27.7.16

Persikoj

indiĝenaj de: nordokcidenta Ĉinio
sezono (en la regiono de la Pugeta Golfo): julio-aŭgusto

Persikoj estas membro da la drupoj familio, parenca al ĉerizoj, abrikotoj, prunoj, kaj nektarinoj. Kvankam ili tenas kolorojn da preskaŭ blanka al malpala oranĝa, ili ne dividiĝas laŭ koloro; ili klasifikiĝas kiel gluiĝemakerna aŭ malgluiĝemakerna. La unuaj persikoj ke maturiĝas kutime estas gluiĝemakernaj, kaj ĉiu ĝojas tiom ke ili fajfas pri devi dentskrapi la pulpon da la firme fiksita kerno. Iuj evidente preferas la gluiĝemakernajn por enladigi, sed ĉiu ke mi konas ĝisatendas la pli facilajn malgluiĝemakernajn variojn.

Persikoj unue aludiĝas en Ĉinaj skribaĵoj da la 10a jarcento. Ĉina kulturo rigardas la persikarbon kiel la arbo de vivo kaj persikoj simbolas senmortecon kaj unuecon. Ĉinio ankoraŭ estas la plej granda produktanto de persikoj de la mondo, sekvita por Italio, Kalifornio, kaj Georgio.

Drupoj kiel persikoj havas kontraŭtrodikiĝajn kaj and kontraŭinflamajn ecojn kaj povas malgrandigi la nivelon de malalta-densa lipoproteina kolesterolo. Ili estas bonega fonto de vitaminoj A, C, E, K, kau ses varioj da vitamino B, kaj beta-karoteno kaj fibro. Ili estas bona por la haŭto kaj la digesto, kaj eĉ povas helpi vian sangan sukeran nivelon. Ili havas ankaŭ moderan kvanton da kalio, ke apogas la koro kaj renoj, kaj aliaj mineraloj kiel such as magnezio, fosforo, kaj zinko. Supre sur tiu, fruktoj ĝenerale profitas la okulojn.

Legu pli:
etikeda nutrada informo pri nekuiritaj persikoj
etikeda nutrada informo pri enladigitaj persikoj en malpeza siropo
Medical News Today
Medical Daily

Ĉi tiu estas traduko de mia artikoleto en la blogo de la Farmista Bazaro de Tumwater.
Angla versio ankaŭ havebla en Food Bank Foodie