakvigitaj se estas frostigitaj, senŝeligitaj se konvenas
1/2 supkulero olivoleo
1 supkulero fiŝsaŭco
1/2 supkulero mielo
garnaĵo:
malavara iometo sekigita origano
pipro laŭ gusto
Versio 2: dolĉacida versio
por ĉiu persono:
4 uncoj kuiritaj salikokoj, komplete degelitaj kaj senakvigitaj se estas frostigitaj, senŝeligitaj se konvenas
1/2 supkulero olivoleo
1 supkulero balzama vinagro
1 supkulero akvo
1/2 supkulero mielo
garnaĵo:
pipro laŭ gusto
Versio 3: sezama versio
por ĉiu persono:
4 uncoj kuiritaj salikokoj, komplete degelitaj kaj senakvigitaj se estas frostigitaj, senŝeligitaj se konvenas
1/2 supkulero rostita sezama oleo
1 supkulero sakea vinagro
1/2 supkulero mielo
1/2 supkulero sojsaŭco aŭ akvo
garnaĵo:
1 tsp. rostitaj sezamaj semoj, laŭ gusto
pipro laŭ gusto
Fritetu ingrediencojn (krom garnaĵo) 2-3 minutoj, ĝi salikokoj komplete varmiĝas sed daŭre teneraj. Forigu salikokoj kaj konservu ilin varmaj. Reduktu saŭcon al meza kaj verŝu supre salikokoj; ĵetkovru kun garnaĵo. Servu kiel zakusko, kun bona krusta pano, aŭ supre rizo aŭ nudeloj kiel unua plado.
Adaptita da: Dalby, Andrew; Grainger, Sally, The Classical Cookbook. J. Paul Getty Museum, 1996. ISBN: 0892363940
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
Versioj 2 kaj 3 estas mielo-vinagraj varioj ke mi provis; ili ne estas malbonaj, sed estas iomete mildaj.
Versio 1: antikva greka versio
por ĉiu persono:
4 uncoj kuiritaj salikokoj, komplete degelitaj kaj senakvigitaj se estas frostigitaj, senŝeligitaj se konvenas
1/2 supkulero olivoleo
1 supkulero fiŝsaŭco
1/2 supkulero mielo
garnaĵo:
malavara iometo sekigita origano
pipro laŭ gusto
Versio 2: dolĉacida versio
por ĉiu persono:
4 uncoj kuiritaj salikokoj, komplete degelitaj kaj senakvigitaj se estas frostigitaj, senŝeligitaj se konvenas
1/2 supkulero olivoleo
1 supkulero balzama vinagro
1 supkulero akvo
1/2 supkulero mielo
garnaĵo:
pipro laŭ gusto
Versio 3: sezama versio
por ĉiu persono:
4 uncoj kuiritaj salikokoj, komplete degelitaj kaj senakvigitaj se estas frostigitaj, senŝeligitaj se konvenas
1/2 supkulero rostita sezama oleo
1 supkulero sakea vinagro
1/2 supkulero mielo
1/2 supkulero sojsaŭco aŭ akvo
garnaĵo:
1 tsp. rostitaj sezamaj semoj, laŭ gusto
pipro laŭ gusto
Fritetu ingrediencojn (krom garnaĵo) 2-3 minutoj, ĝi salikokoj komplete varmiĝas sed daŭre teneraj. Forigu salikokoj kaj konservu ilin varmaj. Reduktu saŭcon al meza kaj verŝu supre salikokoj; ĵetkovru kun garnaĵo. Servu kiel zakusko, kun bona krusta pano, aŭ supre rizo aŭ nudeloj kiel unua plado.
Adaptita da: Dalby, Andrew; Grainger, Sally, The Classical Cookbook. J. Paul Getty Museum, 1996. ISBN: 0892363940
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
18.3.19
Morokaj kokaĵaj femuroj
6 senostaj, senhaŭtaj kokaĵaj femuroj (ĉirkaŭ 1 al 1 1/4 funtoj)
2 tekuleroj papriko
1 tekulero kumino
1 tekulero cinamo
1/4 tekulero pipro
1/4 tekulero kurkumo
iomete da pimento
1/4 al 1/3 taso hakitaj figoj
Aranĝu la femurojn en solan tavolon en malrapida kuirilo; supremetu spicojn (alĝustiganta tutajn la kvantojn laŭ gusto) kaj figajn pecojn, turnomovanta por kovri. Kuiru ĉe meza dum ĉirkaŭ 2 al 2 1/2 horoj; turnomovu kaj malaltigu hejtilo al plej malalta agordo. Servu supre rizo, kuskuso, aŭ nudeloj.
Adaptita da: Healthy slow cooker cookbook / American Heart Assoc. (9780307888020) (kvankam tial libere ke ĝi povus esti pli akurata diri "inspiriĝita por...")
Mezuroj estas usonaj.
Notoj kaj komentoj
La manĝaĵa banko ofte havas senostajn, senhaŭtajn kokaĵajn femurojn, kaj okazas ke ili estas mia favorata speco de kokaĵo, do mi estas bonŝanca. Mi precipe ŝatas ilin en paeljo, sed tiu estas sufiĉa laboro ke ĝi estas pli plado por gastoj, do mi atentas pri aliaj receptoj.
Ĉi tiu estis mia unua provo kun ĉi tiu recepto, kaj ĝi havas multan da kuminon. Estas iomete milda alie, do mi kredas se mi farus ĝin alia fojo, mi uzos duonan da la paprikon, preterlasos la kuminon, duobligos la cinamon, kaj aldonos iom da kajenan pipran pulvoron. Kaj eble pli figojn. Kaj kelkajn ajlon kaj zingibron -- mi aldonas ajlon kaj zingibron al preskaŭ ĉio. Tiam ĝi estas preskaŭ Cinama Oranĝa Kokaĵo, do kredeble mi faros tiu anstataŭe. Sed se vi ŝategas kuminon, jen via nova kokaĵa femura plado.
Unu problemo, ne la kulpo de la recepto, estis ke unu da miaj specoj ne estis muelita sufiĉe delikate; la plado finis iomete gruzeca. Eble ŝanĝi spicojn riparus tiu, aŭ eble vi devus remueli viajn spicojn antaŭ vi aldonas ilin.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
2 tekuleroj papriko
1 tekulero kumino
1 tekulero cinamo
1/4 tekulero pipro
1/4 tekulero kurkumo
iomete da pimento
1/4 al 1/3 taso hakitaj figoj
Aranĝu la femurojn en solan tavolon en malrapida kuirilo; supremetu spicojn (alĝustiganta tutajn la kvantojn laŭ gusto) kaj figajn pecojn, turnomovanta por kovri. Kuiru ĉe meza dum ĉirkaŭ 2 al 2 1/2 horoj; turnomovu kaj malaltigu hejtilo al plej malalta agordo. Servu supre rizo, kuskuso, aŭ nudeloj.
Adaptita da: Healthy slow cooker cookbook / American Heart Assoc. (9780307888020) (kvankam tial libere ke ĝi povus esti pli akurata diri "inspiriĝita por...")
Mezuroj estas usonaj.
Notoj kaj komentoj
La manĝaĵa banko ofte havas senostajn, senhaŭtajn kokaĵajn femurojn, kaj okazas ke ili estas mia favorata speco de kokaĵo, do mi estas bonŝanca. Mi precipe ŝatas ilin en paeljo, sed tiu estas sufiĉa laboro ke ĝi estas pli plado por gastoj, do mi atentas pri aliaj receptoj.
Ĉi tiu estis mia unua provo kun ĉi tiu recepto, kaj ĝi havas multan da kuminon. Estas iomete milda alie, do mi kredas se mi farus ĝin alia fojo, mi uzos duonan da la paprikon, preterlasos la kuminon, duobligos la cinamon, kaj aldonos iom da kajenan pipran pulvoron. Kaj eble pli figojn. Kaj kelkajn ajlon kaj zingibron -- mi aldonas ajlon kaj zingibron al preskaŭ ĉio. Tiam ĝi estas preskaŭ Cinama Oranĝa Kokaĵo, do kredeble mi faros tiu anstataŭe. Sed se vi ŝategas kuminon, jen via nova kokaĵa femura plado.
Unu problemo, ne la kulpo de la recepto, estis ke unu da miaj specoj ne estis muelita sufiĉe delikate; la plado finis iomete gruzeca. Eble ŝanĝi spicojn riparus tiu, aŭ eble vi devus remueli viajn spicojn antaŭ vi aldonas ilin.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
3.3.19
Meleagraĵo kun oksikokoj por malrapida kuirilo
meza senhaŭta meleagraĵa brusto aŭ 2 meleagraĵaj brustaj lumbaĵoj (1 1/2-2 funtoj)
ĝis 1 supkulero legoma oleo aŭ olivoleo
ĝis 2 flavaj cepoj, maldike tranĉitaj, laŭ gusto
2/3 taso portvino (nedeviga)
2 tasoj kokaĵa aŭ meleagraĵa buljono
1 supkuleroj maiza amelo
8 uncoj sekitaj oksikokoj
1 cinama bastono aŭ 1/2 supkulero muelita cinamo
1 oranĝo aŭ mandarino, kun ŝelo (sed lavigita kaj makuloj forigitaj), maldike tranĉita
Forigu grason da meleagraĵo se estas necesa; metu meleagraĵa en malrapidan kuirilon kaj ekvarmigu ĝin dum vi faras la saŭcon.
Kuiru cepojn en oleo ĝis ili estas malforte brunigitaj, ĉirkaŭ 10 minutoj. Unuigi portvinon aŭ iom da la buljonon kun la maiza amelo, miksanta por forigi bulojn. Aldonu al cepoj kaj miksu bene. Aldonu restantan buljonon kaj boletigu, turnomovanta, ĉirkaŭ 7 minutoj, ĝis la saŭco densiĝas kaj fariĝas diafana. Se vi usas muelitan cinamon, aldonu ĝin al la saŭco nun.
Verŝu saŭcon supre meleagraĵon. Kovru kun oksikokoj kaj oranĝaj tranĉaĵoj; aldonu cinaman bastonon se vi usas tiun formon. Kovru kaj kuiru supre malalta 6-8 horoj, ĝis meleagraĵo estas kuirita kaj saŭco estas densa.
Adaptita da The gourmet slow cooker, vol. II : regional comfort-food classics / Lynn Alley. Ten Speed Press, 2006. 9781580087322
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Nia loka manĝaĵa banko ofte havas meleagraĵon -- precipe muelitan meleagraĵon, sed pli grandaj pecoj estas haveblaj. Ili ankaŭ havas multan kokaĵon, sed mi provas manĝi pli proteinon kaj feron kaj ŝajnas ke meleagraĵo estas bona elekto por tiuj. Do mi serĉis kaj trovis ĉi tiun meleagraĵan recepton.
Ne tro surprizige, ĝi finiĝis simila al cinama oranĝa kokaĵo, iomete malpli milda kun la oksikokoj kaj ne tiom bezonanta rizon aŭ nudelojn sub ĝi. Mi scivolas kiel ĝi finiĝus kun oksikoka suko (vera suko, ne tiu gustigita-sukera-akvo nomata "koktelo de oksikoka suko") anstataŭ parto aŭ tuto el la buljono. Kaj eble zingibro, kardamomo, kaj/aŭ paradizgrajnoj kun la cinamo. Kiam estas oksikoka sezono la venontan jaron mi ŝatus provi ĝin antaŭ kun freŝaj oksikokoj (antaŭ ol mi manĝas ĉi tiun baĉon, havas alian taŭgan pakaĵon da meleagraĵo, kaj volas farigi ĝin alia fojo ĉi tiu sezono finiĝos). Intertempe, mi havas multajn da haketitaj figoj....
Eble ĝi celiĝis havi pli cepan guston. Mi uzis nure 1/2 taso da hakitaj, frostigitaj cepoj, ĉar mi rigardas cepojn spico, ne legomo.
La manĝaĵa banko emas havi multajn cepojn dum la malfrua aŭtuno kaj vintro, sed kiel superbazaroj ili kutime havas nur grangajn, tre pli grandaj ol mi uzus por unu plado. Mi estas leginta ke ne estas sana konservi cepon kiam ĝi estas tranĉita, do eble mi povus malŝpari multajn mezajn cepojn. Do anstataŭe, mi portas kelkajn alhejme, hakas ilin dum mi estas en la kuirejo atendanta dum iu kuiriĝas, kaj metas ilin en la frostigilon. Tiel mi havas verajn cepojn kun ne pli laboro ol capa polvoro sed tre pli bonaj. Mi neprobable farus farĉitaj cepoj aŭ uzus ilin kiel grandegan pecoj, do tiu sufiĉas por miaj cepaj bezonoj. Se mi decidus uzi pli grandajn pecojn da cepo, mi nure devus uzi novan cepon; la frostigitaj cepoj konserviĝas.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
ĝis 1 supkulero legoma oleo aŭ olivoleo
ĝis 2 flavaj cepoj, maldike tranĉitaj, laŭ gusto
2/3 taso portvino (nedeviga)
2 tasoj kokaĵa aŭ meleagraĵa buljono
1 supkuleroj maiza amelo
8 uncoj sekitaj oksikokoj
1 cinama bastono aŭ 1/2 supkulero muelita cinamo
1 oranĝo aŭ mandarino, kun ŝelo (sed lavigita kaj makuloj forigitaj), maldike tranĉita
Forigu grason da meleagraĵo se estas necesa; metu meleagraĵa en malrapidan kuirilon kaj ekvarmigu ĝin dum vi faras la saŭcon.
Kuiru cepojn en oleo ĝis ili estas malforte brunigitaj, ĉirkaŭ 10 minutoj. Unuigi portvinon aŭ iom da la buljonon kun la maiza amelo, miksanta por forigi bulojn. Aldonu al cepoj kaj miksu bene. Aldonu restantan buljonon kaj boletigu, turnomovanta, ĉirkaŭ 7 minutoj, ĝis la saŭco densiĝas kaj fariĝas diafana. Se vi usas muelitan cinamon, aldonu ĝin al la saŭco nun.
Verŝu saŭcon supre meleagraĵon. Kovru kun oksikokoj kaj oranĝaj tranĉaĵoj; aldonu cinaman bastonon se vi usas tiun formon. Kovru kaj kuiru supre malalta 6-8 horoj, ĝis meleagraĵo estas kuirita kaj saŭco estas densa.
Adaptita da The gourmet slow cooker, vol. II : regional comfort-food classics / Lynn Alley. Ten Speed Press, 2006. 9781580087322
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Nia loka manĝaĵa banko ofte havas meleagraĵon -- precipe muelitan meleagraĵon, sed pli grandaj pecoj estas haveblaj. Ili ankaŭ havas multan kokaĵon, sed mi provas manĝi pli proteinon kaj feron kaj ŝajnas ke meleagraĵo estas bona elekto por tiuj. Do mi serĉis kaj trovis ĉi tiun meleagraĵan recepton.
Ne tro surprizige, ĝi finiĝis simila al cinama oranĝa kokaĵo, iomete malpli milda kun la oksikokoj kaj ne tiom bezonanta rizon aŭ nudelojn sub ĝi. Mi scivolas kiel ĝi finiĝus kun oksikoka suko (vera suko, ne tiu gustigita-sukera-akvo nomata "koktelo de oksikoka suko") anstataŭ parto aŭ tuto el la buljono. Kaj eble zingibro, kardamomo, kaj/aŭ paradizgrajnoj kun la cinamo. Kiam estas oksikoka sezono la venontan jaron mi ŝatus provi ĝin antaŭ kun freŝaj oksikokoj (antaŭ ol mi manĝas ĉi tiun baĉon, havas alian taŭgan pakaĵon da meleagraĵo, kaj volas farigi ĝin alia fojo ĉi tiu sezono finiĝos). Intertempe, mi havas multajn da haketitaj figoj....
Eble ĝi celiĝis havi pli cepan guston. Mi uzis nure 1/2 taso da hakitaj, frostigitaj cepoj, ĉar mi rigardas cepojn spico, ne legomo.
La manĝaĵa banko emas havi multajn cepojn dum la malfrua aŭtuno kaj vintro, sed kiel superbazaroj ili kutime havas nur grangajn, tre pli grandaj ol mi uzus por unu plado. Mi estas leginta ke ne estas sana konservi cepon kiam ĝi estas tranĉita, do eble mi povus malŝpari multajn mezajn cepojn. Do anstataŭe, mi portas kelkajn alhejme, hakas ilin dum mi estas en la kuirejo atendanta dum iu kuiriĝas, kaj metas ilin en la frostigilon. Tiel mi havas verajn cepojn kun ne pli laboro ol capa polvoro sed tre pli bonaj. Mi neprobable farus farĉitaj cepoj aŭ uzus ilin kiel grandegan pecoj, do tiu sufiĉas por miaj cepaj bezonoj. Se mi decidus uzi pli grandajn pecojn da cepo, mi nure devus uzi novan cepon; la frostigitaj cepoj konserviĝas.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
17.2.19
"Chyken in hocchee" en malrapida kuirilo
1/2-1 taso blankaj vinberoj, kun aŭ sen semoj (sufiĉa por loze plenigi la kavaĵon)
1-2 ajleroj, premitaj
1 supkulero freŝa petroselo
1 supkulero freŝa salvio, aŭ 1/2 supkulero sekigita frotita salvio
1/4 tekulero freŝa timiano, aŭ iomete malpli, sekigita
aliaj herboj laŭ dezirita (admirantoj de Scarborough Fair povus deziri iom da rosmareno)
1/2 supkulero citrona suko aŭ blanka vina vinagro
1 malgranda kokaĵo
1/2 taso kokaĵa buljono (aŭ, se vi devas, akvo)
cinamo, sukero, zingibro, kaj salo laŭ gusto
Unuigu vinberojn, ajlon, herbojn, kaj citrona suko. Farĉu la kokaĵon kun vinbera miksaĵo kaj metu ĝin en malrapidan kuirilon. Aldonu buljonon, kaj kuiru ĉirkaŭ 6 horoj aŭ ĝis kuirita, supre meza hejto. Forigu haŭton se vi deziras. Ĵetkovru kokaĵon kun spicoj kaj servu.
Notoj
La originala mezepoka recepto da kiu ĉi tiu adaptiĝis uzas acidajn vinberojn; se vi povas atingi nematurajn vinberojn kaj deziras pli aŭtentikan pladon, uzu ilin kaj forlasu la citronan sukon aŭ vinagron. Se vi uzas maturajn vinberojn, mi sugestas ke vi uzas la plej malgrandajn ke vi povas atingi, kvankam ĝi rezultas bone eĉ kun grandegaj kutimaj vinberoj.
Adaptita da: Hieatt, Hosington, and Butler, Pleyn Delit : medieval cookery for modern cooks. University of Toronto Press, 1996. ISBN: 0802076327
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
La varoj de TEFAP ĉe la manĝaĵa banko ĉi tiu monato enhavas frostigitan kokaĵon, kiu estis bona sed ne adaptis en mian frostigilon. Do kun ĝi deglanta en mia glaciŝranko, mi serĉis miajn librpjn kak trovis bonan mezepokan recepton por rostita kokaĵo, sed ĝi estis por fari en poto de argilaĵo. Bone, mi ne havas poton de argilaĵo, sed ĝi ŝajnis relative taŭga por malrapida kuirilo, do mi provas tiun.
La ideo de frukto kuirita kun viandaĵo surprizas iuj, sed ne estas tre malkutima eĉ en ordinara kuirarto: meleagrao kun oksikoka saŭco, porkaĵo kaj pomoj aŭ pomsaŭco, ŝinko un sekvinbera saŭco. Mi estas admiranto de fruktaj/viandaj miksaĵoj:
Porkajo kaj persikoj
Kokaĵo, asparago, kaj piroj
Fiŝaĵo kaj bananoj
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
1-2 ajleroj, premitaj
1 supkulero freŝa petroselo
1 supkulero freŝa salvio, aŭ 1/2 supkulero sekigita frotita salvio
1/4 tekulero freŝa timiano, aŭ iomete malpli, sekigita
aliaj herboj laŭ dezirita (admirantoj de Scarborough Fair povus deziri iom da rosmareno)
1/2 supkulero citrona suko aŭ blanka vina vinagro
1 malgranda kokaĵo
1/2 taso kokaĵa buljono (aŭ, se vi devas, akvo)
cinamo, sukero, zingibro, kaj salo laŭ gusto
Unuigu vinberojn, ajlon, herbojn, kaj citrona suko. Farĉu la kokaĵon kun vinbera miksaĵo kaj metu ĝin en malrapidan kuirilon. Aldonu buljonon, kaj kuiru ĉirkaŭ 6 horoj aŭ ĝis kuirita, supre meza hejto. Forigu haŭton se vi deziras. Ĵetkovru kokaĵon kun spicoj kaj servu.
Notoj
La originala mezepoka recepto da kiu ĉi tiu adaptiĝis uzas acidajn vinberojn; se vi povas atingi nematurajn vinberojn kaj deziras pli aŭtentikan pladon, uzu ilin kaj forlasu la citronan sukon aŭ vinagron. Se vi uzas maturajn vinberojn, mi sugestas ke vi uzas la plej malgrandajn ke vi povas atingi, kvankam ĝi rezultas bone eĉ kun grandegaj kutimaj vinberoj.
Adaptita da: Hieatt, Hosington, and Butler, Pleyn Delit : medieval cookery for modern cooks. University of Toronto Press, 1996. ISBN: 0802076327
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
La varoj de TEFAP ĉe la manĝaĵa banko ĉi tiu monato enhavas frostigitan kokaĵon, kiu estis bona sed ne adaptis en mian frostigilon. Do kun ĝi deglanta en mia glaciŝranko, mi serĉis miajn librpjn kak trovis bonan mezepokan recepton por rostita kokaĵo, sed ĝi estis por fari en poto de argilaĵo. Bone, mi ne havas poton de argilaĵo, sed ĝi ŝajnis relative taŭga por malrapida kuirilo, do mi provas tiun.
La ideo de frukto kuirita kun viandaĵo surprizas iuj, sed ne estas tre malkutima eĉ en ordinara kuirarto: meleagrao kun oksikoka saŭco, porkaĵo kaj pomoj aŭ pomsaŭco, ŝinko un sekvinbera saŭco. Mi estas admiranto de fruktaj/viandaj miksaĵoj:
Porkajo kaj persikoj
Kokaĵo, asparago, kaj piroj
Fiŝaĵo kaj bananoj
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
13.1.19
Cepoj farĉitaj kun rizo kaj fromaĝo
8 flavaj cepoj, kun ĉirkaŭ 2 cola diametro (2 funtoj entute), senŝeligitaj
4 supkuleroj butero
salo laŭ gusto
1/3 taso nekuirita longa grajna rizo
1 2/3 tasoj kokaĵa aŭ legoma buljono, dividita
2 supkulero raspita svisa aŭ grujera fromaĝo
4 supkulero raspita parmezano, dividita
blanka pipro laŭ gusto
Tranĉu nur dikan tranĉaĵon da la fundo da ĉiu cepo. Forigu, haku, kaj retenu la cepajn centrojn, lasanta 1/4-cola-dika ŝelo. Estu atenta ke vi ne tranĉas trans la fundoj de la cepaj ŝeloj; ŝtopu ajna ŝiritan lokon de la fundoj kun peco da la centroj. Brogu la cepajn ŝelojn en salita akvo ĉirkaŭ 7 minutoj, ĝis teneraj-krispaj. Singarde senakvigu kaj lavetu kun malvarma akvo; metu kun apertaj flankoj malsupraj kaj senakvigu komplete. Ĵetkovru 1 1/2 tasoda la hakitaj cepaj centroj kun salo kaj fritetu ilin en 2 supkuleroj da butero ĝis molaj kaj ekkoloriĝantaj, ĉirkaŭ 20 minutoj. Enmiksu rizon; post ĉirkaŭ 2 minutoj, aldonu 1 tason da buljonon. Ekboligu, kovru proksime, kaj boletigu ĝis la rizo estas tenera, ĉirkaŭ 30 minutoj. Forigu da hejtilo kaj enmiksu svisan/grujeran fromaĝon kaj 2 supkulerojn da parmezanon. Alĝustigu la spicojn kaj plenigu cepajn ŝelojn, kun ete *mound/mounding slightly. Metu en malprofundan bak kaserolon kaj ĵetkovru kun restantan parmezanon. Metu 2 supkulerojn da buteron kaj e/3 tason da boljonon ĉirkaŭ la cepoj kaj kovru kun aluminiolo. Baku 25 minutoj ĉe 375 gradoj farenhejtaj, tiam altigu malvarmegon al 400 gradoj farenhejtaj kaj forigu la aluminiolon, Baku ĉirkaŭ 20 minutoj pli longe, surverŝanta ofte kun viandsukoj, ĝis teneraj kaj orkoloraj.
Adaptita da: From the farmers' market : wonderful things to do with fresh-from-the-farm food with recipes and recollections from farm kitchens / Richard Sax with Sandra Gluck. Harper & Row, c1986.
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas alia da la artikoletoj ke mi preparis por la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater antaŭ ĝi ŝanĝis redaktistojn. Estas kelkaj da ili, ke aperos ĉi tiu vintro kiam mi sentas min precipe malvarma kaj malinspiriĝita.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
4 supkuleroj butero
salo laŭ gusto
1/3 taso nekuirita longa grajna rizo
1 2/3 tasoj kokaĵa aŭ legoma buljono, dividita
2 supkulero raspita svisa aŭ grujera fromaĝo
4 supkulero raspita parmezano, dividita
blanka pipro laŭ gusto
Tranĉu nur dikan tranĉaĵon da la fundo da ĉiu cepo. Forigu, haku, kaj retenu la cepajn centrojn, lasanta 1/4-cola-dika ŝelo. Estu atenta ke vi ne tranĉas trans la fundoj de la cepaj ŝeloj; ŝtopu ajna ŝiritan lokon de la fundoj kun peco da la centroj. Brogu la cepajn ŝelojn en salita akvo ĉirkaŭ 7 minutoj, ĝis teneraj-krispaj. Singarde senakvigu kaj lavetu kun malvarma akvo; metu kun apertaj flankoj malsupraj kaj senakvigu komplete. Ĵetkovru 1 1/2 tasoda la hakitaj cepaj centroj kun salo kaj fritetu ilin en 2 supkuleroj da butero ĝis molaj kaj ekkoloriĝantaj, ĉirkaŭ 20 minutoj. Enmiksu rizon; post ĉirkaŭ 2 minutoj, aldonu 1 tason da buljonon. Ekboligu, kovru proksime, kaj boletigu ĝis la rizo estas tenera, ĉirkaŭ 30 minutoj. Forigu da hejtilo kaj enmiksu svisan/grujeran fromaĝon kaj 2 supkulerojn da parmezanon. Alĝustigu la spicojn kaj plenigu cepajn ŝelojn, kun ete *mound/mounding slightly. Metu en malprofundan bak kaserolon kaj ĵetkovru kun restantan parmezanon. Metu 2 supkulerojn da buteron kaj e/3 tason da boljonon ĉirkaŭ la cepoj kaj kovru kun aluminiolo. Baku 25 minutoj ĉe 375 gradoj farenhejtaj, tiam altigu malvarmegon al 400 gradoj farenhejtaj kaj forigu la aluminiolon, Baku ĉirkaŭ 20 minutoj pli longe, surverŝanta ofte kun viandsukoj, ĝis teneraj kaj orkoloraj.
Adaptita da: From the farmers' market : wonderful things to do with fresh-from-the-farm food with recipes and recollections from farm kitchens / Richard Sax with Sandra Gluck. Harper & Row, c1986.
Mezuroj estas usonaj.
Ĉi tiu estas alia da la artikoletoj ke mi preparis por la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater antaŭ ĝi ŝanĝis redaktistojn. Estas kelkaj da ili, ke aperos ĉi tiu vintro kiam mi sentas min precipe malvarma kaj malinspiriĝita.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
Subscribe to:
Posts (Atom)