Frititaj terpomoj kun fenkolo
1/2 al 1 bulbo da fenkolo, laŭ gusto
plenmano da terpomoj (t.e. la kvanto da terpomoj ke vi volas teni en unu mano -- unu granda, du mezaj, kelkaj malgrandaj)
butero aŭ oleo por kuiri
iom da salo kaj multa pipro
Forigu tigojn kaj foliojn da la fenkolo (retenu ilin por via sekvanta bakita fiŝaĵo aŭ alia uzo); apartigu la bulbo en tigojn, ĉirkaŭhaku, kaj lavigu. Tranĉu trans la tigoj, kiel tranĉanta celerio, por fari strioj ne pli da 1/4 cola larĝa (tiu estas, la pecoj devus esti la larĝo de la fenkola bulbo kontraŭ ĉirkaŭ 1/8 al 1/4 colo). Frotlavu aŭ senŝeligu la terpomojn, dependanta de ilia aĝo kaj via prefero, kaj tranĉu ilin ne pli da 1/4 cola dika. Se vi volas, tranĉu transverse en terpomfingrajn bastonojn, sed ili ankaŭ povas kuiriĝi kiel diskoj aŭ duondiskoj. Ekkuiru la terpomojn supre meza hejtilo en butero aŭ oleo, spicu, kaj aldonu la fenkolajn striojn. Etendu la pecojn laŭeble do ili povas bruniĝi, precipe la terpomoj, kaj turnu ilin ofte ĝis kuiritaj kaj malforte brunigita en multaj lokoj. Servas unu kiel manĝo, 2-3 kiel flankplado.
La cetero de la historio
Lasta semajnfine mi helpis rikolti terpomojn por la manĝaĵa banko, finanta kovrita kun tero kaj kun kelkaj trostreĉoj. Mi ŝategas elterigi terpomojn -- bone, teknike alio elterigis ilin, mi rajtis rampi en la tero kolektanta ilin kiam la ŝovelilo malkovris ilin.
Elterigi teroomojn estas kvazaŭ serĉi kaŝintan trezoron, sed kun pli certa rezulto. Aŭ eble pli kvazaŭ subtera paska ova ĉasado; ĉiukaze, mi havis paron da horojn de plezuro kaj la manĝaĵa banko atingis kestojn da belajn ruĝhaŭtajn terpomojn. Do mi decidis alŝuti bonan facilan recepton.
Fenkolo devus esti havebla; se ne, vi ĉiam povas baki ilin en kremo anstataŭe.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo Food Bank Foodie.
18.9.18
11.9.18
Nektarinoj
indiĝena de: probable Ĉinio
sezono en la Puĝeta Golfa regiono: julio-aŭgusto
Male al onidiro, nektarinoj ne estas hibrido de persikoj kaj prunoj. Ilia scienca nomo estas Prunus persica var. nucipersica aŭ nectarina, signifanta ke taksonomo rigardas ilin kiel vario aŭ raso de persiko. Ili estas membroj de la rozaca familio, pareca al prunoj kaj migdaloj. Ilia pulpo povas esti flava aŭ blanka. Kvazaŭ multaj fruktoj kaj legomoj, blankaj nektarinoj ĝenerale estas pli dolĉaj dum flavaj nektarinoj havas pli guston. Plejparto da la aĉeteblaj nektarinoj ke vi trovos estos gluiĝemakernaj, ke signifas ke la pulpo ne dividas facile da la kerno, sed malgluiĝemakernaj varioj ekzistas. Nektarinarboj bezonas malvarman vitro por stimuli floran produktado.
Nektarinoj originis en Ĉinio antaŭ almenaŭ jarmilo kaj disvastiĝis al persion (sekve la "persica" de ilia scienca nomo), tiam al Grekio kaj Romio. Ili atingis Anglujo ĉirkaŭ 1600 kaj alportiĝis al la Amerikojn por la hispanoj.
Nektarinoj estas abundaj en vitaminoj A, kelkaj Bj, C, E, K kaj ankaŭ provizas mineralojn kaj elektrolitojn kiel kalio, fosforo, magnezio, fero, zinko, kupro, kaj kalcio. Ili enhavas antioksidantojn kiel polifenoloj kaj karotenoidojn kiel beta-karoteno kaj kriptoksantino, kaj ilia fibro profitas la digeston. Ili havas ankaŭ antocjaninojn, katekinon, klorogenan acidon, kaj kvercetinajn devenigitaĵojn, kiu batalas trodikiĝokoneksajn problemojn, kaj ilia vitamino C helpas kun la absorbo de fero, batalanta anemio. Ilia luteino kaj beta-karoteno estas bonan por la vidkapablo, dum ilia vitamino C, zinko, kaj fenolaj kunmetaĵoj apogas la imunan sistemon. Nektarinoj eĉ estas bonaj por la haŭto, kun bioflavonoidoj kaj antioksidantoj ke protektas kontraŭ damaĝo da transviola elmetiĝo (do ilia havebleco dum julio kaj aŭgusto estas precipe konvena).
Nektarina alergioj estas nekutimaj, sed nektarinaj kernoj ne devus manĝi -- ili enhavas substancojn ke povas metaboli al cianido kaj malsanigi aŭ mortigi kiun manĝas tro multajn.
Legu pli (en la angla):
etikeda nutrada informo
Spoon University
Nutrition and You
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en Food Bank Foodie.
sezono en la Puĝeta Golfa regiono: julio-aŭgusto
Male al onidiro, nektarinoj ne estas hibrido de persikoj kaj prunoj. Ilia scienca nomo estas Prunus persica var. nucipersica aŭ nectarina, signifanta ke taksonomo rigardas ilin kiel vario aŭ raso de persiko. Ili estas membroj de la rozaca familio, pareca al prunoj kaj migdaloj. Ilia pulpo povas esti flava aŭ blanka. Kvazaŭ multaj fruktoj kaj legomoj, blankaj nektarinoj ĝenerale estas pli dolĉaj dum flavaj nektarinoj havas pli guston. Plejparto da la aĉeteblaj nektarinoj ke vi trovos estos gluiĝemakernaj, ke signifas ke la pulpo ne dividas facile da la kerno, sed malgluiĝemakernaj varioj ekzistas. Nektarinarboj bezonas malvarman vitro por stimuli floran produktado.
Nektarinoj originis en Ĉinio antaŭ almenaŭ jarmilo kaj disvastiĝis al persion (sekve la "persica" de ilia scienca nomo), tiam al Grekio kaj Romio. Ili atingis Anglujo ĉirkaŭ 1600 kaj alportiĝis al la Amerikojn por la hispanoj.
Nektarinoj estas abundaj en vitaminoj A, kelkaj Bj, C, E, K kaj ankaŭ provizas mineralojn kaj elektrolitojn kiel kalio, fosforo, magnezio, fero, zinko, kupro, kaj kalcio. Ili enhavas antioksidantojn kiel polifenoloj kaj karotenoidojn kiel beta-karoteno kaj kriptoksantino, kaj ilia fibro profitas la digeston. Ili havas ankaŭ antocjaninojn, katekinon, klorogenan acidon, kaj kvercetinajn devenigitaĵojn, kiu batalas trodikiĝokoneksajn problemojn, kaj ilia vitamino C helpas kun la absorbo de fero, batalanta anemio. Ilia luteino kaj beta-karoteno estas bonan por la vidkapablo, dum ilia vitamino C, zinko, kaj fenolaj kunmetaĵoj apogas la imunan sistemon. Nektarinoj eĉ estas bonaj por la haŭto, kun bioflavonoidoj kaj antioksidantoj ke protektas kontraŭ damaĝo da transviola elmetiĝo (do ilia havebleco dum julio kaj aŭgusto estas precipe konvena).
Nektarina alergioj estas nekutimaj, sed nektarinaj kernoj ne devus manĝi -- ili enhavas substancojn ke povas metaboli al cianido kaj malsanigi aŭ mortigi kiun manĝas tro multajn.
Legu pli (en la angla):
etikeda nutrada informo
Spoon University
Nutrition and You
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en Food Bank Foodie.
1.9.18
Banana Kuko de Mammy
1 taso sukero
2/3 taso butero
2 ovoj
1 1/2 tasoj faruno
1 tekulero natria bikarbonato
4 maturaj bananoj
1/2 taso hakitaj nuksoj (nedeviga)
Miksu en la kutima maniero por kukoj*. Baku en 8- aŭ 9-cola kvadrata kaserolo ĉe 350F gradoj farenhejtaj dum 35-40 minutoj.
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Ĉi tiu recepto originale devenis da la "Mammy" (avino) de mia patrino, kiu estus kuirinta por knaboj je la frua 20a jarcento ĉe, proksimume, Arkansaso. Mia patrino estus manĝinta ĉi tiu je la jardekoj 1930 kaj 1940. Mi ne scias kiu avino "Mammy"estis -- 50% ŝanco estis tiu en kies farmo mia patrino plenaĝiĝis dum la Depresio en plurgeneracia ampleksa familio -- sed mi memoras la ravon de mia patrino kiam ŝi akiris ĉi tiu recepto. Ni faris ĝin kune ene de la semajno.
Tiam mi mislokis ĝin. Mi estis serĉinta ĝin iom da tempo, ĉar mi estis relative certa ke mi havis ĝin iam. Mi precipe wanted ĝin ĉar la manĝaĵa banko preskaŭ ĉiamhavas bananojn, sed ili kutume estas tre maturaj kaj/aŭ tre kontuzitaj (bananoj kontuziĝas mirinde facile) -- perfekta por banana pano (meh) aŭ banana Kuko de Mammy! Do nun mi estas preskaŭ tiel ravita kiel mia patrino por havi ĝin denove. Eĉ se ĝi signifis serĉi tutan skatolon de malnovaj printaĵoj kaj fotokopioj.
Kiel flankaĵo, mia familio ŝajnas havi tradicio de perdi kaj remalkovri receptoj de avinoj, kaj mi estas danka por la remalkovra parto de tiu. Kaj... kie mi metis mian tribuno?... la semajnfino de la Tago de la Laboristo estas venonta, bona tri-taga semajnfino kun malmultaj socie devigitaj activities kuniĝita kun ĝi; kial vi ne uzas ĉi tiu tempo por kolekti viajn favoratajn receptojn da restanataj gepatroj, geavoj, aŭ eĉ gepraavoj? Kaj se vi estas gepatro, geavo, aŭ gepraavo, kial vi ne kolekras la favoratajn receptojn de viaj posteuloj en kajeron aŭ (bone savkopiitan) dosieron kiel donaco por unua(j) apartamento(j)? Ĉu viaj posteulo nure aĝas ses jarojn? Metu ĝin en sendanĝeran lokon ĝis ĝi bezoniĝas, sed skribu ilin nun; via pluvivo ne estas garantiita. Ĉu viaj posteuloj jam havas ilian duan hipotekon? Bone, nun ja necesas ke ili havas ilian kulinaran heredaĵon!
*Estas ĉirkaŭ tri manieroj de miksi kukan paston, dependanta de la aĝo de la recepto. Kiam mi faras ĉi tiun kuko, mi nure sekvas la ordon de la ingrediencoj de la recepto: batu la buteron, sukeron, kaj ovojn, aldonu la farunon kaj natrian bikarbonaton, tiam la bananojn kaj nuksojn. Mi devas fari pli serĉo pri ĉi tiu; mi svage memoras leganta pri "nova" maniero de miksi kuman pasto ke aperis je la meza 20a jarcento kaj faris ke la procezo estis pli facila sed mi ne memoras la detalojn.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
2/3 taso butero
2 ovoj
1 1/2 tasoj faruno
1 tekulero natria bikarbonato
4 maturaj bananoj
1/2 taso hakitaj nuksoj (nedeviga)
Miksu en la kutima maniero por kukoj*. Baku en 8- aŭ 9-cola kvadrata kaserolo ĉe 350F gradoj farenhejtaj dum 35-40 minutoj.
Mezuroj estas usonaj.
La cetero de la historio
Ĉi tiu recepto originale devenis da la "Mammy" (avino) de mia patrino, kiu estus kuirinta por knaboj je la frua 20a jarcento ĉe, proksimume, Arkansaso. Mia patrino estus manĝinta ĉi tiu je la jardekoj 1930 kaj 1940. Mi ne scias kiu avino "Mammy"estis -- 50% ŝanco estis tiu en kies farmo mia patrino plenaĝiĝis dum la Depresio en plurgeneracia ampleksa familio -- sed mi memoras la ravon de mia patrino kiam ŝi akiris ĉi tiu recepto. Ni faris ĝin kune ene de la semajno.
Tiam mi mislokis ĝin. Mi estis serĉinta ĝin iom da tempo, ĉar mi estis relative certa ke mi havis ĝin iam. Mi precipe wanted ĝin ĉar la manĝaĵa banko preskaŭ ĉiamhavas bananojn, sed ili kutume estas tre maturaj kaj/aŭ tre kontuzitaj (bananoj kontuziĝas mirinde facile) -- perfekta por banana pano (meh) aŭ banana Kuko de Mammy! Do nun mi estas preskaŭ tiel ravita kiel mia patrino por havi ĝin denove. Eĉ se ĝi signifis serĉi tutan skatolon de malnovaj printaĵoj kaj fotokopioj.
Kiel flankaĵo, mia familio ŝajnas havi tradicio de perdi kaj remalkovri receptoj de avinoj, kaj mi estas danka por la remalkovra parto de tiu. Kaj... kie mi metis mian tribuno?... la semajnfino de la Tago de la Laboristo estas venonta, bona tri-taga semajnfino kun malmultaj socie devigitaj activities kuniĝita kun ĝi; kial vi ne uzas ĉi tiu tempo por kolekti viajn favoratajn receptojn da restanataj gepatroj, geavoj, aŭ eĉ gepraavoj? Kaj se vi estas gepatro, geavo, aŭ gepraavo, kial vi ne kolekras la favoratajn receptojn de viaj posteuloj en kajeron aŭ (bone savkopiitan) dosieron kiel donaco por unua(j) apartamento(j)? Ĉu viaj posteulo nure aĝas ses jarojn? Metu ĝin en sendanĝeran lokon ĝis ĝi bezoniĝas, sed skribu ilin nun; via pluvivo ne estas garantiita. Ĉu viaj posteuloj jam havas ilian duan hipotekon? Bone, nun ja necesas ke ili havas ilian kulinaran heredaĵon!
*Estas ĉirkaŭ tri manieroj de miksi kukan paston, dependanta de la aĝo de la recepto. Kiam mi faras ĉi tiun kuko, mi nure sekvas la ordon de la ingrediencoj de la recepto: batu la buteron, sukeron, kaj ovojn, aldonu la farunon kaj natrian bikarbonaton, tiam la bananojn kaj nuksojn. Mi devas fari pli serĉo pri ĉi tiu; mi svage memoras leganta pri "nova" maniero de miksi kuman pasto ke aperis je la meza 20a jarcento kaj faris ke la procezo estis pli facila sed mi ne memoras la detalojn.
Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Food Bank Foodie.
Subscribe to:
Posts (Atom)